Mattheum 14
1 in illo tempore audiit Herodes tetrarcha famam Iesu
Ie henane zay, jinanji’ i Heroda mpifehe ty talily Iesoà;
2 et ait pueris suis hic est Iohannes Baptista ipse surrexit a mortuis et ideo virtutes inoperantur in eo
le hoe re amo mpitoro’eo: Iantofako t’ie i Jaona Mpandipotse ro manao o raha tsitantane zao.
3 Herodes enim tenuit Iohannem et alligavit eum et posuit in carcere propter Herodiadem uxorem fratris sui
Amy te nitsepahe’ i Heroda t’i Jaona le rinohi’e am-balabey ao t’ie nañendak’ aze tsy hañenga i Herodiasy ho valy, amy t’ie fa vali’ i rahalahi’ey,
4 dicebat enim illi Iohannes non licet tibi habere eam
hoe t’i Jaona tama’e: Faly ama’o izay.
5 et volens illum occidere timuit populum quia sicut prophetam eum habebant
Aa le inao, te ho namono aze t’i Heroda, fe nihembañe amy lahialeñey, fa nimpitoky am’iereo t’i Jaona.
6 die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio et placuit Herodi
Ie amy takatakam-paniahiañe ty nisamahañe i Heroday le kinoi’e hitrao-pikama ama’e o roandria’ i fifelehañey; nitsinjake añivo’ iereo ty anak-ampela’e le niehake t’i Heroda,
7 unde cum iuramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo
kanao nampitamae’e am-panta te ho mea’e aze ze ihalalia’e.
8 at illa praemonita a matre sua da mihi inquit hic in disco caput Iohannis Baptistae
Aa ie nitoroan-drene’e le nangataha’e ty añambone’ i Jaona Mpandipotse am-panake.
9 et contristatus est rex propter iuramentum autem et eos qui pariter recumbebant iussit dari
Nimoremoretse amy zao i mpanjakay, fe ty amy fanta nanoe’e añatrefa o nambarañeo, le linili’e te hanoeñe;
10 misitque et decollavit Iohannem in carcere
vaho nampihitrife’e ty hamonoañe i Jaona am-porozò ao.
11 et adlatum est caput eius in disco et datum est puellae et tulit matri suae
Nendese’ iereo am-panake ty añambone’e, naho natolotse amy somondraray vaho natolo’ i somondraray aman-drene’e.
12 et accedentes discipuli eius tulerunt corpus et sepelierunt illud et venientes nuntiaverunt Iesu
Nimb’eo o mpiamy Jaonao nitakoñe i fañòvay naho nalenteke vaho natalili’ o mpiokeo amy Iesoà.
13 quod cum audisset Iesus secessit inde in navicula in locum desertum seorsum et cum audissent turbae secutae sunt eum pedestres de civitatibus
Ie jinanji’ Iesoà, le nienga an-dakañe nimb’ an-tane bangìñe e Iehoda añe. Aa ie tsinano’ i màroy, le norihe’ iereo boak’ amo rova iabio.
14 et exiens vidit turbam multam et misertus est eius et curavit languidos eorum
Ie niavotse le nivazoho’e amboho’e ey i lahialeñey naho niferenaiña’e vaho nampijangañe’e ze hene narare ama’e.
15 vespere autem facto accesserunt ad eum discipuli eius dicentes desertus est locus et hora iam praeteriit dimitte turbas ut euntes in castella emant sibi escas
Ie hariva, niheova’e o mpiama’eo nanao ty hoe ama’e: Babangoañe ty atoy naho fa miroñe; apoho higodañe mb’amo tanàñeo i maroy hitoha ze sindre ipaia’e.
16 Iesus autem dixit eis non habent necesse ire date illis vos manducare
Fe hoe t’i Iesoà: Ino ty hiavota’ iareo? anjotsò mahakama.
17 responderunt ei non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces
Hoe iareo: Tsy ama’e zahay naho tsy mofo lime naho fiañe roe.
18 qui ait eis adferte illos mihi huc
Hoe re: Endeso amako izay.
19 et cum iussisset turbam discumbere supra faenum acceptis quinque panibus et duobus piscibus aspiciens in caelum benedixit et fregit et dedit discipulis panes discipuli autem turbis
Le nampiambesare’e amy ahetsey ondatio; aa ie niambesatse, le rinambe’e i mofo limey naho i fiañe roe rey, naho nañandriañe te niandra mb’ andikerañe ey, le zinara’e naho natolo’e amo mpiama’eo, vaho nazotso’ o mpiama’eo amo nitolatolakeo.
