Lucam 7
1 cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis intravit Capharnaum
తతః పరం స లోకానాం కర్ణగోచరే తాన్ సర్వ్వాన్ ఉపదేశాన్ సమాప్య యదా కఫర్నాహూమ్పురం ప్రవిశతి
2 centurionis autem cuiusdam servus male habens erat moriturus qui illi erat pretiosus
తదా శతసేనాపతేః ప్రియదాస ఏకో మృతకల్పః పీడిత ఆసీత్|
3 et cum audisset de Iesu misit ad eum seniores Iudaeorum rogans eum ut veniret et salvaret servum eius
అతః సేనాపతి ర్యీశో ర్వార్త్తాం నిశమ్య దాసస్యారోగ్యకరణాయ తస్యాగమనార్థం వినయకరణాయ యిహూదీయాన్ కియతః ప్రాచః ప్రేషయామాస|
4 at illi cum venissent ad Iesum rogabant eum sollicite dicentes ei quia dignus est ut hoc illi praestes
తే యీశోరన్తికం గత్వా వినయాతిశయం వక్తుమారేభిరే, స సేనాపతి ర్భవతోనుగ్రహం ప్రాప్తుమ్ అర్హతి|
5 diligit enim gentem nostram et synagogam ipse aedificavit nobis
యతః సోస్మజ్జాతీయేషు లోకేషు ప్రీయతే తథాస్మత్కృతే భజనగేహం నిర్మ్మితవాన్|
6 Iesus autem ibat cum illis et cum iam non longe esset a domo misit ad eum centurio amicos dicens Domine noli vexari non enim dignus sum ut sub tectum meum intres
తస్మాద్ యీశుస్తైః సహ గత్వా నివేశనస్య సమీపం ప్రాప, తదా స శతసేనాపతి ర్వక్ష్యమాణవాక్యం తం వక్తుం బన్ధూన్ ప్రాహిణోత్| హే ప్రభో స్వయం శ్రమో న కర్త్తవ్యో యద్ భవతా మద్గేహమధ్యే పాదార్పణం క్రియేత తదప్యహం నార్హామి,
7 propter quod et me ipsum non sum dignum arbitratus ut venirem ad te sed dic verbo et sanabitur puer meus
కిఞ్చాహం భవత్సమీపం యాతుమపి నాత్మానం యోగ్యం బుద్ధవాన్, తతో భవాన్ వాక్యమాత్రం వదతు తేనైవ మమ దాసః స్వస్థో భవిష్యతి|
8 nam et ego homo sum sub potestate constitutus habens sub me milites et dico huic vade et vadit et alio veni et venit et servo meo fac hoc et facit
యస్మాద్ అహం పరాధీనోపి మమాధీనా యాః సేనాః సన్తి తాసామ్ ఏకజనం ప్రతి యాహీతి మయా ప్రోక్తే స యాతి; తదన్యం ప్రతి ఆయాహీతి ప్రోక్తే స ఆయాతి; తథా నిజదాసం ప్రతి ఏతత్ కుర్వ్వితి ప్రోక్తే స తదేవ కరోతి|
9 quo audito Iesus miratus est et conversus sequentibus se turbis dixit amen dico vobis nec in Israhel tantam fidem inveni
యీశురిదం వాక్యం శ్రుత్వా విస్మయం యయౌ, ముఖం పరావర్త్య పశ్చాద్వర్త్తినో లోకాన్ బభాషే చ, యుష్మానహం వదామి ఇస్రాయేలో వంశమధ్యేపి విశ్వాసమీదృశం న ప్రాప్నవం|
10 et reversi qui missi fuerant domum invenerunt servum qui languerat sanum
తతస్తే ప్రేషితా గృహం గత్వా తం పీడితం దాసం స్వస్థం దదృశుః|
11 et factum est deinceps ibat in civitatem quae vocatur Naim et ibant cum illo discipuli eius et turba copiosa
పరేఽహని స నాయీనాఖ్యం నగరం జగామ తస్యానేకే శిష్యా అన్యే చ లోకాస్తేన సార్ద్ధం యయుః|
12 cum autem adpropinquaret portae civitatis et ecce defunctus efferebatur filius unicus matri suae et haec vidua erat et turba civitatis multa cum illa
తేషు తన్నగరస్య ద్వారసన్నిధిం ప్రాప్తేషు కియన్తో లోకా ఏకం మృతమనుజం వహన్తో నగరస్య బహిర్యాన్తి, స తన్మాతురేకపుత్రస్తన్మాతా చ విధవా; తయా సార్ద్ధం తన్నగరీయా బహవో లోకా ఆసన్|
