Marcum 5
1 et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum
Tedy się przeprawili za morze do krainy Gadareńczyków.
2 et exeunti ei de navi statim occurrit ei de monumentis homo in spiritu inmundo
A gdy on wyszedł z łodzi, zaraz mu zabieżał z grobów człowiek mający ducha nieczystego;
3 qui domicilium habebat in monumentis et neque catenis iam quisquam eum poterat ligare
Który miał mieszkanie w grobach, a nie mógł go nikt i łańcuchami związać,
4 quoniam saepe conpedibus et catenis vinctus disrupisset catenas et conpedes comminuisset et nemo poterat eum domare
Przeto że on często będąc pętami i łańcuchami związany, łańcuchy porwał, i pęta pokruszył; a nie mógł go nikt ukrócić.
5 et semper nocte ac die in monumentis et in montibus erat clamans et concidens se lapidibus
A zawsze we dnie i w nocy na górach w grobach był, wołając i kamieniem się tłukąc.
6 videns autem Iesum a longe cucurrit et adoravit eum
Ujrzawszy tedy Jezusa z daleka, bieżał i pokłonił mu się;
7 et clamans voce magna dicit quid mihi et tibi Iesu Fili Dei summi adiuro te per Deum ne me torqueas
A wołając głosem wielkim, rzekł: Cóż mam z tobą Jezusie, Synu Boga najwyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie trapił.
8 dicebat enim illi exi spiritus inmunde ab homine
(Albowiem mu mówił: Wynijdź, duchu nieczysty! z tego człowieka.)
9 et interrogabat eum quod tibi nomen est et dicit ei Legio nomen mihi est quia multi sumus
Tedy go pytał: Co masz za imię? A on odpowiadając, rzekł: Imię moje jest wojsko: albowiem nas jest wiele.
10 et deprecabatur eum multum ne se expelleret extra regionem
I prosił go bardzo, aby ich nie wyganiał z onej krainy.
11 erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus pascens
A była tam przy górach wielka trzoda świni, która się pasła.
12 et deprecabantur eum spiritus dicentes mitte nos in porcos ut in eos introeamus
I prosili go oni wszyscy dyjabli, mówiąc: Puść nas w te świnie, abyśmy w nie weszli.
13 et concessit eis statim Iesus et exeuntes spiritus inmundi introierunt in porcos et magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo milia et suffocati sunt in mare
I pozwolił im zaraz Jezus. A wyszedłszy oni duchowie nieczyści, weszli w one świnie; i porwała się ona trzoda z przykra w morze (a było ich około dwóch tysięcy, ) i potonęły w morzu.
14 qui autem pascebant eos fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in agros et egressi sunt videre quid esset facti
A oni, którzy świnie paśli, uciekli, i oznajmili to w mieście i we wsiach; i wyszli, aby oglądali to, co się stało.
15 et veniunt ad Iesum et vident illum qui a daemonio vexabatur sedentem vestitum et sanae mentis et timuerunt
I przyszli do Jezusa, i ujrzeli onego, który był opętany, i siedział obleczony, będąc przy dobrem baczeniu; onego, mówię, w którym było wojsko dyjabłów; i bali się.
16 et narraverunt illis qui viderant qualiter factum esset ei qui daemonium habuerat et de porcis
A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, co się działo z onym opętanym, i o świniach.
17 et rogare eum coeperunt ut discederet de finibus eorum
Tedy go poczęli prosić, aby odszedł z granic ich.
18 cumque ascenderet navem coepit illum deprecari qui daemonio vexatus fuerat ut esset cum illo
A gdy wstąpił w łódź, prosił go on, co był opętanym, aby był przy nim.
19 et non admisit eum sed ait illi vade in domum tuam ad tuos et adnuntia illis quanta tibi Dominus fecerit et misertus sit tui
Lecz mu Jezus nie dopuścił, ale mu rzekł: Idź do domu swego, do swoich, a oznajmij im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił, a jako się nad tobą zmiłował.
20 et abiit et coepit praedicare in Decapoli quanta sibi fecisset Iesus et omnes mirabantur
Tedy odszedł, i począł opowiadać w dziesięciu miastach, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus; i dziwowali się wszyscy.
21 et cum transcendisset Iesus in navi rursus trans fretum convenit turba multa ad illum et erat circa mare
A gdy się zasię Jezus przeprawił w łodzi na drugą stronę, zebrał się do niego wielki lud; a on był nad morzem.
