Marcum 4
1 et iterum coepit docere ad mare et congregata est ad eum turba multa ita ut in navem ascendens sederet in mari et omnis turba circa mare super terram erat
১অনন্তৰং স সমুদ্ৰতটে পুনৰুপদেষ্টুং প্ৰাৰেভে, ততস্তত্ৰ বহুজনানাং সমাগমাৎ স সাগৰোপৰি নৌকামাৰুহ্য সমুপৱিষ্টঃ; সৰ্ৱ্ৱে লোকাঃ সমুদ্ৰকূলে তস্থুঃ|
2 et docebat eos in parabolis multa et dicebat illis in doctrina sua
২তদা স দৃষ্টান্তকথাভি ৰ্বহূপদিষ্টৱান্ উপদিশংশ্চ কথিতৱান্,
3 audite ecce exiit seminans ad seminandum
৩অৱধানং কুৰুত, একো বীজৱপ্তা বীজানি ৱপ্তুং গতঃ;
4 et dum seminat aliud cecidit circa viam et venerunt volucres et comederunt illud
৪ৱপনকালে কিযন্তি বীজানি মাৰ্গপাশ্ৱে পতিতানি, তত আকাশীযপক্ষিণ এত্য তানি চখাদুঃ|
5 aliud vero cecidit super petrosa ubi non habuit terram multam et statim exortum est quoniam non habebat altitudinem terrae
৫কিযন্তি বীজানি স্ৱল্পমৃত্তিকাৱৎপাষাণভূমৌ পতিতানি তানি মৃদোল্পৎৱাৎ শীঘ্ৰমঙ্কুৰিতানি;
6 et quando exortus est sol exaestuavit et eo quod non haberet radicem exaruit
৬কিন্তূদিতে সূৰ্য্যে দগ্ধানি তথা মূলানো নাধোগতৎৱাৎ শুষ্কাণি চ|
7 et aliud cecidit in spinas et ascenderunt spinae et offocaverunt illud et fructum non dedit
৭কিযন্তি বীজানি কণ্টকিৱনমধ্যে পতিতানি ততঃ কণ্টকানি সংৱৃদ্ৱ্য তানি জগ্ৰসুস্তানি ন চ ফলিতানি|
8 et aliud cecidit in terram bonam et dabat fructum ascendentem et crescentem et adferebat unum triginta et unum sexaginta et unum centum
৮তথা কিযন্তি বীজান্যুত্তমভূমৌ পতিতানি তানি সংৱৃদ্ৱ্য ফলান্যুৎপাদিতানি কিযন্তি বীজানি ত্ৰিংশদ্গুণানি কিযন্তি ষষ্টিগুণানি কিযন্তি শতগুণানি ফলানি ফলিতৱন্তি|
9 et dicebat qui habet aures audiendi audiat
৯অথ স তানৱদৎ যস্য শ্ৰোতুং কৰ্ণৌ স্তঃ স শৃণোতু|
10 et cum esset singularis interrogaverunt eum hii qui cum eo erant cum duodecim parabolas
১০তদনন্তৰং নিৰ্জনসমযে তৎসঙ্গিনো দ্ৱাদশশিষ্যাশ্চ তং তদ্দৃষ্টান্তৱাক্যস্যাৰ্থং পপ্ৰচ্ছুঃ|
11 et dicebat eis vobis datum est mysterium regni Dei illis autem qui foris sunt in parabolis omnia fiunt
১১তদা স তানুদিতৱান্ ঈশ্ৱৰৰাজ্যস্য নিগূঢৱাক্যং বোদ্ধুং যুষ্মাকমধিকাৰোঽস্তি;
12 ut videntes videant et non videant et audientes audiant et non intellegant nequando convertantur et dimittantur eis peccata
১২কিন্তু যে ৱহিৰ্ভূতাঃ "তে পশ্যন্তঃ পশ্যন্তি কিন্তু ন জানন্তি, শৃণ্ৱন্তঃ শৃণ্ৱন্তি কিন্তু ন বুধ্যন্তে, চেত্তৈ ৰ্মনঃসু কদাপি পৰিৱৰ্ত্তিতেষু তেষাং পাপান্যমোচযিষ্যন্ত," অতোহেতোস্তান্ প্ৰতি দৃষ্টান্তৈৰেৱ তানি মযা কথিতানি|
13 et ait illis nescitis parabolam hanc et quomodo omnes parabolas cognoscetis
১৩অথ স কথিতৱান্ যূযং কিমেতদ্ দৃষ্টান্তৱাক্যং ন বুধ্যধ্ৱে? তৰ্হি কথং সৰ্ৱ্ৱান্ দৃষ্টান্তান ভোৎস্যধ্ৱে?
