Mattheum 15
1 tunc accesserunt ad eum ab Hierosolymis scribae et Pharisaei dicentes
১অপৰং যিৰূশালম্নগৰীযাঃ কতিপযা অধ্যাপকাঃ ফিৰূশিনশ্চ যীশোঃ সমীপমাগত্য কথযামাসুঃ,
2 quare discipuli tui transgrediuntur traditionem seniorum non enim lavant manus suas cum panem manducant
২তৱ শিষ্যাঃ কিমৰ্থম্ অপ্ৰক্ষালিতকৰৈ ৰ্ভক্ষিৎৱা পৰম্পৰাগতং প্ৰাচীনানাং ৱ্যৱহাৰং লঙ্ৱন্তে?
3 ipse autem respondens ait illis quare et vos transgredimini mandatum Dei propter traditionem vestram
৩ততো যীশুঃ প্ৰত্যুৱাচ, যূযং পৰম্পৰাগতাচাৰেণ কুত ঈশ্ৱৰাজ্ঞাং লঙ্ৱধ্ৱে|
4 nam Deus dixit honora patrem et matrem et qui maledixerit patri vel matri morte moriatur
৪ঈশ্ৱৰ ইত্যাজ্ঞাপযৎ, ৎৱং নিজপিতৰৌ সংমন্যেথাঃ, যেন চ নিজপিতৰৌ নিন্দ্যেতে, স নিশ্চিতং ম্ৰিযেত;
5 vos autem dicitis quicumque dixerit patri vel matri munus quodcumque est ex me tibi proderit
৫কিন্তু যূযং ৱদথ, যঃ স্ৱজনকং স্ৱজননীং ৱা ৱাক্যমিদং ৱদতি, যুৱাং মত্তো যল্লভেথে, তৎ ন্যৱিদ্যত,
6 et non honorificabit patrem suum aut matrem et irritum fecistis mandatum Dei propter traditionem vestram
৬স নিজপিতৰৌ পুন ৰ্ন সংমংস্যতে| ইত্থং যূযং পৰম্পৰাগতেন স্ৱেষামাচাৰেণেশ্ৱৰীযাজ্ঞাং লুম্পথ|
7 hypocritae bene prophetavit de vobis Esaias dicens
৭ৰে কপটিনঃ সৰ্ৱ্ৱে যিশযিযো যুষ্মানধি ভৱিষ্যদ্ৱচনান্যেতানি সম্যগ্ উক্তৱান্|
8 populus hic labiis me honorat cor autem eorum longe est a me
৮ৱদনৈ ৰ্মনুজা এতে সমাযান্তি মদন্তিকং| তথাধৰৈ ৰ্মদীযঞ্চ মানং কুৰ্ৱ্ৱন্তি তে নৰাঃ|
9 sine causa autem colunt me docentes doctrinas mandata hominum
৯কিন্তু তেষাং মনো মত্তো ৱিদূৰএৱ তিষ্ঠতি| শিক্ষযন্তো ৱিধীন্ ন্ৰাজ্ঞা ভজন্তে মাং মুধৈৱ তে|
10 et convocatis ad se turbis dixit eis audite et intellegite
১০ততো যীশু ৰ্লোকান্ আহূয প্ৰোক্তৱান্, যূযং শ্ৰুৎৱা বুধ্যধ্বং|
11 non quod intrat in os coinquinat hominem sed quod procedit ex ore hoc coinquinat hominem
১১যন্মুখং প্ৰৱিশতি, তৎ মনুজম্ অমেধ্যং ন কৰোতি, কিন্তু যদাস্যাৎ নিৰ্গচ্ছতি, তদেৱ মানুষমমেধ্যী কৰোতী|
12 tunc accedentes discipuli eius dixerunt ei scis quia Pharisaei audito verbo scandalizati sunt
১২তদানীং শিষ্যা আগত্য তস্মৈ কথযাঞ্চক্ৰুঃ, এতাং কথাং শ্ৰুৎৱা ফিৰূশিনো ৱ্যৰজ্যন্ত, তৎ কিং ভৱতা জ্ঞাযতে?
