Marcum 10
1 et inde exsurgens venit in fines Iudaeae ultra Iordanen et conveniunt iterum turbae ad eum et sicut consueverat iterum docebat illos
അനന്തരം സ തത്സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥായ യർദ്ദനനദ്യാഃ പാരേ യിഹൂദാപ്രദേശ ഉപസ്ഥിതവാൻ, തത്ര തദന്തികേ ലോകാനാം സമാഗമേ ജാതേ സ നിജരീത്യനുസാരേണ പുനസ്താൻ ഉപദിദേശ|
2 et accedentes Pharisaei interrogabant eum si licet viro uxorem dimittere temptantes eum
തദാ ഫിരൂശിനസ്തത്സമീപമ് ഏത്യ തം പരീക്ഷിതും പപ്രച്ഛഃ സ്വജായാ മനുജാനാം ത്യജ്യാ ന വേതി?
3 at ille respondens dixit eis quid vobis praecepit Moses
തതഃ സ പ്രത്യവാദീത്, അത്ര കാര്യ്യേ മൂസാ യുഷ്മാൻ പ്രതി കിമാജ്ഞാപയത്?
4 qui dixerunt Moses permisit libellum repudii scribere et dimittere
ത ഊചുഃ ത്യാഗപത്രം ലേഖിതും സ്വപത്നീം ത്യക്തുഞ്ച മൂസാഽനുമന്യതേ|
5 quibus respondens Iesus ait ad duritiam cordis vestri scripsit vobis praeceptum istud
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, യുഷ്മാകം മനസാം കാഠിന്യാദ്ധേതോ ർമൂസാ നിദേശമിമമ് അലിഖത്|
6 ab initio autem creaturae masculum et feminam fecit eos Deus
കിന്തു സൃഷ്ടേരാദൗ ഈശ്വരോ നരാൻ പുംരൂപേണ സ്ത്രീരൂപേണ ച സസർജ|
7 propter hoc relinquet homo patrem suum et matrem et adherebit ad uxorem suam
"തതഃ കാരണാത് പുമാൻ പിതരം മാതരഞ്ച ത്യക്ത്വാ സ്വജായായാമ് ആസക്തോ ഭവിഷ്യതി,
8 et erunt duo in carne una itaque iam non sunt duo sed una caro
തൗ ദ്വാവ് ഏകാങ്ഗൗ ഭവിഷ്യതഃ| " തസ്മാത് തത്കാലമാരഭ്യ തൗ ന ദ്വാവ് ഏകാങ്ഗൗ|
9 quod ergo Deus iunxit homo non separet
അതഃ കാരണാദ് ഈശ്വരോ യദയോജയത് കോപി നരസ്തന്ന വിയേജയേത്|
10 et in domo iterum discipuli eius de eodem interrogaverunt eum
അഥ യീശു ർഗൃഹം പ്രവിഷ്ടസ്തദാ ശിഷ്യാഃ പുനസ്തത്കഥാം തം പപ്രച്ഛുഃ|
11 et dicit illis quicumque dimiserit uxorem suam et aliam duxerit adulterium committit super eam
തതഃ സോവദത് കശ്ചിദ് യദി സ്വഭാര്യ്യാം ത്യക്തവാന്യാമ് ഉദ്വഹതി തർഹി സ സ്വഭാര്യ്യായാഃ പ്രാതികൂല്യേന വ്യഭിചാരീ ഭവതി|
12 et si uxor dimiserit virum suum et alii nupserit moechatur
കാചിന്നാരീ യദി സ്വപതിം ഹിത്വാന്യപുംസാ വിവാഹിതാ ഭവതി തർഹി സാപി വ്യഭിചാരിണീ ഭവതി|
13 et offerebant illi parvulos ut tangeret illos discipuli autem comminabantur offerentibus
അഥ സ യഥാ ശിശൂൻ സ്പൃശേത്, തദർഥം ലോകൈസ്തദന്തികം ശിശവ ആനീയന്ത, കിന്തു ശിഷ്യാസ്താനാനീതവതസ്തർജയാമാസുഃ|
14 quos cum videret Iesus indigne tulit et ait illis sinite parvulos venire ad me et ne prohibueritis eos talium est enim regnum Dei
യീശുസ്തദ് ദൃഷ്ട്വാ ക്രുധ്യൻ ജഗാദ, മന്നികടമ് ആഗന്തും ശിശൂൻ മാ വാരയത, യത ഏതാദൃശാ ഈശ്വരരാജ്യാധികാരിണഃ|
15 amen dico vobis quisque non receperit regnum Dei velut parvulus non intrabit in illud
യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വച്മി, യഃ കശ്ചിത് ശിശുവദ് ഭൂത്വാ രാജ്യമീശ്വരസ്യ ന ഗൃഹ്ലീയാത് സ കദാപി തദ്രാജ്യം പ്രവേഷ്ടും ന ശക്നോതി|
16 et conplexans eos et inponens manus super illos benedicebat eos
അനനതരം സ ശിശൂനങ്കേ നിധായ തേഷാം ഗാത്രേഷു ഹസ്തൗ ദത്ത്വാശിഷം ബഭാഷേ|
17 et cum egressus esset in viam procurrens quidam genu flexo ante eum rogabat eum magister bone quid faciam ut vitam aeternam percipiam (aiōnios g166)
അഥ സ വർത്മനാ യാതി, ഏതർഹി ജന ഏകോ ധാവൻ ആഗത്യ തത്സമ്മുഖേ ജാനുനീ പാതയിത്വാ പൃഷ്ടവാൻ, ഭോഃ പരമഗുരോ, അനന്തായുഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കർത്തവ്യം? (aiōnios g166)
18 Iesus autem dixit ei quid me dicis bonum nemo bonus nisi unus Deus
തദാ യീശുരുവാച, മാം പരമം കുതോ വദസി? വിനേശ്വരം കോപി പരമോ ന ഭവതി|
19 praecepta nosti ne adulteres ne occidas ne fureris ne falsum testimonium dixeris ne fraudem feceris honora patrem tuum et matrem
പരസ്ത്രീം നാഭിഗച്ഛ; നരം മാ ഘാതയ; സ്തേയം മാ കുരു; മൃഷാസാക്ഷ്യം മാ ദേഹി; ഹിംസാഞ്ച മാ കുരു; പിതരൗ സമ്മന്യസ്വ; നിദേശാ ഏതേ ത്വയാ ജ്ഞാതാഃ|
20 et ille respondens ait illi magister omnia haec conservavi a iuventute mea
തതസ്തന പ്രത്യുക്തം, ഹേ ഗുരോ ബാല്യകാലാദഹം സർവ്വാനേതാൻ ആചരാമി|
21 Iesus autem intuitus eum dilexit eum et dixit illi unum tibi deest vade quaecumque habes vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me
തദാ യീശുസ്തം വിലോക്യ സ്നേഹേന ബഭാഷേ, തവൈകസ്യാഭാവ ആസ്തേ; ത്വം ഗത്വാ സർവ്വസ്വം വിക്രീയ ദരിദ്രേഭ്യോ വിശ്രാണയ, തതഃ സ്വർഗേ ധനം പ്രാപ്സ്യസി; തതഃ പരമ് ഏത്യ ക്രുശം വഹൻ മദനുവർത്തീ ഭവ|
22 qui contristatus in verbo abiit maerens erat enim habens possessiones multas
കിന്തു തസ്യ ബഹുസമ്പദ്വിദ്യമാനത്വാത് സ ഇമാം കഥാമാകർണ്യ വിഷണോ ദുഃഖിതശ്ച സൻ ജഗാമ|
23 et circumspiciens Iesus ait discipulis suis quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei introibunt
അഥ യീശുശ്ചതുർദിശോ നിരീക്ഷ്യ ശിഷ്യാൻ അവാദീത്, ധനിലോകാനാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|
24 discipuli autem obstupescebant in verbis eius at Iesus rursus respondens ait illis filioli quam difficile est confidentes in pecuniis regnum Dei introire
തസ്യ കഥാതഃ ശിഷ്യാശ്ചമച്ചക്രുഃ, കിന്തു സ പുനരവദത്, ഹേ ബാലകാ യേ ധനേ വിശ്വസന്തി തേഷാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|
25 facilius est camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei
ഈശ്വരരാജ്യേ ധനിനാം പ്രവേശാത് സൂചിരന്ധ്രേണ മഹാങ്ഗസ്യ ഗമനാഗമനം സുകരം|
26 qui magis admirabantur dicentes ad semet ipsos et quis potest salvus fieri
തദാ ശിഷ്യാ അതീവ വിസ്മിതാഃ പരസ്പരം പ്രോചുഃ, തർഹി കഃ പരിത്രാണം പ്രാപ്തും ശക്നോതി?
