Proverbiorum 17
1 melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum iurgio
Melior est buccella sicca cum gaudio, quam domus plena victimis cum iurgio.
2 servus sapiens dominabitur filiis stultis et inter fratres hereditatem dividet
Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hereditatem dividet.
3 sicut igne probatur argentum et aurum camino ita corda probat Dominus
Sicut igne probatur argentum, et aurum camino: ita corda probat Dominus.
4 malus oboedit linguae iniquae et fallax obtemperat labiis mendacibus
Malus obedit linguæ iniquæ: et fallax obtemperat labiis mendacibus.
5 qui despicit pauperem exprobrat factori eius et qui in ruina laetatur alterius non erit inpunitus
Qui despicit pauperem, exprobrat factori eius: et qui ruina lætatur alterius, non erit impunitus.
6 corona senum filii filiorum et gloria filiorum patres sui
Corona senum filii filiorum: et gloria filiorum patres eorum.
7 non decent stultum verba conposita nec principem labium mentiens
Non decent stultum verba composita: nec principem labium mentiens.
8 gemma gratissima expectatio praestolantis quocumque se verterit prudenter intellegit
Gemma gratissima, expectatio præstolantis: quocumque se vertit, prudenter intelligit.
9 qui celat delictum quaerit amicitias qui altero sermone repetit separat foederatos
Qui celat delictum, quærit amicitias: qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
10 plus proficit correptio apud prudentem quam centum plagae apud stultum
Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.
11 semper iurgia quaerit malus angelus autem crudelis mittetur contra eum
Semper iurgia quærit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
12 expedit magis ursae occurrere raptis fetibus quam fatuo confidenti sibi in stultitia sua
Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
13 qui reddit mala pro bonis non recedet malum de domo eius
Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius.
14 qui dimittit aquam caput est iurgiorum et antequam patiatur contumeliam iudicium deserit
Qui dimittit aquam, caput est iurgiorum: et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit.
15 et qui iustificat impium et qui condemnat iustum abominabilis est uterque apud Dominum
Qui iustificat impium, et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Deum.
16 quid prodest habere divitias stultum cum sapientiam emere non possit
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam, quærit ruinam: et qui evitat discere, incidet in mala.
17 omni tempore diligit qui amicus est et frater in angustiis conprobatur
Omni tempore diligit qui amicus est: et frater in angustiis comprobatur.
18 homo stultus plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo
Stultus homo plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo.
19 qui meditatur discordiam diligit rixas et qui exaltat ostium quaerit ruinam
Qui meditatur discordias, diligit rixas: et qui exaltat ostium, quærit ruinam.
20 qui perversi cordis est non inveniet bonum et qui vertit linguam incidet in malum
Qui perversi cordis est, non inveniet bonum: et qui vertit linguam, incidet in malum.
21 natus est stultus in ignominiam suam sed nec pater in fatuo laetabitur
Natus est stultus in ignominiam suam: sed nec pater in fatuo lætabitur.
22 animus gaudens aetatem floridam facit spiritus tristis exsiccat ossa
Animus gaudens ætatem floridam facit: spiritus tristis exiccat ossa.
23 munera de sinu impius accipit ut pervertat semitas iudicii
Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii.
24 in facie prudentis lucet sapientia oculi stultorum in finibus terrae
In facie prudentis lucet sapientia: oculi stultorum in finibus terræ.
25 ira patris filius stultus et dolor matris quae genuit eum
Ira patris, filius stultus: et dolor matris quæ genuit eum.
26 non est bonum damnum inferre iusto nec percutere principem qui recta iudicat
Non est bonum, damnum inferre iusto: nec percutere principem, qui recta iudicat.
27 qui moderatur sermones suos doctus et prudens est et pretiosi spiritus vir eruditus
Qui moderatur sermones suos, doctus et prudens est: et pretiosi spiritus vir eruditus.
28 stultus quoque si tacuerit sapiens putabitur et si conpresserit labia sua intellegens
Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur: et si compresserit labia sua, intelligens.
