Mattheum 22
1 et respondens Iesus dixit iterum in parabolis eis dicens
και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν αυτοις εν παραβολαις λεγων
2 simile factum est regnum caelorum homini regi qui fecit nuptias filio suo
ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οστις εποιησεν γαμους τω υιω αυτου
3 et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias et nolebant venire
και απεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν
4 iterum misit alios servos dicens dicite invitatis ecce prandium meum paravi tauri mei et altilia occisa et omnia parata venite ad nuptias
παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμασα οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμους
5 illi autem neglexerunt et abierunt alius in villam suam alius vero ad negotiationem suam
οι δε αμελησαντες απηλθον ο μεν εις τον ιδιον αγρον ο δε εις την εμποριαν αυτου
6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia adfectos occiderunt
οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν και απεκτειναν
7 rex autem cum audisset iratus est et missis exercitibus suis perdidit homicidas illos et civitatem illorum succendit
ακουσας δε ο βασιλευς ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν
8 tunc ait servis suis nuptiae quidem paratae sunt sed qui invitati erant non fuerunt digni
τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι
9 ite ergo ad exitus viarum et quoscumque inveneritis vocate ad nuptias
πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους αν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους
10 et egressi servi eius in vias congregaverunt omnes quos invenerunt malos et bonos et impletae sunt nuptiae discumbentium
και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνηγαγον παντας οσους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο γαμος ανακειμενων
11 intravit autem rex ut videret discumbentes et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali
εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενους ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου
12 et ait illi amice quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem at ille obmutuit
και λεγει αυτω εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφιμωθη
13 tunc dixit rex ministris ligatis pedibus eius et manibus mittite eum in tenebras exteriores ibi erit fletus et stridor dentium
τοτε ειπεν ο βασιλευς τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειρας αρατε αυτον και εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
14 multi autem sunt vocati pauci vero electi
πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι
15 tunc abeuntes Pharisaei consilium inierunt ut caperent eum in sermone
τοτε πορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον οπως αυτον παγιδευσωσιν εν λογω
16 et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes magister scimus quia verax es et viam Dei in veritate doces et non est tibi cura de aliquo non enim respicis personam hominum
και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων
17 dic ergo nobis quid tibi videatur licet censum dare Caesari an non
ειπε ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου
18 cognita autem Iesus nequitia eorum ait quid me temptatis hypocritae
γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετε υποκριται
19 ostendite mihi nomisma census at illi obtulerunt ei denarium
επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον
20 et ait illis Iesus cuius est imago haec et suprascriptio
και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη
21 dicunt ei Caesaris tunc ait illis reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo
λεγουσιν αυτω καισαρος τοτε λεγει αυτοις αποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
22 et audientes mirati sunt et relicto eo abierunt
και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθον
23 in illo die accesserunt ad eum Sadducaei qui dicunt non esse resurrectionem et interrogaverunt eum
εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι οι λεγοντες μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον
24 dicentes magister Moses dixit si quis mortuus fuerit non habens filium ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semen fratri suo
λεγοντες διδασκαλε μωσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου
25 erant autem apud nos septem fratres et primus uxore ducta defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo
ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γαμησας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου
26 similiter secundus et tertius usque ad septimum
ομοιως και ο δευτερος και ο τριτος εως των επτα
27 novissime autem omnium et mulier defuncta est
υστερον δε παντων απεθανεν και η γυνη
28 in resurrectione ergo cuius erit de septem uxor omnes enim habuerunt eam
εν τη ουν αναστασει τινος των επτα εσται γυνη παντες γαρ εσχον αυτην
29 respondens autem Iesus ait illis erratis nescientes scripturas neque virtutem Dei
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου
30 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli Dei in caelo
εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε εκγαμιζονται αλλ ως αγγελοι του θεου εν ουρανω εισιν
31 de resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis
περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος
32 ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob non est Deus mortuorum sed viventium
εγω ειμι ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ουκ εστιν ο θεος θεος νεκρων αλλα ζωντων
33 et audientes turbae mirabantur in doctrina eius
και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου
34 Pharisaei autem audientes quod silentium inposuisset Sadducaeis convenerunt in unum
οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεν τους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο
35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor temptans eum
και επηρωτησεν εις εξ αυτων νομικος πειραζων αυτον και λεγων
36 magister quod est mandatum magnum in lege
διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τω νομω
37 ait illi Iesus diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua
ο δε ιησους ειπεν αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη τη καρδια σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου
38 hoc est maximum et primum mandatum
αυτη εστιν πρωτη και μεγαλη εντολη
39 secundum autem simile est huic diliges proximum tuum sicut te ipsum
δευτερα δε ομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
40 in his duobus mandatis universa lex pendet et prophetae
εν ταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομος και οι προφηται κρεμανται
41 congregatis autem Pharisaeis interrogavit eos Iesus
συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτους ο ιησους
42 dicens quid vobis videtur de Christo cuius filius est dicunt ei David
λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν λεγουσιν αυτω του δαβιδ
43 ait illis quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum dicens
λεγει αυτοις πως ουν δαβιδ εν πνευματι κυριον αυτον καλει λεγων
44 dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου
45 si ergo David vocat eum Dominum quomodo filius eius est
ει ουν δαβιδ καλει αυτον κυριον πως υιος αυτου εστιν
46 et nemo poterat respondere ei verbum neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare
και ουδεις εδυνατο αυτω αποκριθηναι λογον ουδε ετολμησεν τις απ εκεινης της ημερας επερωτησαι αυτον ουκετι
