< Marcum 7 >

1 et conveniunt ad eum Pharisaei et quidam de scribis venientes ab Hierosolymis
อนนฺตรํ ยิรูศาลม อาคตา: ผิรูศิโน'ธฺยาปกาศฺจ ยีโศ: สมีปมฺ อาคตา: ฯ
2 et cum vidissent quosdam ex discipulis eius communibus manibus id est non lotis manducare panes vituperaverunt
เต ตสฺย กิยต: ศิษฺยานฺ อศุจิกไรรรฺถาท อปฺรกฺษาลิตหไสฺต รฺภุญฺชโต ทฺฤษฺฏฺวา ตานทูษยนฺฯ
3 Pharisaei enim et omnes Iudaei nisi crebro lavent manus non manducant tenentes traditionem seniorum
ยต: ผิรูศิน: สรฺวฺวยิหูทียาศฺจ ปฺราจำ ปรมฺปราคตวากฺยํ สมฺมนฺย ปฺรตเลน หสฺตานฺ อปฺรกฺษาลฺย น ภุญฺชเตฯ
4 et a foro nisi baptizentur non comedunt et alia multa sunt quae tradita sunt illis servare baptismata calicum et urceorum et aeramentorum et lectorum
อาปนาทาคตฺย มชฺชนํ วินา น ขาทนฺติ; ตถา ปานปาตฺราณำ ชลปาตฺราณำ ปิตฺตลปาตฺราณามฺ อาสนานาญฺจ ชเล มชฺชนมฺ อิตฺยาทโยเนฺยปิ พหวเสฺตษามาจารา: สนฺติฯ
5 et interrogant eum Pharisaei et scribae quare discipuli tui non ambulant iuxta traditionem seniorum sed communibus manibus manducant panem
เต ผิรูศิโน'ธฺยาปกาศฺจ ยีศุํ ปปฺรจฺฉุ: , ตว ศิษฺยา: ปฺราจำ ปรมฺปราคตวากฺยานุสาเรณ นาจรนฺโต'ปฺรกฺษาลิตกไร: กุโต ภุชํเต?
6 at ille respondens dixit eis bene prophetavit Esaias de vobis hypocritis sicut scriptum est populus hic labiis me honorat cor autem eorum longe est a me
ตต: ส ปฺรตฺยุวาจ กปฏิโน ยุษฺมานฺ อุทฺทิศฺย ยิศยิยภวิษฺยทฺวาที ยุกฺตมวาทีตฺฯ ยถา สฺวกีไยรธไรเรเต สมฺมนฺยนเต สไทว มำฯ กินฺตุ มตฺโต วิปฺรกรฺเษ สนฺติ เตษำ มนำสิ จฯ
7 in vanum autem me colunt docentes doctrinas praecepta hominum
ศิกฺษยนฺโต พิธีนฺ นฺนาชฺญา ภชนฺเต มำ มุไธว เตฯ
8 relinquentes enim mandatum Dei tenetis traditionem hominum baptismata urceorum et calicum et alia similia his facitis multa
ยูยํ ชลปาตฺรปานปาตฺราทีนิ มชฺชยนฺโต มนุชปรมฺปราคตวากฺยํ รกฺษถ กินฺตุ อีศฺวราชฺญำ ลํฆเธฺว; อปรา อีทฺฤโศฺยเนกา: กฺริยา อปิ กุรุเธฺวฯ
9 et dicebat illis bene irritum facitis praeceptum Dei ut traditionem vestram servetis
อนฺยญฺจากถยตฺ ยูยํ สฺวปรมฺปราคตวากฺยสฺย รกฺษารฺถํ สฺปษฺฏรูเปณ อีศฺวราชฺญำ โลปยถฯ
10 Moses enim dixit honora patrem tuum et matrem tuam et qui maledixerit patri aut matri morte moriatur
ยโต มูสาทฺวารา โปฺรกฺตมสฺติ สฺวปิตเรา สมฺมนฺยธฺวํ ยสฺตุ มาตรํ ปิตรํ วา ทุรฺวฺวากฺยํ วกฺติ ส นิตานฺตํ หนฺยตำฯ
11 vos autem dicitis si dixerit homo patri aut matri corban quod est donum quodcumque ex me tibi profuerit
กินฺตุ มทีเยน เยน ทฺรเวฺยณ ตโวปกาโรภวตฺ ตตฺ กรฺพฺพาณมรฺถาทฺ อีศฺวราย นิเวทิตมฺ อิทํ วากฺยํ ยทิ โกปิ ปิตรํ มาตรํ วา วกฺติ