27 et intuens illos Iesus ait apud homines inpossibile est sed non apud Deum omnia enim possibilia sunt apud Deum
തതോ യീശുസ്താൻ വിലോക്യ ബഭാഷേ, തൻ നരസ്യാസാധ്യം കിന്തു നേശ്വരസ്യ, യതോ ഹേതോരീശ്വരസ്യ സർവ്വം സാധ്യമ്|
28 coepit Petrus ei dicere ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te
തദാ പിതര ഉവാച, പശ്യ വയം സർവ്വം പരിത്യജ്യ ഭവതോനുഗാമിനോ ജാതാഃ|
29 respondens Iesus ait amen dico vobis nemo est qui reliquerit domum aut fratres aut sorores aut matrem aut patrem aut filios aut agros propter me et propter evangelium
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, മദർഥം സുസംവാദാർഥം വാ യോ ജനഃ സദനം ഭ്രാതരം ഭഗിനീം പിതരം മാതരം ജായാം സന്താനാൻ ഭൂമി വാ ത്യക്ത്വാ
31 multi autem erunt primi novissimi et novissimi primi
കിന്ത്വഗ്രീയാ അനേകേ ലോകാഃ ശേഷാഃ, ശേഷീയാ അനേകേ ലോകാശ്ചാഗ്രാ ഭവിഷ്യന്തി|
32 erant autem in via ascendentes in Hierosolyma et praecedebat illos Iesus et stupebant et sequentes timebant et adsumens iterum duodecim coepit illis dicere quae essent ei ventura
അഥ യിരൂശാലമ്യാനകാലേ യീശുസ്തേഷാമ് അഗ്രഗാമീ ബഭൂവ, തസ്മാത്തേ ചിത്രം ജ്ഞാത്വാ പശ്ചാദ്ഗാമിനോ ഭൂത്വാ ബിഭ്യുഃ| തദാ സ പുന ർദ്വാദശശിഷ്യാൻ ഗൃഹീത്വാ സ്വീയം യദ്യദ് ഘടിഷ്യതേ തത്തത് തേഭ്യഃ കഥയിതും പ്രാരേഭേ;
33 quia ecce ascendimus in Hierosolyma et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis et senioribus et damnabunt eum morti et tradent eum gentibus
പശ്യത വയം യിരൂശാലമ്പുരം യാമഃ, തത്ര മനുഷ്യപുത്രഃ പ്രധാനയാജകാനാമ് ഉപാധ്യായാനാഞ്ച കരേഷു സമർപയിഷ്യതേ; തേ ച വധദണ്ഡാജ്ഞാം ദാപയിത്വാ പരദേശീയാനാം കരേഷു തം സമർപയിഷ്യന്തി|
34 et inludent ei et conspuent eum et flagellabunt eum et interficient eum et tertia die resurget
തേ തമുപഹസ്യ കശയാ പ്രഹൃത്യ തദ്വപുഷി നിഷ്ഠീവം നിക്ഷിപ്യ തം ഹനിഷ്യന്തി, തതഃ സ തൃതീയദിനേ പ്രോത്ഥാസ്യതി|
35 et accedunt ad illum Iacobus et Iohannes filii Zebedaei dicentes magister volumus ut quodcumque petierimus facias nobis
തതഃ സിവദേഃ പുത്രൗ യാകൂബ്യോഹനൗ തദന്തികമ് ഏത്യ പ്രോചതുഃ, ഹേ ഗുരോ യദ് ആവാഭ്യാം യാചിഷ്യതേ തദസ്മദർഥം ഭവാൻ കരോതു നിവേദനമിദമാവയോഃ|
36 at ille dixit eis quid vultis ut faciam vobis
തതഃ സ കഥിതവാൻ, യുവാം കിമിച്ഛഥഃ? കിം മയാ യുഷ്മദർഥം കരണീയം?
37 et dixerunt da nobis ut unus ad dexteram tuam et alius ad sinistram tuam sedeamus in gloria tua
തദാ തൗ പ്രോചതുഃ, ആവയോരേകം ദക്ഷിണപാർശ്വേ വാമപാർശ്വേ ചൈകം തവൈശ്വര്യ്യപദേ സമുപവേഷ്ടുമ് ആജ്ഞാപയ|
38 Iesus autem ait eis nescitis quid petatis potestis bibere calicem quem ego bibo aut baptismum quo ego baptizor baptizari
കിന്തു യീശുഃ പ്രത്യുവാച യുവാമജ്ഞാത്വേദം പ്രാർഥയേഥേ, യേന കംസേനാഹം പാസ്യാമി തേന യുവാഭ്യാം കിം പാതും ശക്ഷ്യതേ? യസ്മിൻ മജ്ജനേനാഹം മജ്ജിഷ്യേ തന്മജ്ജനേ മജ്ജയിതും കിം യുവാഭ്യാം ശക്ഷ്യതേ? തൗ പ്രത്യൂചതുഃ ശക്ഷ്യതേ|
39 at illi dixerunt ei possumus Iesus autem ait eis calicem quidem quem ego bibo bibetis et baptismum quo ego baptizor baptizabimini
തദാ യീശുരവദത് യേന കംസേനാഹം പാസ്യാമി തേനാവശ്യം യുവാമപി പാസ്യഥഃ, യേന മജ്ജനേന ചാഹം മജ്ജിയ്യേ തത്ര യുവാമപി മജ്ജിഷ്യേഥേ|
