< Proverbiorum 16 >

1 hominis est animum praeparare et Dei gubernare linguam
W człowieku są zamysły serca, ale odpowiedź języka jest od PANA.
2 omnes viae hominum patent oculis eius spirituum ponderator est Dominus
Wszystkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, ale PAN waży duchy.
3 revela Domino opera tua et dirigentur cogitationes tuae
Powierz PANU swe dzieła, a twoje zamysły będą utwierdzone.
4 universa propter semet ipsum operatus est Dominus impium quoque ad diem malum
PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła.
5 abominatio Domini omnis arrogans etiam si manus ad manum fuerit non erit innocens
Każdy, który jest wyniosłego serca, budzi odrazę w PANU; choć weźmie innych do pomocy, nie uniknie kary.
6 misericordia et veritate redimitur iniquitas et in timore Domini declinatur a malo
Dzięki miłosierdziu i prawdzie oczyszcza się nieprawość, a w bojaźni PANA oddalamy się od zła.
7 cum placuerint Domino viae hominis inimicos quoque eius convertet ad pacem
Gdy drogi człowieka podobają się PANU, to godzi z nim nawet jego nieprzyjaciół.
8 melius est parum cum iustitia quam multi fructus cum iniquitate
Lepiej mieć mało ze sprawiedliwością niż wiele dochodów nieprawnych.
9 cor hominis disponet viam suam sed Domini est dirigere gressus eius
Serce człowieka obmyśla swe drogi, ale PAN kieruje jego krokami.
10 divinatio in labiis regis in iudicio non errabit os eius
Wyrok Boży [jest] na wargach króla; jego usta nie błądzą w sądzie.
11 pondus et statera iudicia Domini sunt et opera eius omnes lapides sacculi
Sprawiedliwa waga i szale [należą do] PANA i wszystkie odważniki w worku są jego dziełem.
12 abominabiles regi qui agunt impie quoniam iustitia firmatur solium
Popełnienie niegodziwości budzi odrazę w królach, bo sprawiedliwością tron jest umocniony.
13 voluntas regum labia iusta qui recta loquitur diligetur
Wargi sprawiedliwe są rozkoszą królów, kochają oni tego, który mówi to, co słuszne.
14 indignatio regis nuntii mortis et vir sapiens placabit eam
Gniew króla jest posłańcem śmierci, ale mądry człowiek przebłaga go.
15 in hilaritate vultus regis vita et clementia eius quasi imber serotinus
W jasności twarzy króla [jest] życie, a jego przychylność jest jak obłok z późnym deszczem.
16 posside sapientiam quia auro melior est et adquire prudentiam quia pretiosior est argento
O wiele lepiej jest nabyć mądrość niż złoto; a nabyć rozum lepiej niż srebro.
17 semita iustorum declinat mala custos animae suae servat viam suam
Droga prawych [to] odstąpić od zła; kto strzeże swojej drogi, strzeże swej duszy.
18 contritionem praecedit superbia et ante ruinam exaltatur spiritus
Pycha poprzedza zgubę, a wyniosły duch – upadek.
19 melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis
Lepiej być uniżonego ducha z pokornymi, niż dzielić łup z pysznymi.
20 eruditus in verbo repperiet bona et qui in Domino sperat beatus est
Kto zważa na słowo, znajdzie dobro, a kto ufa PANU, [jest] błogosławiony.
21 qui sapiens corde est appellabitur prudens et qui dulcis eloquio maiora percipiet
Kto [jest] mądrego serca, zwie się rozumnym, a słodycz warg pomnaża wiedzę.
22 fons vitae eruditio possidentis doctrina stultorum fatuitas
Rozum [jest] zdrojem życia dla tych, którzy go mają, a pouczenie głupich jest głupotą.
23 cor sapientis erudiet os eius et labiis illius addet gratiam
Serce mądrego czyni jego usta roztropnymi i dodaje nauki jego wargom.
24 favus mellis verba conposita dulcedo animae et sanitas ossuum
Miłe słowa są [jak] plaster miodu, słodycz dla duszy i lekarstwo dla kości.
25 est via quae videtur homini recta et novissimum eius ducit ad mortem
Jest droga, która [wydaje się] człowiekowi słuszna, ale jej końcem jest droga do śmierci.
26 anima laborantis laborat sibi quia conpulit eum os suum
Robotnik pracuje dla siebie, bo usta pobudzają go [do tego].
27 vir impius fodit malum et in labiis eius ignis ardescit
Człowiek nikczemny wykopuje zło, a na jego wargach jakby ogień płonący.
28 homo perversus suscitat lites et verbosus separat principes
Człowiek przewrotny rozsiewa spory, a plotkarz rozdziela przyjaciół.
29 vir iniquus lactat amicum suum et ducit eum per viam non bonam
Człowiek gwałtowny zwabia swego bliźniego i wprowadza go na drogę niedobrą.
30 qui adtonitis oculis cogitat prava mordens labia sua perficit malum
Mruga swymi oczami, by knuć podstępy; rusza wargami i popełnia zło.
31 corona dignitatis senectus in viis iustitiae repperietur
Siwa głowa [jest] koroną chwały, zdobywa się ją na drodze sprawiedliwości.
32 melior est patiens viro forte et qui dominatur animo suo expugnatore urbium
Lepszy jest nieskory do gniewu niż mocarz, a kto panuje nad swym duchem, [jest lepszy] niż ten, kto zdobywa miasto.
33 sortes mittuntur in sinu sed a Domino temperantur
Losy wrzuca się w zanadrze, ale całe rozstrzygnięcie ich zależy od PANA.

< Proverbiorum 16 >