Proverbiorum 16
1 hominis est animum praeparare et Dei gubernare linguam
Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.
2 omnes viae hominum patent oculis eius spirituum ponderator est Dominus
Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
3 revela Domino opera tua et dirigentur cogitationes tuae
Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
4 universa propter semet ipsum operatus est Dominus impium quoque ad diem malum
Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
5 abominatio Domini omnis arrogans etiam si manus ad manum fuerit non erit innocens
Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.
6 misericordia et veritate redimitur iniquitas et in timore Domini declinatur a malo
Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
7 cum placuerint Domino viae hominis inimicos quoque eius convertet ad pacem
Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
8 melius est parum cum iustitia quam multi fructus cum iniquitate
Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
9 cor hominis disponet viam suam sed Domini est dirigere gressus eius
Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
10 divinatio in labiis regis in iudicio non errabit os eius
Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
11 pondus et statera iudicia Domini sunt et opera eius omnes lapides sacculi
Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
12 abominabiles regi qui agunt impie quoniam iustitia firmatur solium
Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
13 voluntas regum labia iusta qui recta loquitur diligetur
Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
14 indignatio regis nuntii mortis et vir sapiens placabit eam
Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
15 in hilaritate vultus regis vita et clementia eius quasi imber serotinus
W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
16 posside sapientiam quia auro melior est et adquire prudentiam quia pretiosior est argento
Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
17 semita iustorum declinat mala custos animae suae servat viam suam
Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
18 contritionem praecedit superbia et ante ruinam exaltatur spiritus
Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
19 melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis
Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
20 eruditus in verbo repperiet bona et qui in Domino sperat beatus est
Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
21 qui sapiens corde est appellabitur prudens et qui dulcis eloquio maiora percipiet
Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
22 fons vitae eruditio possidentis doctrina stultorum fatuitas
Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
23 cor sapientis erudiet os eius et labiis illius addet gratiam
Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
24 favus mellis verba conposita dulcedo animae et sanitas ossuum
Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
25 est via quae videtur homini recta et novissimum eius ducit ad mortem
Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
26 anima laborantis laborat sibi quia conpulit eum os suum
Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
27 vir impius fodit malum et in labiis eius ignis ardescit
Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
28 homo perversus suscitat lites et verbosus separat principes
Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
29 vir iniquus lactat amicum suum et ducit eum per viam non bonam
Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
30 qui adtonitis oculis cogitat prava mordens labia sua perficit malum
Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
31 corona dignitatis senectus in viis iustitiae repperietur
Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
32 melior est patiens viro forte et qui dominatur animo suo expugnatore urbium
Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.
33 sortes mittuntur in sinu sed a Domino temperantur
Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.