40 sedere autem ad dexteram meam vel ad sinistram non est meum dare sed quibus paratum est
കിന്തു യേഷാമർഥമ് ഇദം നിരൂപിതം, താൻ വിഹായാന്യം കമപി മമ ദക്ഷിണപാർശ്വേ വാമപാർശ്വേ വാ സമുപവേശയിതും മമാധികാരോ നാസ്തി|
41 et audientes decem coeperunt indignari de Iacobo et Iohanne
അഥാന്യദശശിഷ്യാ ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ യാകൂബ്യോഹൻഭ്യാം ചുകുപുഃ|
42 Iesus autem vocans eos ait illis scitis quia hii qui videntur principari gentibus dominantur eis et principes eorum potestatem habent ipsorum
കിന്തു യീശുസ്താൻ സമാഹൂയ ബഭാഷേ, അന്യദേശീയാനാം രാജത്വം യേ കുർവ്വന്തി തേ തേഷാമേവ പ്രഭുത്വം കുർവ്വന്തി, തഥാ യേ മഹാലോകാസ്തേ തേഷാമ് അധിപതിത്വം കുർവ്വന്തീതി യൂയം ജാനീഥ|
43 non ita est autem in vobis sed quicumque voluerit fieri maior erit vester minister
കിന്തു യുഷ്മാകം മധ്യേ ന തഥാ ഭവിഷ്യതി, യുഷ്മാകം മധ്യേ യഃ പ്രാധാന്യം വാഞ്ഛതി സ യുഷ്മാകം സേവകോ ഭവിഷ്യതി,
44 et quicumque voluerit in vobis primus esse erit omnium servus
യുഷ്മാകം യോ മഹാൻ ഭവിതുമിച്ഛതി സ സർവ്വേഷാം കിങ്കരോ ഭവിഷ്യതി|
45 nam et Filius hominis non venit ut ministraretur ei sed ut ministraret et daret animam suam redemptionem pro multis
യതോ മനുഷ്യപുത്രഃ സേവ്യോ ഭവിതും നാഗതഃ സേവാം കർത്താം തഥാനേകേഷാം പരിത്രാണസ്യ മൂല്യരൂപസ്വപ്രാണം ദാതുഞ്ചാഗതഃ|
46 et veniunt Hierichum et proficiscente eo de Hiericho et discipulis eius et plurima multitudine filius Timei Bartimeus caecus sedebat iuxta viam mendicans
അഥ തേ യിരീഹോനഗരം പ്രാപ്താസ്തസ്മാത് ശിഷ്യൈ ർലോകൈശ്ച സഹ യീശോ ർഗമനകാലേ ടീമയസ്യ പുത്രോ ബർടീമയനാമാ അന്ധസ്തന്മാർഗപാർശ്വേ ഭിക്ഷാർഥമ് ഉപവിഷ്ടഃ|
47 qui cum audisset quia Iesus Nazarenus est coepit clamare et dicere Fili David Iesu miserere mei
സ നാസരതീയസ്യ യീശോരാഗമനവാർത്താം പ്രാപ്യ പ്രോചൈ ർവക്തുമാരേഭേ, ഹേ യീശോ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|
48 et comminabantur illi multi ut taceret at ille multo magis clamabat Fili David miserere mei
തതോനേകേ ലോകാ മൗനീഭവേതി തം തർജയാമാസുഃ, കിന്തു സ പുനരധികമുച്ചൈ ർജഗാദ, ഹേ യീശോ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|
49 et stans Iesus praecepit illum vocari et vocant caecum dicentes ei animaequior esto surge vocat te
തദാ യീശുഃ സ്ഥിത്വാ തമാഹ്വാതും സമാദിദേശ, തതോ ലോകാസ്തമന്ധമാഹൂയ ബഭാഷിരേ, ഹേ നര, സ്ഥിരോ ഭവ, ഉത്തിഷ്ഠ, സ ത്വാമാഹ്വയതി|
50 qui proiecto vestimento suo exiliens venit ad eum
തദാ സ ഉത്തരീയവസ്ത്രം നിക്ഷിപ്യ പ്രോത്ഥായ യീശോഃ സമീപം ഗതഃ|
51 et respondens illi Iesus dixit quid vis tibi faciam caecus autem dixit ei rabboni ut videam
തതോ യീശുസ്തമവദത് ത്വയാ കിം പ്രാർഥ്യതേ? തുഭ്യമഹം കിം കരിഷ്യാമീ? തദാ സോന്ധസ്തമുവാച, ഹേ ഗുരോ മദീയാ ദൃഷ്ടിർഭവേത്|
52 Iesus autem ait illi vade fides tua te salvum fecit et confestim vidit et sequebatur eum in via
തതോ യീശുസ്തമുവാച യാഹി തവ വിശ്വാസസ്ത്വാം സ്വസ്ഥമകാർഷീത്, തസ്മാത് തത്ക്ഷണം സ ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്യ പഥാ യീശോഃ പശ്ചാദ് യയൗ|