13 quam cum vidisset Dominus misericordia motus super ea dixit illi noli flere
ప్రభుస్తాం విలోక్య సానుకమ్పః కథయామాస, మా రోదీః| స సమీపమిత్వా ఖట్వాం పస్పర్శ తస్మాద్ వాహకాః స్థగితాస్తమ్యుః;
14 et accessit et tetigit loculum hii autem qui portabant steterunt et ait adulescens tibi dico surge
తదా స ఉవాచ హే యువమనుష్య త్వముత్తిష్ఠ, త్వామహమ్ ఆజ్ఞాపయామి|
15 et resedit qui erat mortuus et coepit loqui et dedit illum matri suae
తస్మాత్ స మృతో జనస్తత్క్షణముత్థాయ కథాం ప్రకథితః; తతో యీశుస్తస్య మాతరి తం సమర్పయామాస|
16 accepit autem omnes timor et magnificabant Deum dicentes quia propheta magnus surrexit in nobis et quia Deus visitavit plebem suam
తస్మాత్ సర్వ్వే లోకాః శశఙ్కిరే; ఏకో మహాభవిష్యద్వాదీ మధ్యేఽస్మాకమ్ సముదైత్, ఈశ్వరశ్చ స్వలోకానన్వగృహ్లాత్ కథామిమాం కథయిత్వా ఈశ్వరం ధన్యం జగదుః|
17 et exiit hic sermo in universam Iudaeam de eo et omnem circa regionem
తతః పరం సమస్తం యిహూదాదేశం తస్య చతుర్దిక్స్థదేశఞ్చ తస్యైతత్కీర్త్తి ర్వ్యానశే|
18 et nuntiaverunt Iohanni discipuli eius de omnibus his
తతః పరం యోహనః శిష్యేషు తం తద్వృత్తాన్తం జ్ఞాపితవత్సు
19 et convocavit duos de discipulis suis Iohannes et misit ad Dominum dicens tu es qui venturus es an alium expectamus
స స్వశిష్యాణాం ద్వౌ జనావాహూయ యీశుం ప్రతి వక్ష్యమాణం వాక్యం వక్తుం ప్రేషయామాస, యస్యాగమనమ్ అపేక్ష్య తిష్ఠామో వయం కిం స ఏవ జనస్త్వం? కిం వయమన్యమపేక్ష్య స్థాస్యామః?
20 cum autem venissent ad eum viri dixerunt Iohannes Baptista misit nos ad te dicens tu es qui venturus es an alium expectamus
పశ్చాత్తౌ మానవౌ గత్వా కథయామాసతుః, యస్యాగమనమ్ అపేక్ష్య తిష్ఠామో వయం, కిం సఏవ జనస్త్వం? కిం వయమన్యమపేక్ష్య స్థాస్యామః? కథామిమాం తుభ్యం కథయితుం యోహన్ మజ్జక ఆవాం ప్రేషితవాన్|
21 in ipsa autem hora curavit multos a languoribus et plagis et spiritibus malis et caecis multis donavit visum
తస్మిన్ దణ్డే యీశూరోగిణో మహావ్యాధిమతో దుష్టభూతగ్రస్తాంశ్చ బహూన్ స్వస్థాన్ కృత్వా, అనేకాన్ధేభ్యశ్చక్షుంషి దత్త్వా ప్రత్యువాచ,
22 et respondens dixit illis euntes nuntiate Iohanni quae vidistis et audistis quia caeci vident claudi ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangelizantur
యువాం వ్రజతమ్ అన్ధా నేత్రాణి ఖఞ్జాశ్చరణాని చ ప్రాప్నువన్తి, కుష్ఠినః పరిష్క్రియన్తే, బధిరాః శ్రవణాని మృతాశ్చ జీవనాని ప్రాప్నువన్తి, దరిద్రాణాం సమీపేషు సుసంవాదః ప్రచార్య్యతే, యం ప్రతి విఘ్నస్వరూపోహం న భవామి స ధన్యః,
23 et beatus est quicumque non fuerit scandalizatus in me
ఏతాని యాని పశ్యథః శృణుథశ్చ తాని యోహనం జ్ఞాపయతమ్|
24 et cum discessissent nuntii Iohannis coepit dicere de Iohanne ad turbas quid existis in desertum videre harundinem vento moveri
తయో ర్దూతయో ర్గతయోః సతో ర్యోహని స లోకాన్ వక్తుముపచక్రమే, యూయం మధ్యేప్రాన్తరం కిం ద్రష్టుం నిరగమత? కిం వాయునా కమ్పితం నడం?