20 et manducaverunt omnes et saturati sunt et tulerunt reliquias duodecim cofinos fragmentorum plenos
Hene nikama naho nianjañe, nikamae’ iareo ka o fiañeo, ze nisatrieñe. Naho fa nikama le nahoro’ iareo ty nifitafita, nahapea mozete folo ro’amby.
21 manducantium autem fuit numerus quinque milia virorum exceptis mulieribus et parvulis
Ty hamaro’ o nikamao le lime arivo ty lahilahy, tovo’ izay o roakemba naho ajajao.
22 et statim iussit discipulos ascendere in navicula et praecedere eum trans fretum donec dimitteret turbas
Tampetse izay, nampijoñe’e an-dàkañe ao o mpiama’eo hitsake aolo aze mb’ amy rova hañaveloa’ i maroiy.
23 et dimissa turba ascendit in montem solus orare vespere autem facto solus erat ibi
Ie nienga’ i lahialeñey, le niañambone vohitse vaho nitalaho, ie raike. Ie hariva nijoriñe ey avao,
24 navicula autem in medio mari iactabatur fluctibus erat enim contrarius ventus
i lakañey añivo’ i riakey eñe, nasiotsio’ o onjan-driakeo amy t’ie niatre-tioke.
25 quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambulans supra mare
Ie ami’ty fijilovañe fah’efa’ i haleñey, le niheo mb’am’iereo mb’eo t’i Iesoà nidraidraitse ambone’ i riakey.
26 et videntes eum supra mare ambulantem turbati sunt dicentes quia fantasma est et prae timore clamaverunt
Ie niisa’ o mpiama’eo nañavelo ambone rano ey, le nivorombeloñe, fa natao’ iareo ho angatse! vaho nikoaike am-pirevendreveñañe.
27 statimque Iesus locutus est eis dicens habete fiduciam ego sum nolite timere
Le natoi’ Iesoà ty hoe: Mahatokisa ry ao, izaho ‘nio. Ko hembañe,
28 respondens autem Petrus dixit Domine si tu es iube me venire ad te super aquas
Natoi’ i Petera ty hoe: O Talè, naho Ihe, ampombao mb’ama’o ambone’ o ranoo iraho.
29 at ipse ait veni et descendens Petrus de navicula ambulabat super aquam ut veniret ad Iesum
Mb’etoa, hoe t’i Iesoà. Aa le nizotso amy lakañey t’i Petera, nandia i ranoy mb’amy Iesoà mb’eo.
30 videns vero ventum validum timuit et cum coepisset mergi clamavit dicens Domine salvum me fac
F’ie nahaoniñe ty hamafe’ i tiokey, le nianifañe naho ho nilipotse vaho nikoiake ty hoe: Talè! irombaho.
31 et continuo Iesus extendens manum adprehendit eum et ait illi modicae fidei quare dubitasti
Nahiti’ Iesoà amy zao ty fità’e le rinambe’e, vaho nanoa’e ty hoe: Ondaty kede fatokisañeo, ino ty nimahimahiña’o?
32 et cum ascendissent in naviculam cessavit ventus
Ie nijoñe an-dakañe ao, le nipendreñe i tiokey,
33 qui autem in navicula erant venerunt et adoraverunt eum dicentes vere Filius Dei es
vaho niambane ama’e o an-dakañeo, nanao ty hoe: Toe Anan’ Añahare irehe.
34 et cum transfretassent venerunt in terram Gennesar
Tafa-tsake iereo, nitoly an-tamboho’ i Genesareta eo.
35 et cum cognovissent eum viri loci illius miserunt in universam regionem illam et obtulerunt ei omnes male habentes
Aa ie nahafohiñe aze ondati’ i taneio le nanitsihañe hitrike i borizañey, naho nendeseñe ama’e ze hene nisilofe’ o areteñe ankafankafao.
36 et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent et quicumque tetigerunt salvi facti sunt
Nihalalia’ iareo ke ho no’e t’ie hitsapa ty lifin-tsiki’e; vaho songa nijangañe ze nitsapa aze.