12 et ultra non dimittitis eum quicquam facere patri suo aut matri
ตรฺหิ ยูยํ มาตุ: ปิตุ โรฺวปการํ กรฺตฺตำ ตํ วารยถฯ
13 rescindentes verbum Dei per traditionem vestram quam tradidistis et similia huiusmodi multa facitis
อิตฺถํ สฺวปฺรจาริตปรมฺปราคตวาเกฺยน ยูยมฺ อีศฺวราชฺญำ มุธา วิธทฺเวฺว, อีทฺฤศานฺยนฺยานฺยเนกานิ กรฺมฺมาณิ กุรุเธฺวฯ
14 et advocans iterum turbam dicebat illis audite me omnes et intellegite
อถ ส โลกานาหูย พภาเษ ยูยํ สรฺเวฺว มทฺวากฺยํ ศฺฤณุต พุธฺยธฺวญฺจฯ
15 nihil est extra hominem introiens in eum quod possit eum coinquinare sed quae de homine procedunt illa sunt quae communicant hominem
พาหฺยาทนฺตรํ ปฺรวิศฺย นรมเมธฺยํ กรฺตฺตำ ศกฺโนติ อีทฺฤศํ กิมปิ วสฺตุ นาสฺติ, วรมฺ อนฺตราทฺ พหิรฺคตํ ยทฺวสฺตุ ตนฺมนุชมฺ อเมธฺยํ กโรติฯ
16 si quis habet aures audiendi audiat
ยสฺย โศฺรตุํ โศฺรเตฺร สฺต: ส ศฺฤโณตุฯ
17 et cum introisset in domum a turba interrogabant eum discipuli eius parabolam
ตต: ส โลกานฺ หิตฺวา คฺฤหมธฺยํ ปฺรวิษฺฏสฺตทา ศิษฺยาสฺตทฺฤษฺฏานฺตวากฺยารฺถํ ปปฺรจฺฉุ: ฯ
18 et ait illis sic et vos inprudentes estis non intellegitis quia omne extrinsecus introiens in hominem non potest eum communicare
ตสฺมาตฺ ส ตานฺ ชคาท ยูยมปิ กิเมตาทฺฤคโพธา: ? กิมปิ ทฺรวฺยํ พาหฺยาทนฺตรํ ปฺรวิศฺย นรมเมธฺยํ กรฺตฺตำ น ศกฺโนติ กถามิมำ กึ น พุธฺยเธฺว?
19 quia non introit in cor eius sed in ventrem et in secessum exit purgans omnes escas
ตตฺ ตทนฺตรฺน ปฺรวิศติ กินฺตุ กุกฺษิมธฺยํ ปฺรวิศติ เศเษ สรฺวฺวภุกฺตวสฺตุคฺราหิณิ พหิรฺเทเศ นิรฺยาติฯ
20 dicebat autem quoniam quae de homine exeunt illa communicant hominem
อปรมปฺยวาทีทฺ ยนฺนรานฺนิเรติ ตเทว นรมเมธฺยํ กโรติฯ
21 ab intus enim de corde hominum cogitationes malae procedunt adulteria fornicationes homicidia
ยโต'นฺตราทฺ อรฺถานฺ มานวานำ มโนภฺย: กุจินฺตา ปรสฺตฺรีเวศฺยาคมนํ
22 furta avaritiae nequitiae dolus inpudicitia oculus malus blasphemia superbia stultitia
นรวธศฺเจารฺยฺยํ โลโภ ทุษฺฏตา ปฺรวญฺจนา กามุกตา กุทฺฤษฺฏิรีศฺวรนินฺทา ครฺวฺวสฺตม อิตฺยาทีนิ นิรฺคจฺฉนฺติฯ
23 omnia haec mala ab intus procedunt et communicant hominem
เอตานิ สรฺวฺวาณิ ทุริตานฺยนฺตราเทตฺย นรมเมธฺยํ กุรฺวฺวนฺติฯ
24 et inde surgens abiit in fines Tyri et Sidonis et ingressus domum neminem voluit scire et non potuit latere
อถ ส อุตฺถาย ตตฺสฺถานาตฺ โสรสีโทนฺปุรปฺรเทศํ ชคาม ตตฺร กิมปิ นิเวศนํ ปฺรวิศฺย สรฺไวฺวรชฺญาต: สฺถาตุํ มติญฺจเกฺร กินฺตุ คุปฺต: สฺถาตุํ น ศศากฯ