25 sed quid existis videre hominem mollibus vestimentis indutum ecce qui in veste pretiosa sunt et deliciis in domibus regum sunt
యూయం కిం ద్రష్టుం నిరగమత? కిం సూక్ష్మవస్త్రపరిధాయినం కమపి నరం? కిన్తు యే సూక్ష్మమృదువస్త్రాణి పరిదధతి సూత్తమాని ద్రవ్యాణి భుఞ్జతే చ తే రాజధానీషు తిష్ఠన్తి|
26 sed quid existis videre prophetam utique dico vobis et plus quam prophetam
తర్హి యూయం కిం ద్రష్టుం నిరగమత? కిమేకం భవిష్యద్వాదినం? తదేవ సత్యం కిన్తు స పుమాన్ భవిష్యద్వాదినోపి శ్రేష్ఠ ఇత్యహం యుష్మాన్ వదామి;
27 hic est de quo scriptum est ecce mitto angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit viam tuam ante te
పశ్య స్వకీయదూతన్తు తవాగ్ర ప్రేషయామ్యహం| గత్వా త్వదీయమార్గన్తు స హి పరిష్కరిష్యతి| యదర్థే లిపిరియమ్ ఆస్తే స ఏవ యోహన్|
28 dico enim vobis maior inter natos mulierum propheta Iohanne Baptista nemo est qui autem minor est in regno Dei maior est illo
అతో యుష్మానహం వదామి స్త్రియా గర్బ్భజాతానాం భవిష్యద్వాదినాం మధ్యే యోహనో మజ్జకాత్ శ్రేష్ఠః కోపి నాస్తి, తత్రాపి ఈశ్వరస్య రాజ్యే యః సర్వ్వస్మాత్ క్షుద్రః స యోహనోపి శ్రేష్ఠః|
29 et omnis populus audiens et publicani iustificaverunt Deum baptizati baptismo Iohannis
అపరఞ్చ సర్వ్వే లోకాః కరమఞ్చాయినశ్చ తస్య వాక్యాని శ్రుత్వా యోహనా మజ్జనేన మజ్జితాః పరమేశ్వరం నిర్దోషం మేనిరే|
30 Pharisaei autem et legis periti consilium Dei spreverunt in semet ipsos non baptizati ab eo
కిన్తు ఫిరూశినో వ్యవస్థాపకాశ్చ తేన న మజ్జితాః స్వాన్ ప్రతీశ్వరస్యోపదేశం నిష్ఫలమ్ అకుర్వ్వన్|
31 cui ergo similes dicam homines generationis huius et cui similes sunt
అథ ప్రభుః కథయామాస, ఇదానీన్తనజనాన్ కేనోపమామి? తే కస్య సదృశాః?
32 similes sunt pueris sedentibus in foro et loquentibus ad invicem et dicentibus cantavimus vobis tibiis et non saltastis lamentavimus et non plorastis
యే బాలకా విపణ్యామ్ ఉపవిశ్య పరస్పరమ్ ఆహూయ వాక్యమిదం వదన్తి, వయం యుష్మాకం నికటే వంశీరవాదిష్మ, కిన్తు యూయం నానర్త్తిష్ట, వయం యుష్మాకం నికట అరోదిష్మ, కిన్తు యుయం న వ్యలపిష్ట, బాలకైరేతాదృశైస్తేషామ్ ఉపమా భవతి|
33 venit enim Iohannes Baptista neque manducans panem neque bibens vinum et dicitis daemonium habet
యతో యోహన్ మజ్జక ఆగత్య పూపం నాఖాదత్ ద్రాక్షారసఞ్చ నాపివత్ తస్మాద్ యూయం వదథ, భూతగ్రస్తోయమ్|
34 venit Filius hominis manducans et bibens et dicitis ecce homo devorator et bibens vinum amicus publicanorum et peccatorum
తతః పరం మానవసుత ఆగత్యాఖాదదపివఞ్చ తస్మాద్ యూయం వదథ, ఖాదకః సురాపశ్చాణ్డాలపాపినాం బన్ధురేకో జనో దృశ్యతామ్|
35 et iustificata est sapientia ab omnibus filiis suis
కిన్తు జ్ఞానినో జ్ఞానం నిర్దోషం విదుః|
36 rogabat autem illum quidam de Pharisaeis ut manducaret cum illo et ingressus domum Pharisaei discubuit
పశ్చాదేకః ఫిరూశీ యీశుం భోజనాయ న్యమన్త్రయత్ తతః స తస్య గృహం గత్వా భోక్తుముపవిష్టః|
37 et ecce mulier quae erat in civitate peccatrix ut cognovit quod accubuit in domo Pharisaei adtulit alabastrum unguenti