14 qui seminat verbum seminat
১৪বীজৱপ্তা ৱাক্যৰূপাণি বীজানি ৱপতি;
15 hii autem sunt qui circa viam ubi seminatur verbum et cum audierint confestim venit Satanas et aufert verbum quod seminatum est in corda eorum
১৫তত্ৰ যে যে লোকা ৱাক্যং শৃণ্ৱন্তি, কিন্তু শ্ৰুতমাত্ৰাৎ শৈতান্ শীঘ্ৰমাগত্য তেষাং মনঃসূপ্তানি তানি ৱাক্যৰূপাণি বীজান্যপনযতি তএৱ উপ্তবীজমাৰ্গপাৰ্শ্ৱেস্ৱৰূপাঃ|
16 et hii sunt similiter qui super petrosa seminantur qui cum audierint verbum statim cum gaudio accipiunt illud
১৬যে জনা ৱাক্যং শ্ৰুৎৱা সহসা পৰমানন্দেন গৃহ্লন্তি, কিন্তু হৃদি স্থৈৰ্য্যাভাৱাৎ কিঞ্চিৎ কালমাত্ৰং তিষ্ঠন্তি তৎপশ্চাৎ তদ্ৱাক্যহেতোঃ
17 et non habent radicem in se sed temporales sunt deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum confestim scandalizantur
১৭কুত্ৰচিৎ ক্লেশে উপদ্ৰৱে ৱা সমুপস্থিতে তদৈৱ ৱিঘ্নং প্ৰাপ্নুৱন্তি তএৱ উপ্তবীজপাষাণভূমিস্ৱৰূপাঃ|
18 et alii sunt qui in spinis seminantur hii sunt qui verbum audiunt
১৮যে জনাঃ কথাং শৃণ্ৱন্তি কিন্তু সাংসাৰিকী চিন্তা ধনভ্ৰান্তি ৰ্ৱিষযলোভশ্চ এতে সৰ্ৱ্ৱে উপস্থায তাং কথাং গ্ৰসন্তি ততঃ মা ৱিফলা ভৱতি (aiōn g165)
19 et aerumnae saeculi et deceptio divitiarum et circa reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant verbum et sine fructu efficitur (aiōn g165)
১৯তএৱ উপ্তবীজসকণ্টকভূমিস্ৱৰূপাঃ|
20 et hii sunt qui super terram bonam seminati sunt qui audiunt verbum et suscipiunt et fructificant unum triginta et unum sexaginta et unum centum
২০যে জনা ৱাক্যং শ্ৰুৎৱা গৃহ্লন্তি তেষাং কস্য ৱা ত্ৰিংশদ্গুণানি কস্য ৱা ষষ্টিগুণানি কস্য ৱা শতগুণানি ফলানি ভৱন্তি তএৱ উপ্তবীজোৰ্ৱ্ৱৰভূমিস্ৱৰূপাঃ|
21 et dicebat illis numquid venit lucerna ut sub modio ponatur aut sub lecto nonne ut super candelabrum ponatur
২১তদা সোঽপৰমপি কথিতৱান্ কোপি জনো দীপাধাৰং পৰিত্যজ্য দ্ৰোণস্যাধঃ খট্ৱাযা অধে ৱা স্থাপযিতুং দীপমানযতি কিং?
22 non enim est aliquid absconditum quod non manifestetur nec factum est occultum sed ut in palam veniat
২২অতোহেতো ৰ্যন্ন প্ৰকাশযিষ্যতে তাদৃগ্ লুক্কাযিতং কিমপি ৱস্তু নাস্তি; যদ্ ৱ্যক্তং ন ভৱিষ্যতি তাদৃশং গুপ্তং কিমপি ৱস্তু নাস্তি|
23 si quis habet aures audiendi audiat
২৩যস্য শ্ৰোতুং কৰ্ণৌ স্তঃ স শৃণোতু|
24 et dicebat illis videte quid audiatis in qua mensura mensi fueritis remetietur vobis et adicietur vobis
২৪অপৰমপি কথিতৱান্ যূযং যদ্ যদ্ ৱাক্যং শৃণুথ তত্ৰ সাৱধানা ভৱত, যতো যূযং যেন পৰিমাণেন পৰিমাথ তেনৈৱ পৰিমাণেন যুষ্মদৰ্থমপি পৰিমাস্যতে; শ্ৰোতাৰো যূযং যুষ্মভ্যমধিকং দাস্যতে|
25 qui enim habet dabitur illi et qui non habet etiam quod habet auferetur ab illo
২৫যস্যাশ্ৰযে ৱৰ্দ্ধতে তস্মৈ অপৰমপি দাস্যতে, কিন্তু যস্যাশ্ৰযে ন ৱৰ্দ্ধতে তস্য যৎ কিঞ্চিদস্তি তদপি তস্মান্ নেষ্যতে|
26 et dicebat sic est regnum Dei quemadmodum si homo iaciat sementem in terram
২৬অনন্তৰং স কথিতৱান্ একো লোকঃ ক্ষেত্ৰে বীজান্যুপ্ত্ৱা
27 et dormiat et exsurgat nocte ac die et semen germinet et increscat dum nescit ille
২৭জাগৰণনিদ্ৰাভ্যাং দিৱানিশং গমযতি, পৰন্তু তদ্ৱীজং তস্যাজ্ঞাতৰূপেণাঙ্কুৰযতি ৱৰ্দ্ধতে চ;
28 ultro enim terra fructificat primum herbam deinde spicam deinde plenum frumentum in spica
২৮যতোহেতোঃ প্ৰথমতঃ পত্ৰাণি ততঃ পৰং কণিশানি তৎপশ্চাৎ কণিশপূৰ্ণানি শস্যানি ভূমিঃ স্ৱযমুৎপাদযতি;
29 et cum se produxerit fructus statim mittit falcem quoniam adest messis
২৯কিন্তু ফলেষু পক্কেষু শস্যচ্ছেদনকালং জ্ঞাৎৱা স তৎক্ষণং শস্যানি ছিনত্তি, অনেন তুল্যমীশ্ৱৰৰাজ্যং|
30 et dicebat cui adsimilabimus regnum Dei aut cui parabolae conparabimus illud
৩০পুনঃ সোঽকথযদ্ ঈশ্ৱৰৰাজ্যং কেন সমং? কেন ৱস্তুনা সহ ৱা তদুপমাস্যামি?