25 mulier enim statim ut audivit de eo cuius habebat filia spiritum inmundum intravit et procidit ad pedes eius
ยต: สุรไผนิกีเทศียยูนานีวํโศทฺภวสฺตฺริยา: กนฺยา ภูตคฺรสฺตาสีตฺฯ สา สฺตฺรี ตทฺวารฺตฺตำ ปฺราปฺย ตตฺสมีปมาคตฺย ตจฺจรณโย: ปติตฺวา
26 erat autem mulier gentilis Syrophoenissa genere et rogabat eum ut daemonium eiceret de filia eius
สฺวกนฺยาโต ภูตํ นิรากรฺตฺตำ ตสฺมินฺ วินยํ กฺฤตวตีฯ
27 qui dixit illi sine prius saturari filios non est enim bonum sumere panem filiorum et mittere canibus
กินฺตุ ยีศุสฺตามวทตฺ ปฺรถมํ พาลกาสฺตฺฤปฺยนฺตุ ยโต พาลกานำ ขาทฺยํ คฺฤหีตฺวา กุกฺกุเรโภฺย นิกฺเษโป'นุจิต: ฯ
28 at illa respondit et dicit ei utique Domine nam et catelli sub mensa comedunt de micis puerorum
ตทา สา สฺตฺรี ตมวาทีตฺ โภ: ปฺรโภ ตตฺ สตฺยํ ตถาปิ มญฺจาธ: สฺถา: กุกฺกุรา พาลานำ กรปติตานิ ขาทฺยขณฺฑานิ ขาทนฺติฯ
29 et ait illi propter hunc sermonem vade exiit daemonium de filia tua
ตต: โส'กถยทฺ เอตตฺกถาเหโต: สกุศลา ยาหิ ตว กนฺยำ ตฺยกฺตฺวา ภูโต คต: ฯ
30 et cum abisset domum suam invenit puellam iacentem supra lectum et daemonium exisse
อถ สา สฺตฺรี คฺฤหํ คตฺวา กนฺยำ ภูตตฺยกฺตำ ศยฺยาสฺถิตำ ททรฺศฯ
31 et iterum exiens de finibus Tyri venit per Sidonem ad mare Galilaeae inter medios fines Decapoleos
ปุนศฺจ ส โสรสีโทนฺปุรปฺรเทศาตฺ ปฺรสฺถาย ทิกาปลิเทศสฺย ปฺรานฺตรภาเคน คาลีลฺชลเธ: สมีปํ คตวานฺฯ
32 et adducunt ei surdum et mutum et deprecantur eum ut inponat illi manum
ตทา โลไกเรกํ พธิรํ กทฺวทญฺจ นรํ ตนฺนิกฏมานีย ตสฺย คาเตฺร หสฺตมรฺปยิตุํ วินย: กฺฤต: ฯ
33 et adprehendens eum de turba seorsum misit digitos suos in auriculas et expuens tetigit linguam eius
ตโต ยีศุ โรฺลการณฺยาตฺ ตํ นิรฺชนมานีย ตสฺย กรฺณโยงฺคุลี รฺทเทา นิษฺฐีวํ ทตฺตฺวา จ ตชฺชิหฺวำ ปสฺปรฺศฯ
34 et suspiciens in caelum ingemuit et ait illi eppheta quod est adaperire
อนนฺตรํ สฺวรฺคํ นิรีกฺษฺย ทีรฺฆํ นิศฺวสฺย ตมวทตฺ อิตผต: อรฺถานฺ มุกฺโต ภูยาตฺฯ
35 et statim apertae sunt aures eius et solutum est vinculum linguae eius et loquebatur recte
ตตสฺตตฺกฺษณํ ตสฺย กรฺเณา มุกฺเตา ชิหฺวายาศฺจ ชาฑฺยาปคมาตฺ ส สุสฺปษฺฏวากฺยมกถยตฺฯ
36 et praecepit illis ne cui dicerent quanto autem eis praecipiebat tanto magis plus praedicabant
อถ ส ตานฺ วาฒมิตฺยาทิเทศ ยูยมิมำ กถำ กไสฺมจิทปิ มา กถยต, กินฺตุ ส ยติ นฺยเษธตฺ เต ตติ พาหุเลฺยน ปฺราจารยนฺ;
37 et eo amplius admirabantur dicentes bene omnia fecit et surdos facit audire et mutos loqui
เต'ติจมตฺกฺฤตฺย ปรสฺปรํ กถยามาสุ: ส พธิราย ศฺรวณศกฺตึ มูกาย จ กถนศกฺตึ ทตฺตฺวา สรฺวฺวํ กรฺมฺโมตฺตมรูเปณ จการฯ

< Marcum 7 >