13 at ille respondens ait omnis plantatio quam non plantavit Pater meus caelestis eradicabitur
১৩স প্ৰত্যৱদৎ, মম স্ৱৰ্গস্থঃ পিতা যং কঞ্চিদঙ্কুৰং নাৰোপযৎ, স উৎপাৱ্দ্যতে|
14 sinite illos caeci sunt duces caecorum caecus autem si caeco ducatum praestet ambo in foveam cadunt
১৪তে তিষ্ঠন্তু, তে অন্ধমনুজানাম্ অন্ধমাৰ্গদৰ্শকা এৱ; যদ্যন্ধোঽন্ধং পন্থানং দৰ্শযতি, তৰ্হ্যুভৌ গৰ্ত্তে পততঃ|
15 respondens autem Petrus dixit ei edissere nobis parabolam istam
১৫তদা পিতৰস্তং প্ৰত্যৱদৎ, দৃষ্টান্তমিমমস্মান্ বোধযতু|
16 at ille dixit adhuc et vos sine intellectu estis
১৬যীশুনা প্ৰোক্তং, যূযমদ্য যাৱৎ কিমবোধাঃ স্থ?
17 non intellegitis quia omne quod in os intrat in ventrem vadit et in secessum emittitur
১৭কথামিমাং কিং ন বুধ্যধ্বে? যদাস্যং প্ৰেৱিশতি, তদ্ উদৰে পতন্ বহিৰ্নিৰ্যাতি,
18 quae autem procedunt de ore de corde exeunt et ea coinquinant hominem
১৮কিন্ত্ৱাস্যাদ্ যন্নিৰ্যাতি, তদ্ অন্তঃকৰণাৎ নিৰ্যাতৎৱাৎ মনুজমমেধ্যং কৰোতি|
19 de corde enim exeunt cogitationes malae homicidia adulteria fornicationes furta falsa testimonia blasphemiae
১৯যতোঽন্তঃকৰণাৎ কুচিন্তা বধঃ পাৰদাৰিকতা ৱেশ্যাগমনং চৈৰ্য্যং মিথ্যাসাক্ষ্যম্ ঈশ্ৱৰনিন্দা চৈতানি সৰ্ৱ্ৱাণি নিৰ্য্যান্তি|
20 haec sunt quae coinquinant hominem non lotis autem manibus manducare non coinquinat hominem
২০এতানি মনুষ্যমপৱিত্ৰী কুৰ্ৱ্ৱন্তি কিন্ত্ৱপ্ৰক্ষালিতকৰেণ ভোজনং মনুজমমেধ্যং ন কৰোতি|
21 et egressus inde Iesus secessit in partes Tyri et Sidonis
২১অনন্তৰং যীশুস্তস্মাৎ স্থানাৎ প্ৰস্থায সোৰসীদোন্নগৰযোঃ সীমামুপতস্যৌ|
22 et ecce mulier chananea a finibus illis egressa clamavit dicens ei miserere mei Domine Fili David filia mea male a daemonio vexatur
২২তদা তৎসীমাতঃ কাচিৎ কিনানীযা যোষিদ্ আগত্য তমুচ্চৈৰুৱাচ, হে প্ৰভো দাযূদঃ সন্তান, মমৈকা দুহিতাস্তে সা ভূতগ্ৰস্তা সতী মহাক্লেশং প্ৰাপ্নোতি মম দযস্ৱ|
23 qui non respondit ei verbum et accedentes discipuli eius rogabant eum dicentes dimitte eam quia clamat post nos
২৩কিন্তু যীশুস্তাং কিমপি নোক্তৱান্, ততঃ শিষ্যা আগত্য তং নিৱেদযামাসুঃ, এষা যোষিদ্ অস্মাকং পশ্চাদ্ উচ্চৈৰাহূযাগচ্ছতি, এনাং ৱিসৃজতু|
24 ipse autem respondens ait non sum missus nisi ad oves quae perierunt domus Israhel
২৪তদা স প্ৰত্যৱদৎ, ইস্ৰাযেল্গোত্ৰস্য হাৰিতমেষান্ ৱিনা কস্যাপ্যন্যস্য সমীপং নাহং প্ৰেষিতোস্মি|
25 at illa venit et adoravit eum dicens Domine adiuva me
২৫ততঃ সা নাৰীসমাগত্য তং প্ৰণম্য জগাদ, হে প্ৰভো মামুপকুৰু|
26 qui respondens ait non est bonum sumere panem filiorum et mittere canibus
২৬স উক্তৱান্, বালকানাং ভক্ষ্যমাদায সাৰমেযেভ্যো দানং নোচিতং|
27 at illa dixit etiam Domine nam et catelli edunt de micis quae cadunt de mensa dominorum suorum
২৭তদা সা বভাষে, হে প্ৰভো, তৎ সত্যং, তথাপি প্ৰভো ৰ্ভঞ্চাদ্ যদুচ্ছিষ্টং পততি, তৎ সাৰমেযাঃ খাদন্তি|
