Proverbiorum 18
1 occasiones quaerit qui vult recedere ab amico omni tempore erit exprobrabilis
Ο ιδιογνώμων ζητεί κατά την επιθυμίαν αυτού και εναντιόνεται εις παν ό, τι είναι ορθόν.
2 non recipit stultus verba prudentiae nisi ea dixeris quae versantur in corde eius
Ο άφρων δεν ηδύνεται εις την σύνεσιν, αλλ' εις ό, τι φαντάζεται η καρδία αυτού.
3 impius cum in profundum venerit peccatorum contemnit sed sequitur eum ignominia et obprobrium
Όταν έρχηται ο ασεβής, έρχεται και η καταφρόνησις· και μετά του ονείδους, η ατιμία.
4 aqua profunda verba ex ore viri et torrens redundans fons sapientiae
Οι λόγοι του στόματος του ανθρώπου είναι ύδατα βαθέα· και η πηγή της σοφίας, χείμαρρος αναπηδών.
5 accipere personam impii non est bonum ut declines a veritate iudicii
Δεν είναι καλόν να προσωποληπτή τις τον ασεβή, διά να ανατρέπη το δίκαιον εν τη κρίσει.
6 labia stulti inmiscunt se rixis et os eius iurgia provocat
Τα χείλη του άφρονος εμβαίνουσιν εις έριδας, και το στόμα αυτού προσκαλεί ραπίσματα.
7 os stulti contritio eius et labia illius ruina animae eius
Το στόμα του άφρονος είναι ο αφανισμός αυτού, και τα χείλη αυτού παγίς εις την ψυχήν αυτού.
8 verba bilinguis quasi simplicia et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris
Οι λόγοι του ψιθυριστού καταπίνονται ηδέως και καταβαίνουσιν έως των ενδομύχων της κοιλίας.
9 qui mollis et dissolutus est in opere suo frater est sua opera dissipantis
Ο οκνηρός εις το έργον αυτού είναι βεβαίως αδελφός του ασώτου.
10 turris fortissima nomen Domini ad ipsum currit iustus et exaltabitur
Το όνομα του Κυρίου είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία.
11 substantia divitis urbs roboris eius et quasi murus validus circumdans eum
Τα αγαθά του πλουσίου είναι η οχυρά αυτού πόλις, και φαντάζεται αυτά ως υψηλόν τείχος.
12 antequam conteratur exaltatur cor hominis et antequam glorificetur humiliatur
Προ του αφανισμού υψόνεται η καρδία του ανθρώπου· και η ταπείνωσις προπορεύεται της δόξης.
13 qui prius respondit quam audiat stultum se esse demonstrat et confusione dignum
Το να αποκρίνηταί τις πριν ακούση, είναι εις αυτόν αφροσύνη και όνειδος.
14 spiritus viri sustentat inbecillitatem suam spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere
Το πνεύμα του ανθρώπου θέλει υποστηρίζει την αδυναμίαν αυτού· αλλά το κατατεθλιμμένον πνεύμα τις δύναται να υποφέρη;
15 cor prudens possidebit scientiam et auris sapientium quaerit doctrinam
Η καρδία του φρονίμου αποκτά σύνεσιν· και το ωτίον των σοφών ζητεί γνώσιν.
16 donum hominis dilatat viam eius et ante principes spatium ei facit
Το δώρον του ανθρώπου ανοίγει τόπον εις αυτόν, και φέρει αυτόν έμπροσθεν των μεγάλων.
17 iustus prior est accusator sui venit amicus eius et investigavit eum
Ο πρωτολογών εν τη κρίσει αυτού φαίνεται δίκαιος· αλλ' ο αντίδικος αυτού έρχεται και εξελέγχει αυτόν.
18 contradictiones conprimit sors et inter potentes quoque diiudicat
Ο κλήρος παύει τας αντιλογίας και αποφασίζει μεταξύ των δυνατών.
19 frater qui adiuvatur a fratre quasi civitas firma et iudicia quasi vectes urbium
Αδελφός δυσαρεστηθείς υποτάσσεται δυσκολώτερα παρά οχυρά πόλις· αι δε διαφοραί αυτών είναι ως μοχλοί φρουρίου.
20 de fructu oris viri replebitur venter eius et genimina labiorum illius saturabunt eum
Εκ των καρπών του στόματος του ανθρώπου θέλει χορτασθή η κοιλία αυτού· από του προϊόντος των χειλέων αυτού θέλει εμπλησθή.
21 mors et vita in manu linguae qui diligunt eam comedent fructus eius
Θάνατος και ζωή είναι εις την χείρα της γλώσσης· και οι αγαπώντες αυτήν θέλουσι φάγει τους καρπούς αυτής.
22 qui invenit mulierem invenit bonum et hauriet iucunditatem a Domino
Όστις εύρηκε γυναίκα, εύρηκεν αγαθόν και απήλαυσε χάριν παρά Κυρίου.
23 cum obsecrationibus loquetur pauper et dives effabitur rigide
Ο πένης λαλεί μετά ικεσιών· αλλ' ο πλούσιος αποκρίνεται μετά σκληρότητος.
24 vir amicalis ad societatem magis amicus erit quam frater
Ο άνθρωπος ο έχων φίλους πρέπει να φέρηται φιλικώς· και υπάρχει φίλος στενώτερος αδελφού.