22 et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus et videns eum procidit ad pedes eius
A oto przyszedł jeden z przełożonych bóżnicy, imieniem Jairus, a ujrzawszy go, przypadł do nóg jego.
23 et deprecabatur eum multum dicens quoniam filia mea in extremis est veni inpone manus super eam ut salva sit et vivat
I prosił go wielce, mówiąc: Ponieważ córeczka moja kona, pójdźże, włóż na nię ręce, aby była uzdrowiona, i będzie żywa. I poszedł z nim.
24 et abiit cum illo et sequebatur eum turba multa et conprimebant illum
I szedł za nim lud wielki, i cisnęli go.
25 et mulier quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim
Tedy niektóra niewiasta, która cierpiała płynienie krwi ode dwunastu lat.
26 et fuerat multa perpessa a conpluribus medicis et erogaverat omnia sua nec quicquam profecerat sed magis deterius habebat
I wiele ucierpiała od wielu lekarzy, i wynałożyła wszystko, co miała; a nic jej nie pomogło, owszem się jej tem więcej pogorszało:
27 cum audisset de Iesu venit in turba retro et tetigit vestimentum eius
Usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między ludem, i dotknęła się szaty jego;
28 dicebat enim quia si vel vestimentum eius tetigero salva ero
Bo mówiła: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
29 et confestim siccatus est fons sanguinis eius et sensit corpore quod sanata esset a plaga
A zarazem wyschło źródło krwi jej, i poczuła na ciele, że uzdrowiona była od choroby swojej.
30 et statim Iesus cognoscens in semet ipso virtutem quae exierat de eo conversus ad turbam aiebat quis tetigit vestimenta mea
A wnet poznawszy Jezus sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł: Kto się dotknął szat moich?
31 et dicebant ei discipuli sui vides turbam conprimentem te et dicis quis me tetigit
I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz, że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
32 et circumspiciebat videre eam quae hoc fecerat
I spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła:
33 mulier autem timens et tremens sciens quod factum esset in se venit et procidit ante eum et dixit ei omnem veritatem
Ale niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu wszystkę prawdę.
34 ille autem dixit ei filia fides tua te salvam fecit vade in pace et esto sana a plaga tua
Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
35 adhuc eo loquente veniunt ab archisynagogo dicentes quia filia tua mortua est quid ultra vexas magistrum
A gdy on jeszcze mówił, przyszli słudzy od przełożonego bóżnicy, mówiąc: Córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
36 Iesus autem verbo quod dicebatur audito ait archisynagogo noli timere tantummodo crede
Ale Jezus skoro usłyszał to, co oni mówili, rzekł do przełożonego bóżnicy: Nie bój się, tylko wierz!
37 et non admisit quemquam sequi se nisi Petrum et Iacobum et Iohannem fratrem Iacobi
I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, bratu Jakóbowemu.
38 et veniunt in domum archisynagogi et videt tumultum et flentes et heiulantes multum
A przyszedł do domu przełożonego bóżnicy, i ujrzał tam zgiełk, i płaczące i bardzo narzekające.
39 et ingressus ait eis quid turbamini et ploratis puella non est mortua sed dormit
Wszedłszy tedy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? nie umarłać dzieweczka, ale śpi.
40 et inridebant eum ipse vero eiectis omnibus adsumit patrem et matrem puellae et qui secum erant et ingreditur ubi erat puella iacens
I naśmiewali się z niego. Ale on wygnawszy wszystkie, wziął z sobą ojca i matkę dzieweczki, i te, którzy przy nim byli, i wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała.
41 et tenens manum puellae ait illi talitha cumi quod est interpretatum puella tibi dico surge
A ująwszy za rękę onę dzieweczkę, rzekł do niej: Talita kumi! co się wykłada: Dzieweczko (tobie mówię) wstań!
42 et confestim surrexit puella et ambulabat erat autem annorum duodecim et obstipuerunt stupore maximo
A zaraz dzieweczka wstała, i chodziła; albowiem była w dwunastym roku. I zdumieli się zdumieniem wielkiem.
43 et praecepit illis vehementer ut nemo id sciret et dixit dari illi manducare
Tedy im przykazał wielce, aby tego nikt nie wiedział, i rozkazał, aby jej dano jeść.
