< Marcum 3 >
1 et introivit iterum synagogam et erat ibi homo habens manum aridam
Et introivit iterum in synagogam: et erat ibi homo habens manum aridam.
2 et observabant eum si sabbatis curaret ut accusarent illum
Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum.
3 et ait homini habenti manum aridam surge in medium
Et ait homini habenti manum aridam: Surge in medium.
4 et dicit eis licet sabbatis bene facere an male animam salvam facere an perdere at illi tacebant
Et dicit eis: Licet sabbatis benefacere, an male? animam salvam facere, an perdere? At illi tacebant.
5 et circumspiciens eos cum ira contristatus super caecitatem cordis eorum dicit homini extende manum tuam et extendit et restituta est manus illi
Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super caecitate cordis eorum, dicit homini: Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi.
6 exeuntes autem statim Pharisaei cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent
Exeuntes autem Pharisaei, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.
7 et Iesus cum discipulis suis secessit ad mare et multa turba a Galilaea et Iudaea secuta est eum
Iesus autem cum discipulis suis secessit ad mare: et multa turba a Galilaea, et Iudaea secuta est eum,
8 et ab Hierosolymis et ab Idumea et trans Iordanen et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna audientes quae faciebat venerunt ad eum
et ab Ierosolymis, et ab Idumaea, et trans Iordanem: et qui circa Tyrum, et Sidonem, multitudo magna, audientes, quae faciebat, venerunt ad eum.
9 et dixit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam ne conprimerent eum
Et dixit Iesus discipulis suis ut in navicula sibi deservirent propter turbam, ne comprimerent eum.
10 multos enim sanabat ita ut inruerent in eum ut illum tangerent quotquot habebant plagas
multos enim sanabat ita ut irruerent in eum ut illum tangerent quotquot habebant plagas.
11 et spiritus inmundi cum illum videbant procidebant ei et clamabant dicentes
Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei: et clamabant dicentes:
12 tu es Filius Dei et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum
Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.
13 et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse et venerunt ad eum
Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse: et venerunt ad eum.
14 et fecit ut essent duodecim cum illo et ut mitteret eos praedicare
Et fecit ut essent duodecim cum illo: et ut mitteret eos praedicare.
15 et dedit illis potestatem curandi infirmitates et eiciendi daemonia
Et dedit illis potestatem curandi infirmitates, et eiiciendi daemonia.
16 et inposuit Simoni nomen Petrus
Et imposuit Simoni nomen Petrus:
17 et Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem Iacobi et inposuit eis nomina Boanerges quod est Filii tonitrui
et Iacobum Zebedaei, et Ioannem fratrem Iacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui:
18 et Andream et Philippum et Bartholomeum et Mattheum et Thomam et Iacobum Alphei et Thaddeum et Simonem Cananeum
et Andraeam, et Philippum, et Bartholomaeum, et Matthaeum, et Thomam, et Iacobum Alphaei, et Thaddaeum, et Simonem Cananaeum,
19 et Iudam Scarioth qui et tradidit illum
et Iudam Iscariotem, qui et tradidit illum.
20 et veniunt ad domum et convenit iterum turba ita ut non possent neque panem manducare
Et veniunt ad domum: et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare.
21 et cum audissent sui exierunt tenere eum dicebant enim quoniam in furorem versus est
Et cum audissent sui, exierunt tenere eum: dicebant enim: Quoniam in furorem versus est.
22 et scribae qui ab Hierosolymis descenderant dicebant quoniam Beelzebub habet et quia in principe daemonum eicit daemonia
Et Scribae, qui ab Ierosolymis descenderant, dicebant: Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe daemoniorum eiicit daemonia.
23 et convocatis eis in parabolis dicebat illis quomodo potest Satanas Satanan eicere
Et convocatis eis in parabolis dicebat illis: Quomodo potest satanas satanam eiicere?
24 et si regnum in se dividatur non potest stare regnum illud
Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare.
25 et si domus super semet ipsam dispertiatur non poterit domus illa stare
Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare.
26 et si Satanas consurrexit in semet ipsum dispertitus est et non potest stare sed finem habet
Et si satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet.
27 nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere nisi prius fortem alliget et tunc domum eius diripiet
Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum eius diripiet.
28 amen dico vobis quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata et blasphemiae quibus blasphemaverint
Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiae, quibus blasphemaverint:
29 qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum non habet remissionem in aeternum sed reus erit aeterni delicti (aiōn , aiōnios )
qui autem blasphemaverit in Spiritum sanctum, non habebit remissionem in aeternum, sed reus erit aeterni delicti. (aiōn , aiōnios )
30 quoniam dicebant spiritum inmundum habet
Quoniam dicebant: Spiritum immundum habet.
31 et veniunt mater eius et fratres et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum
Et veniunt mater eius et fratres: et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum,
32 et sedebat circa eum turba et dicunt ei ecce mater tua et fratres tui foris quaerunt te
et sedebat circa eum turba: et dicunt ei: Ecce mater tua, et fratres tui foris quaerunt te.
33 et respondens eis ait quae est mater mea et fratres mei
Et respondens eis, ait: Quae est mater mea, et fratres mei?
34 et circumspiciens eos qui in circuitu eius sedebant ait ecce mater mea et fratres mei
Et circumspiciens eos, qui in circuitu eius sedebant, ait: Ecce mater mea, et fratres mei.
35 qui enim fecerit voluntatem Dei hic frater meus et soror mea et mater est
Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est.