Marcum 3
1 et introivit iterum synagogam et erat ibi homo habens manum aridam
Meðan Jesús var í Kapernaum fór hann aftur í samkomuhúsið. Þar tók hann eftir manni með bæklaða hönd.
2 et observabant eum si sabbatis curaret ut accusarent illum
Þetta var á helgidegi og því fylgdust óvinir Jesú nákvæmlega með honum. Skyldi hann lækna manninn? Ef svo færi, þá ætluðu þeir að kæra hann.
3 et ait homini habenti manum aridam surge in medium
Jesús bað manninn að koma og standa frammi fyrir söfnuðinum.
4 et dicit eis licet sabbatis bene facere an male animam salvam facere an perdere at illi tacebant
Síðan sneri hann sér að óvinum sínum og spurði: „Er leyfilegt að vinna gott verk á helgidegi? Eða er þessi dagur til illverka? Hvort má frekar bjarga lífi eða deyða?“
5 et circumspiciens eos cum ira contristatus super caecitatem cordis eorum dicit homini extende manum tuam et extendit et restituta est manus illi
Jesús horfði reiðilega á þá, því honum blöskraði miskunnarleysi þeirra gagnvart mannlegri neyð. Síðan sagði hann við manninn: „Réttu fram hönd þína.“Maðurinn gerði svo og um leið varð hönd hans heilbrigð!
6 exeuntes autem statim Pharisaei cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent
Farísearnir fóru þá til fundar við Heródesarsinnana, því þeir ætluðu í sameiningu að finna ráð til að taka Jesú af lífi.
7 et Iesus cum discipulis suis secessit ad mare et multa turba a Galilaea et Iudaea secuta est eum
Jesús fór þá ásamt lærisveinunum niður að vatninu. Gífurlegur fjöldi fylgdi honum úr allri Galíleu, Júdeu, Jerúsalem, Ídúmeu, frá landsvæðunum handan Jórdanárinnar og jafnvel alla leið frá Týrus og Sídon. Ástæðan var sú að fréttir af kraftaverkum hans höfðu borist víða og margir vildu sjá hann með eigin augum.
8 et ab Hierosolymis et ab Idumea et trans Iordanen et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna audientes quae faciebat venerunt ad eum
9 et dixit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam ne conprimerent eum
Jesús sagði lærisveinunum að hafa smábát til taks handa sér, sem hann gæti farið út í er fólkið tæki að þrengja að honum.
10 multos enim sanabat ita ut inruerent in eum ut illum tangerent quotquot habebant plagas
Hann hafði læknað marga þennan dag og því dreif að fjölda sjúklinga, sem reyndi að snerta hann.
11 et spiritus inmundi cum illum videbant procidebant ei et clamabant dicentes
Þegar þeir sem haldnir voru illum anda, sáu hann, féllu þeir til jarðar við fætur hans og æptu: „Þú ert sonur Guðs.“
12 tu es Filius Dei et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum
Þá skipaði hann öndunum að segja engum hver hann væri.
13 et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse et venerunt ad eum
Næsta dag fór Jesús upp í fjalllendið og boðaði þangað til sín vissa menn úr lærisveinahópnum. Þegar þeir voru komnir valdi hann tólf úr hópnum til að vera með sér, fara í predikunarferðir og reka út illa anda.
14 et fecit ut essent duodecim cum illo et ut mitteret eos praedicare
15 et dedit illis potestatem curandi infirmitates et eiciendi daemonia
16 et inposuit Simoni nomen Petrus
Þetta eru nöfn þeirra sem hann valdi: Símon (sem hann gaf nafnið Pétur), Jakob og Jóhannes (synir Sebedeusar, en þá kallaði Jesús „þrumusynina“), Andrés, Filippus, Bartólómeus, Matteus, Tómas, Jakob Alfeusson, Taddeus, Símon (Selóti – hann var í byltingarsinnuðum stjórnmálaflokki, sem aðhylltist byltingu gegn rómversku landstjórninni) og Júdas Ískaríot (sem síðar sveik hann).
17 et Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem Iacobi et inposuit eis nomina Boanerges quod est Filii tonitrui
18 et Andream et Philippum et Bartholomeum et Mattheum et Thomam et Iacobum Alphei et Thaddeum et Simonem Cananeum
19 et Iudam Scarioth qui et tradidit illum
20 et veniunt ad domum et convenit iterum turba ita ut non possent neque panem manducare
Þegar Jesús kom aftur heim, tók fólkið að þyrpast að á ný og ekki leið á löngu uns gestirnir voru orðnir svo margir að hann hafði ekki einu sinni næði til að matast.
21 et cum audissent sui exierunt tenere eum dicebant enim quoniam in furorem versus est
Þegar vinir hans heyrðu hvernig ástatt var, komu þeir og vildu fá hann með sér heim til sín. „Hann er ekki með sjálfum sér.“sögðu þeir.
22 et scribae qui ab Hierosolymis descenderant dicebant quoniam Beelzebub habet et quia in principe daemonum eicit daemonia
Fræðimenn þjóðarinnar, sem komnir voru frá Jerúsalem, sögðu: „Vandi Jesús er sá, að Satan, foringi illu andanna, er í honum og þess vegna hlýða illu andarnir honum.“
23 et convocatis eis in parabolis dicebat illis quomodo potest Satanas Satanan eicere
Jesús kallaði þessa menn til sín og spurði með dæmi, sem allir skildu: „Hvernig getur Satan rekið Satan út?
24 et si regnum in se dividatur non potest stare regnum illud
Sundrað ríki mun falla.
25 et si domus super semet ipsam dispertiatur non poterit domus illa stare
Heimili, þar sem hver höndin er upp á móti annarri, leysist upp.
26 et si Satanas consurrexit in semet ipsum dispertitus est et non potest stare sed finem habet
Þar af leiðir að ef Satan berst gegn sjálfum sér, þá fær hann ekki staðist og það er úti um hann.
27 nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere nisi prius fortem alliget et tunc domum eius diripiet
Sterkan mann verður að binda áður en hægt er að ræna úr húsi hans (og eins verður að binda Satan áður en hægt er að reka þessa illu anda hans út).
28 amen dico vobis quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata et blasphemiae quibus blasphemaverint
Ég lýsi því yfir að sérhverja þá synd, sem mennirnir kunna að drýgja – jafnvel lastmæli gegn mér – er hægt að fyrirgefa,
30 quoniam dicebant spiritum inmundum habet
Þetta sagði hann þeim vegna þess að þeir héldu því fram að hann gerði kraftaverk í mætti Satans (í stað þess að viðurkenna að það væri fyrir kraft heilags anda).
31 et veniunt mater eius et fratres et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum
Rétt í þessu komu móðir hans og bræður að húsinu, sem þegar var fullt út úr dyrum. Þau sendu honum boð um að koma út og tala við sig. „Móðir þín og bræður eru úti og spyrja um þig, “var sagt við hann.
32 et sedebat circa eum turba et dicunt ei ecce mater tua et fratres tui foris quaerunt te
33 et respondens eis ait quae est mater mea et fratres mei
„Hver er móðir mín?“spurði hann. „Og hverjir eru bræður mínir?“
34 et circumspiciens eos qui in circuitu eius sedebant ait ecce mater mea et fratres mei
Síðan leit hann á þá sem umhverfis hann voru og sagði: „Þessir eru móðir mín og bræður.
35 qui enim fecerit voluntatem Dei hic frater meus et soror mea et mater est
Hver sá, sem gerir vilja Guðs, er bróðir minn, systir eða móðir.“