ఏతర్హి తత్ఫిరూశినో గృహే యీశు ర్భేక్తుమ్ ఉపావేక్షీత్ తచ్ఛ్రుత్వా తన్నగరవాసినీ కాపి దుష్టా నారీ పాణ్డరప్రస్తరస్య సమ్పుటకే సుగన్ధితైలమ్ ఆనీయ
38 et stans retro secus pedes eius lacrimis coepit rigare pedes eius et capillis capitis sui tergebat et osculabatur pedes eius et unguento unguebat
తస్య పశ్చాత్ పాదయోః సన్నిధౌ తస్యౌ రుదతీ చ నేత్రామ్బుభిస్తస్య చరణౌ ప్రక్షాల్య నిజకచైరమార్క్షీత్, తతస్తస్య చరణౌ చుమ్బిత్వా తేన సుగన్ధితైలేన మమర్ద|
39 videns autem Pharisaeus qui vocaverat eum ait intra se dicens hic si esset propheta sciret utique quae et qualis mulier quae tangit eum quia peccatrix est
తస్మాత్ స నిమన్త్రయితా ఫిరూశీ మనసా చిన్తయామాస, యద్యయం భవిష్యద్వాదీ భవేత్ తర్హి ఏనం స్పృశతి యా స్త్రీ సా కా కీదృశీ చేతి జ్ఞాతుం శక్నుయాత్ యతః సా దుష్టా|
40 et respondens Iesus dixit ad illum Simon habeo tibi aliquid dicere at ille ait magister dic
తదా యాశుస్తం జగాద, హే శిమోన్ త్వాం ప్రతి మమ కిఞ్చిద్ వక్తవ్యమస్తి; తస్మాత్ స బభాషే, హే గురో తద్ వదతు|
41 duo debitores erant cuidam feneratori unus debebat denarios quingentos alius quinquaginta
ఏకోత్తమర్ణస్య ద్వావధమర్ణావాస్తాం, తయోరేకః పఞ్చశతాని ముద్రాపాదాన్ అపరశ్చ పఞ్చాశత్ ముద్రాపాదాన్ ధారయామాస|
42 non habentibus illis unde redderent donavit utrisque quis ergo eum plus diliget
తదనన్తరం తయోః శోధ్యాభావాత్ స ఉత్తమర్ణస్తయో రృణే చక్షమే; తస్మాత్ తయోర్ద్వయోః కస్తస్మిన్ ప్రేష్యతే బహు? తద్ బ్రూహి|
43 respondens Simon dixit aestimo quia is cui plus donavit at ille dixit ei recte iudicasti
శిమోన్ ప్రత్యువాచ, మయా బుధ్యతే యస్యాధికమ్ ఋణం చక్షమే స ఇతి; తతో యీశుస్తం వ్యాజహార, త్వం యథార్థం వ్యచారయః|
44 et conversus ad mulierem dixit Simoni vides hanc mulierem intravi in domum tuam aquam pedibus meis non dedisti haec autem lacrimis rigavit pedes meos et capillis suis tersit
అథ తాం నారీం ప్రతి వ్యాఘుఠ్య శిమోనమవోచత్, స్త్రీమిమాం పశ్యసి? తవ గృహే మయ్యాగతే త్వం పాదప్రక్షాలనార్థం జలం నాదాః కిన్తు యోషిదేషా నయనజలై ర్మమ పాదౌ ప్రక్షాల్య కేశైరమార్క్షీత్|
45 osculum mihi non dedisti haec autem ex quo intravit non cessavit osculari pedes meos
త్వం మాం నాచుమ్బీః కిన్తు యోషిదేషా స్వీయాగమనాదారభ్య మదీయపాదౌ చుమ్బితుం న వ్యరంస్త|
46 oleo caput meum non unxisti haec autem unguento unxit pedes meos
త్వఞ్చ మదీయోత్తమాఙ్గే కిఞ్చిదపి తైలం నామర్దీః కిన్తు యోషిదేషా మమ చరణౌ సుగన్ధితైలేనామర్ద్దీత్|
47 propter quod dico tibi remittentur ei peccata multa quoniam dilexit multum cui autem minus dimittitur minus diligit
అతస్త్వాం వ్యాహరామి, ఏతస్యా బహు పాపమక్షమ్యత తతో బహు ప్రీయతే కిన్తు యస్యాల్పపాపం క్షమ్యతే సోల్పం ప్రీయతే|
48 dixit autem ad illam remittuntur tibi peccata
తతః పరం స తాం బభాషే, త్వదీయం పాపమక్షమ్యత|
49 et coeperunt qui simul accumbebant dicere intra se quis est hic qui etiam peccata dimittit
తదా తేన సార్ద్ధం యే భోక్తుమ్ ఉపవివిశుస్తే పరస్పరం వక్తుమారేభిరే, అయం పాపం క్షమతే క ఏషః?
50 dixit autem ad mulierem fides tua te salvam fecit vade in pace
కిన్తు స తాం నారీం జగాద, తవ విశ్వాసస్త్వాం పర్య్యత్రాస్త త్వం క్షేమేణ వ్రజ|
