Mattheum 22
1 et respondens Iesus dixit iterum in parabolis eis dicens
A Jezus, odpowiadając, znowu mówił do nich w przypowieściach tymi słowy:
2 simile factum est regnum caelorum homini regi qui fecit nuptias filio suo
Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił wesele swemu synowi.
3 et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias et nolebant venire
I posłał swe sługi, aby wezwali zaproszonych na wesele, ale oni nie chcieli przyjść.
4 iterum misit alios servos dicens dicite invitatis ecce prandium meum paravi tauri mei et altilia occisa et omnia parata venite ad nuptias
Ponownie posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę, zabito moje woły i tuczne zwierzęta i wszystko jest gotowe. Chodźcie na wesele.
5 illi autem neglexerunt et abierunt alius in villam suam alius vero ad negotiationem suam
Lecz oni zlekceważyli to i odeszli, jeden na swoje pole, a inny do swego kupiectwa;
6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia adfectos occiderunt
A inni schwytali jego sługi, znieważyli [ich] i zabili.
7 rex autem cum audisset iratus est et missis exercitibus suis perdidit homicidas illos et civitatem illorum succendit
Gdy król to usłyszał, rozgniewał się, a posławszy swoje wojska, wytracił tych morderców i spalił ich miasto.
8 tunc ait servis suis nuptiae quidem paratae sunt sed qui invitati erant non fuerunt digni
Potem powiedział swoim sługom: Wesele wprawdzie jest gotowe, lecz zaproszeni nie byli godni.
9 ite ergo ad exitus viarum et quoscumque inveneritis vocate ad nuptias
Idźcie więc na rozstaje dróg i zaproście na wesele wszystkich, których spotkacie.
10 et egressi servi eius in vias congregaverunt omnes quos invenerunt malos et bonos et impletae sunt nuptiae discumbentium
Wtedy słudzy ci wyszli na drogi i zgromadzili wszystkich, których spotkali, złych i dobrych. I [sala] weselna napełniła się gośćmi.
11 intravit autem rex ut videret discumbentes et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali
A gdy król wszedł, aby zobaczyć gości, ujrzał tam człowieka, który nie był ubrany w strój weselny.
12 et ait illi amice quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem at ille obmutuit
I zapytał go: Przyjacielu, jak tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego? A on zaniemówił.
13 tunc dixit rex ministris ligatis pedibus eius et manibus mittite eum in tenebras exteriores ibi erit fletus et stridor dentium
Wtedy król powiedział sługom: Zwiążcie mu nogi i ręce, weźcie go i wrzućcie do ciemności zewnętrznych. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
14 multi autem sunt vocati pauci vero electi
Wielu jest bowiem wezwanych, lecz mało wybranych.
15 tunc abeuntes Pharisaei consilium inierunt ut caperent eum in sermone
Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by go usidlić w mowie.
16 et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes magister scimus quia verax es et viam Dei in veritate doces et non est tibi cura de aliquo non enim respicis personam hominum
I posłali do niego swoich uczniów [wraz] z herodianami, którzy powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdziwy i drogi Bożej w prawdzie nauczasz, i nie zważasz na nikogo. Nie oglądasz się bowiem na osobę ludzką.
17 dic ergo nobis quid tibi videatur licet censum dare Caesari an non
Powiedz nam więc, jak ci się wydaje: Czy wolno płacić podatek cesarzowi, czy nie?
18 cognita autem Iesus nequitia eorum ait quid me temptatis hypocritae
Ale Jezus poznał ich niegodziwość i powiedział: Czemu wystawiacie mnie na próbę, obłudnicy?
19 ostendite mihi nomisma census at illi obtulerunt ei denarium
Pokażcie mi monetę podatkową. I podali mu grosz.
20 et ait illis Iesus cuius est imago haec et suprascriptio
A on ich zapytał: Czyj to wizerunek i napis?
21 dicunt ei Caesaris tunc ait illis reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo
Odpowiedzieli mu: Cesarza. Wtedy powiedział im: Oddajcie więc cesarzowi to, co należy do cesarza, a Bogu to, co należy do Boga.
22 et audientes mirati sunt et relicto eo abierunt
A gdy to usłyszeli, zdziwili się, zostawili go i odeszli.
23 in illo die accesserunt ad eum Sadducaei qui dicunt non esse resurrectionem et interrogaverunt eum
Tego dnia przyszli do niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go:
24 dicentes magister Moses dixit si quis mortuus fuerit non habens filium ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semen fratri suo
Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli ktoś umrze, nie mając dzieci, to jego brat ma ożenić się z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu.
25 erant autem apud nos septem fratres et primus uxore ducta defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo
Było więc u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a nie mając potomstwa, zostawił żonę swemu bratu.
26 similiter secundus et tertius usque ad septimum
Podobnie drugi i trzeci, aż do siódmego.
27 novissime autem omnium et mulier defuncta est
A w końcu po wszystkich umarła też ta kobieta.
28 in resurrectione ergo cuius erit de septem uxor omnes enim habuerunt eam
Żoną którego z tych siedmiu będzie więc przy zmartwychwstaniu? Gdyż wszyscy ją mieli [za żonę].
29 respondens autem Iesus ait illis erratis nescientes scripturas neque virtutem Dei
A Jezus im odpowiedział: Błądzicie, nie znając Pisma ani mocy Boga.
30 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli Dei in caelo
Przy zmartwychwstaniu bowiem ani nie będą się żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie Boga w niebie.
31 de resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis
A co do zmartwychwstania umarłych, czy nie czytaliście, co wam zostało powiedziane przez Boga:
32 ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob non est Deus mortuorum sed viventium
Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba? Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale żywych.
33 et audientes turbae mirabantur in doctrina eius
A tłumy, słysząc to, zdumiewały się jego nauką.
34 Pharisaei autem audientes quod silentium inposuisset Sadducaeis convenerunt in unum
Lecz gdy faryzeusze usłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zeszli się razem.
35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor temptans eum
I jeden z nich, znawca prawa, wystawiając go na próbę, spytał:
36 magister quod est mandatum magnum in lege
Nauczycielu, które przykazanie w prawie jest największe?
37 ait illi Iesus diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua
A Jezus mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą i całym swym umysłem.
38 hoc est maximum et primum mandatum
To jest pierwsze i największe przykazanie.
39 secundum autem simile est huic diliges proximum tuum sicut te ipsum
A drugie jest do niego podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie.
40 in his duobus mandatis universa lex pendet et prophetae
Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.
41 congregatis autem Pharisaeis interrogavit eos Iesus
A gdy faryzeusze byli zebrani, Jezus ich zapytał:
42 dicens quid vobis videtur de Christo cuius filius est dicunt ei David
Co sądzicie o Chrystusie? Czyim jest synem? Odpowiedzieli mu: Dawida.
43 ait illis quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum dicens
I powiedział im: Jakże więc Dawid w Duchu nazywa go Panem, mówiąc:
44 dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
Powiedział Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy?
45 si ergo David vocat eum Dominum quomodo filius eius est
Jeśli więc Dawid nazywa go Panem, to jakże może być jego synem?
46 et nemo poterat respondere ei verbum neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare
I nikt nie mógł mu odpowiedzieć ani słowa. Od tego też dnia nikt nie śmiał go więcej pytać.