28 tunc respondens Iesus ait illi o mulier magna est fides tua fiat tibi sicut vis et sanata est filia illius ex illa hora
২৮ততো যীশুঃ প্ৰত্যৱদৎ, হে যোষিৎ, তৱ ৱিশ্ৱাসো মহান্ তস্মাৎ তৱ মনোভিলষিতং সিদ্য্যতু, তেন তস্যাঃ কন্যা তস্মিন্নেৱ দণ্ডে নিৰামযাভৱৎ|
29 et cum transisset inde Iesus venit secus mare Galilaeae et ascendens in montem sedebat ibi
২৯অনন্তৰং যীশস্তস্মাৎ স্থানাৎ প্ৰস্থায গালীল্সাগৰস্য সন্নিধিমাগত্য ধৰাধৰমাৰুহ্য তত্ৰোপৱিৱেশ|
30 et accesserunt ad eum turbae multae habentes secum mutos clodos caecos debiles et alios multos et proiecerunt eos ad pedes eius et curavit eos
৩০পশ্চাৎ জননিৱহো বহূন্ খঞ্চান্ধমূকশুষ্ককৰমানুষান্ আদায যীশোঃ সমীপমাগত্য তচ্চৰণান্তিকে স্থাপযামাসুঃ, ততঃ সা তান্ নিৰামযান্ অকৰোৎ|
31 ita ut turbae mirarentur videntes mutos loquentes clodos ambulantes caecos videntes et magnificabant Deum Israhel
৩১ইত্থং মূকা ৱাক্যং ৱদন্তি, শুষ্ককৰাঃ স্ৱাস্থ্যমাযান্তি, পঙ্গৱো গচ্ছন্তি, অন্ধা ৱীক্ষন্তে, ইতি ৱিলোক্য লোকা ৱিস্মযং মন্যমানা ইস্ৰাযেল ঈশ্ৱৰং ধন্যং বভাষিৰে|
32 Iesus autem convocatis discipulis suis dixit misereor turbae quia triduo iam perseverant mecum et non habent quod manducent et dimittere eos ieiunos nolo ne deficiant in via
৩২তদানীং যীশুঃ স্ৱশিষ্যান্ আহূয গদিতৱান্, এতজ্জননিৱহেষু মম দযা জাযতে, এতে দিনত্ৰযং মযা সাকং সন্তি, এষাং ভক্ষ্যৱস্তু চ কঞ্চিদপি নাস্তি, তস্মাদহমেতানকৃতাহাৰান্ ন ৱিস্ৰক্ষ্যামি, তথাৎৱে ৱৰ্ত্মমধ্যে ক্লাম্যেষুঃ|
33 et dicunt ei discipuli unde ergo nobis in deserto panes tantos ut saturemus turbam tantam
৩৩তদা শিষ্যা ঊচুঃ, এতস্মিন্ প্ৰান্তৰমধ্য এতাৱতো মৰ্ত্যান্ তৰ্পযিতুং ৱযং কুত্ৰ পূপান্ প্ৰাপ্স্যামঃ?
34 et ait illis Iesus quot panes habetis at illi dixerunt septem et paucos pisciculos
৩৪যীশুৰপৃচ্ছৎ, যুষ্মাকং নিকটে কতি পূপা আসতে? ত ঊচুঃ, সপ্তপূপা অল্পাঃ ক্ষুদ্ৰমীনাশ্চ সন্তি|
35 et praecepit turbae ut discumberet super terram
৩৫তদানীং স লোকনিৱহং ভূমাৱুপৱেষ্টুম্ আদিশ্য
36 et accipiens septem panes et pisces et gratias agens fregit et dedit discipulis suis et discipuli dederunt populo
৩৬তান্ সপ্তপূপান্ মীনাংশ্চ গৃহ্লন্ ঈশ্ৱৰীযগুণান্ অনূদ্য ভংক্ত্ৱা শিষ্যেভ্যো দদৌ, শিষ্যা লোকেভ্যো দদুঃ|
37 et comederunt omnes et saturati sunt et quod superfuit de fragmentis tulerunt septem sportas plenas
৩৭ততঃ সৰ্ৱ্ৱে ভুক্ত্ৱা তৃপ্তৱন্তঃ; তদৱশিষ্টভক্ষ্যেণ সপ্তডলকান্ পৰিপূৰ্য্য সংজগৃহুঃ|
38 erant autem qui manducaverant quattuor milia hominum extra parvulos et mulieres
৩৮তে ভোক্তাৰো যোষিতো বালকাংশ্চ ৱিহায প্ৰাযেণ চতুঃসহস্ৰাণি পুৰুষা আসন্|
39 et dimissa turba ascendit in naviculam et venit in fines Magedan
৩৯ততঃ পৰং স জননিৱহং ৱিসৃজ্য তৰিমাৰুহ্য মগ্দলাপ্ৰদেশং গতৱান্|