31 sicut granum sinapis quod cum seminatum fuerit in terra minus est omnibus seminibus quae sunt in terra
৩১তৎ সৰ্ষপৈকেন তুল্যং যতো মৃদি ৱপনকালে সৰ্ষপবীজং সৰ্ৱ্ৱপৃথিৱীস্থবীজাৎ ক্ষুদ্ৰং
32 et cum seminatum fuerit ascendit et fit maius omnibus holeribus et facit ramos magnos ita ut possint sub umbra eius aves caeli habitare
৩২কিন্তু ৱপনাৎ পৰম্ অঙ্কুৰযিৎৱা সৰ্ৱ্ৱশাকাদ্ বৃহদ্ ভৱতি, তস্য বৃহত্যঃ শাখাশ্চ জাযন্তে ততস্তচ্ছাযাং পক্ষিণ আশ্ৰযন্তে|
33 et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum prout poterant audire
৩৩ইত্থং তেষাং বোধানুৰূপং সোঽনেকদৃষ্টান্তৈস্তানুপদিষ্টৱান্,
34 sine parabola autem non loquebatur eis seorsum autem discipulis suis disserebat omnia
৩৪দৃষ্টান্তং ৱিনা কামপি কথাং তেভ্যো ন কথিতৱান্ পশ্চান্ নিৰ্জনে স শিষ্যান্ সৰ্ৱ্ৱদৃষ্টান্তাৰ্থং বোধিতৱান্|
35 et ait illis illa die cum sero esset factum transeamus contra
৩৫তদ্দিনস্য সন্ধ্যাযাং স তেভ্যোঽকথযদ্ আগচ্ছত ৱযং পাৰং যাম|
36 et dimittentes turbam adsumunt eum ita ut erat in navi et aliae naves erant cum illo
৩৬তদা তে লোকান্ ৱিসৃজ্য তমৱিলম্বং গৃহীৎৱা নৌকযা প্ৰতস্থিৰে; অপৰা অপি নাৱস্তযা সহ স্থিতাঃ|
37 et facta est procella magna venti et fluctus mittebat in navem ita ut impleretur navis
৩৭ততঃ পৰং মহাঝঞ্ভ্শগমাৎ নৌ ৰ্দোলাযমানা তৰঙ্গেণ জলৈঃ পূৰ্ণাভৱচ্চ|
38 et erat ipse in puppi supra cervical dormiens et excitant eum et dicunt ei magister non ad te pertinet quia perimus
৩৮তদা স নৌকাচশ্চাদ্ভাগে উপধানে শিৰো নিধায নিদ্ৰিত আসীৎ ততস্তে তং জাগৰযিৎৱা জগদুঃ, হে প্ৰভো, অস্মাকং প্ৰাণা যান্তি কিমত্ৰ ভৱতশ্চিন্তা নাস্তি?
39 et exsurgens comminatus est vento et dixit mari tace obmutesce et cessavit ventus et facta est tranquillitas magna
৩৯তদা স উত্থায ৱাযুং তৰ্জিতৱান্ সমুদ্ৰঞ্চোক্তৱান্ শান্তঃ সুস্থিৰশ্চ ভৱ; ততো ৱাযৌ নিৱৃত্তেঽব্ধিৰ্নিস্তৰঙ্গোভূৎ|
40 et ait illis quid timidi estis necdum habetis fidem
৪০তদা স তানুৱাচ যূযং কুত এতাদৃক্শঙ্কাকুলা ভৱত? কিং ৱো ৱিশ্ৱাসো নাস্তি?
41 et timuerunt magno timore et dicebant ad alterutrum quis putas est iste quia et ventus et mare oboediunt ei
৪১তস্মাত্তেঽতীৱভীতাঃ পৰস্পৰং ৱক্তুমাৰেভিৰে, অহো ৱাযুঃ সিন্ধুশ্চাস্য নিদেশগ্ৰাহিণৌ কীদৃগযং মনুজঃ|
