< Marcum 15 >

1 et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus et scribis et universo concilio vincientes Iesum duxerunt et tradiderunt Pilato
השכם בבוקר נפגשו ראשי הכוהנים, הזקנים, הסופרים וכל חברי הסנהדרין כדי להתייעץ על הצעד הבא. הם החליטו לשלוח את ישוע בליווי משמר מזוין אל פילטוס, המושל הרומאי.
2 et interrogavit eum Pilatus tu es rex Iudaeorum at ille respondens ait illi tu dicis
”האם אתה מלך היהודים?“שאל פילטוס.”אתה אומר“, השיב ישוע.
3 et accusabant eum summi sacerdotes in multis
ראשי הכוהנים האשימו אותו בפשעים רבים.”מדוע אינך מגן על עצמך?“שאל פילטוס בתמיהה.”מה יש לך לומר?“
4 Pilatus autem rursum interrogavit eum dicens non respondes quicquam vide in quantis te accusant
5 Iesus autem amplius nihil respondit ita ut miraretur Pilatus
להפתעתו של פילטוס לא ענה ישוע דבר.
6 per diem autem festum dimittere solebat illis unum ex vinctis quemcumque petissent
כל שנה בחג הפסח נהג פילטוס להוציא לחופשי אסיר יהודי אחד, לפי בחירת העם.
7 erat autem qui dicebatur Barabbas qui cum seditiosis erat vinctus qui in seditione fecerant homicidium
באותו זמן היה בכלא אסיר יהודי בשם בר־אבא, אשר הואשם ברצח (יחד עם אחרים) בעת אחת המרידות.
8 et cum ascendisset turba coepit rogare sicut semper faciebat illis
בינתיים החל ההמון לבקש מפילטוס שישחרר אסיר אחד כמנהגו.
9 Pilatus autem respondit eis et dixit vultis dimittam vobis regem Iudaeorum
”האם אתם רוצים שאוציא לחופשי את מלך היהודים?“שאל פילטוס.
10 sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes
הוא הציע לשחרר את ישוע, כי הבין שראשי הכוהנים אסרו אותו מתוך קנאה.
11 pontifices autem concitaverunt turbam ut magis Barabban dimitteret eis
אולם ראשי הכוהנים הסיתו את ההמון לדרוש את שחרורו של בר־אבא במקום שחרורו של ישוע.
12 Pilatus autem iterum respondens ait illis quid ergo vultis faciam regi Iudaeorum
”אם אשחרר את בר־אבא, מה אעשה עם איש שאתם קוראים לו מלך היהודים?“שאל פילטוס.
13 at illi iterum clamaverunt crucifige eum
”צלוב אותו!“צעקו.
14 Pilatus vero dicebat eis quid enim mali fecit at illi magis clamabant crucifige eum
”אבל מדוע?“לא הבין פילטוס.”מה עשה?“הם לא ענו, ורק הגבירו את צעקותיהם:”צלוב אותו!“
15 Pilatus autem volens populo satisfacere dimisit illis Barabban et tradidit Iesum flagellis caesum ut crucifigeretur
פילטוס רצה למנוע מהומות אז נכנע לדרישת ההמון. על כן שחרר את בר־אבא מבית־הסוהר וציווה להלקות את ישוע בשוטים.
16 milites autem duxerunt eum intro in atrium praetorii et convocant totam cohortem
לאחר מכן לקחו החיילים הרומאים את ישוע לחצר הארמון. הם קראו לכל חיילי המשמר, הלבישו את ישוע בגלימת ארגמן, הכינו לו זר מקוצים ארוכים ודוקרניים והניחו את הזר על ראשו.
17 et induunt eum purpuram et inponunt ei plectentes spineam coronam
18 et coeperunt salutare eum have rex Iudaeorum
הם החלו ללעוג ולצחוק לו:”יחי מלך היהודים!“
19 et percutiebant caput eius harundine et conspuebant eum et ponentes genua adorabant eum
הם הכו אותו באכזריות, חבטו על ראשו במקלות, ירקו עליו, כרעו ברך לפניו והשתחוו לו בלעג.
20 et postquam inluserunt ei exuerunt illum purpuram et induerunt eum vestimentis suis et educunt illum ut crucifigerent eum
לאחר שסיימו החיילים להתלוצץ ולצחוק עליו, הפשיטו מעליו את הארגמן והלבישו אותו בבגדיו, והוציאו אותו החוצה לצליבה.
21 et angariaverunt praetereuntem quempiam Simonem Cyreneum venientem de villa patrem Alexandri et Rufi ut tolleret crucem eius
החיילים פגשו בדרך את שמעון מקירניה (אביהם של אלכסנדר ורופוס), שחזר מהשדה, ואילצוהו לשאת את הצלב של ישוע למקום הצליבה.
22 et perducunt illum in Golgotha locum quod est interpretatum Calvariae locus
ישוע הובא למקום הנקרא”גלגלתא“, כלומר”מקום הגולגולת“.
23 et dabant ei bibere murratum vinum et non accepit
הם הגישו לו יין מסומם, אך הוא סרב לשתות.
24 et crucifigentes eum diviserunt vestimenta eius mittentes sortem super eis quis quid tolleret
לאחר מכן הם צלבו אותו וערכו הגרלה על בגדיו.
25 erat autem hora tertia et crucifixerunt eum
בשעה תשע בבוקר צלבו את ישוע.
26 et erat titulus causae eius inscriptus rex Iudaeorum
מעל ראשו היה תלוי שלט שאשמתו כתובה עליו:”מלך היהודים“.
27 et cum eo crucifigunt duos latrones unum a dextris et alium a sinistris eius
באותו בוקר נצלבו איתו שני פושעים: אחד לימינו ואחד לשמאלו,
28 et adimpleta est scriptura quae dicit et cum iniquis reputatus est
וכך התקיים הפסוק:”ואת פושעים נמנה.“
29 et praetereuntes blasphemabant eum moventes capita sua et dicentes va qui destruit templum et in tribus diebus aedificat
העוברים והשבים קללו אותו, לעגו לו וקראו:”נו, אתה יכול להרוס את בית המקדש ולבנותו מחדש בשלושה ימים?
30 salvum fac temet ipsum descendens de cruce
אם אתה גיבור כזה, מדוע אינך מציל את עצמך ויורד מהצלב?“
31 similiter et summi sacerdotes ludentes ad alterutrum cum scribis dicebant alios salvos fecit se ipsum non potest salvum facere
גם ראשי הכוהנים והסופרים עמדו סביבו ולעגו לו.”הוא יכול להושיע את כולם חוץ מאשר את עצמו!“צחקו.
32 Christus rex Israhel descendat nunc de cruce ut videamus et credamus et qui cum eo crucifixi erant conviciabantur ei
”משיח שכמוהו!“קראו.”מלך ישראל, הבה נראה אותו יורד מהצלב, ואז נאמין למה שהוא אומר!“גם שני הפושעים שנצלבו איתו קיללו אותו.
33 et facta hora sexta tenebrae factae sunt per totam terram usque in horam nonam
בשעה שתים־עשרה בצהריים כיסה חושך את כל הארץ למשך שלוש שעות.
34 et hora nona exclamavit Iesus voce magna dicens Heloi Heloi lama sabacthani quod est interpretatum Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me
בשעה שלוש אחר־הצהריים זעק ישוע זעקת שבר:”אלי, אלי, למה שבקתני?“(כלומר,”אלי, אלי, למה עזבתני?“)
35 et quidam de circumstantibus audientes dicebant ecce Heliam vocat
אחדים מהאנשים שעמדו שם חשבו שהוא קורא לאליהו הנביא.
36 currens autem unus et implens spongiam aceto circumponensque calamo potum dabat ei dicens sinite videamus si veniat Helias ad deponendum eum
איש אחד רץ והביא ספוג טבול בחומץ, שם אותו בקצה מוט ארוך והגיש אותו לישוע.”הבה נראה אם אליהו באמת יבוא להוריד אותו!“קרא האיש.
37 Iesus autem emissa voce magna exspiravit
באותו רגע זעק ישוע זעקת שבר נוספת ונפח את נשמתו.
38 et velum templi scissum est in duo a sursum usque deorsum
בבית־המקדש, הפרוכת התלויה לפני קודש הקודשים נקרעה לשניים מלמעלה למטה.
39 videns autem centurio qui ex adverso stabat quia sic clamans exspirasset ait vere homo hic Filius Dei erat
קצין רומאי אחד, שעמד בין הצופים וראה כיצד נפח ישוע את נשמתו, קרא:”האיש הזה באמת היה בן־אלוהים!“
40 erant autem et mulieres de longe aspicientes inter quas et Maria Magdalene et Maria Iacobi minoris et Ioseph mater et Salome
גם נשים עמדו במרחק מה וחזו בצליבה; ביניהן היו מרים המגדלית, מרים (אמם של יעקב ויוסי) ושלומית.
41 et cum esset in Galilaea sequebantur eum et ministrabant ei et aliae multae quae simul cum eo ascenderant Hierosolyma
כל אלה האמינו בישוע ואף שרתו אותו בהיותו בגליל. היו שם עוד נשים רבות אשר הלכו אחריו לירושלים.
42 et cum iam sero esset factum quia erat parasceve quod est ante sabbatum
כל זה התרחש ביום שישי. עם רדת הערב, יהודי נכבד בשם יוסף מן הרמתיים ניגש לפילטוס וביקש את גופתו של ישוע. יוסף היה חבר בסנהדרין והאמין בביאת המשיח באותה עת.
43 venit Ioseph ab Arimathia nobilis decurio qui et ipse erat expectans regnum Dei et audacter introiit ad Pilatum et petiit corpus Iesu
44 Pilatus autem mirabatur si iam obisset et accersito centurione interrogavit eum si iam mortuus esset
פילטוס לא האמין שישוע כבר מת, ולכן ביקש מאחד מקציניו שיוודא את הדבר.
45 et cum cognovisset a centurione donavit corpus Ioseph
הקצין בדק ואישר שאכן ישוע כבר מת, ורק אז הרשה פילטוס ליוסף לקחת את הגופה.
46 Ioseph autem mercatus sindonem et deponens eum involvit sindone et posuit eum in monumento quod erat excisum de petra et advolvit lapidem ad ostium monumenti
יוסף קנה סדין גדול, הוריד את גופת ישוע מהצלב, עטף אותה בסדין וקבר את ישוע בקבר חצוב בסלע. הוא סתם את פתח הקבר באבן גדולה.
47 Maria autem Magdalene et Maria Ioseph aspiciebant ubi poneretur
מרים המגדלית ומרים אמו של יוסי ראו את המקום שבו נקבר ישוע.

< Marcum 15 >