< Lucam 19 >

1 et ingressus perambulabat Hiericho
யதா³ யீஸு² ர்யிரீஹோபுரம்’ ப்ரவிஸ்²ய தந்மத்⁴யேந க³ச்ச²ம்’ஸ்ததா³
2 et ecce vir nomine Zaccheus et hic erat princeps publicanorum et ipse dives
ஸக்கேயநாமா கரஸஞ்சாயிநாம்’ ப்ரதா⁴நோ த⁴நவாநேகோ
3 et quaerebat videre Iesum quis esset et non poterat prae turba quia statura pusillus erat
யீஸு²​: கீத்³ரு’கி³தி த்³ரஷ்டும்’ சேஷ்டிதவாந் கிந்து க²ர்வ்வத்வால்லோகஸம்’க⁴மத்⁴யே தத்³த³ர்ஸ²நமப்ராப்ய
4 et praecurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret illum quia inde erat transiturus
யேந பதா² ஸ யாஸ்யதி தத்பதே²(அ)க்³ரே தா⁴வித்வா தம்’ த்³ரஷ்டும் உடு³ம்ப³ரதருமாருரோஹ|
5 et cum venisset ad locum suspiciens Iesus vidit illum et dixit ad eum Zacchee festinans descende quia hodie in domo tua oportet me manere
பஸ்²சாத்³ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நம் இத்வா ஊர்த்³த்⁴வம்’ விலோக்ய தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாவாதீ³த், ஹே ஸக்கேய த்வம்’ ஸீ²க்⁴ரமவரோஹ மயாத்³ய த்வத்³கே³ஹே வஸ்தவ்யம்’|
6 et festinans descendit et excepit illum gaudens
தத​: ஸ ஸீ²க்⁴ரமவருஹ்ய ஸாஹ்லாத³ம்’ தம்’ ஜக்³ராஹ|
7 et cum viderent omnes murmurabant dicentes quod ad hominem peccatorem devertisset
தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸர்வ்வே விவத³மாநா வக்துமாரேபி⁴ரே, ஸோதிதி²த்வேந து³ஷ்டலோகக்³ரு’ஹம்’ க³ச்ச²தி|
8 stans autem Zaccheus dixit ad Dominum ecce dimidium bonorum meorum Domine do pauperibus et si quid aliquem defraudavi reddo quadruplum
கிந்து ஸக்கேயோ த³ண்டா³யமாநோ வக்துமாரேபே⁴, ஹே ப்ரபோ⁴ பஸ்²ய மம யா ஸம்பத்திரஸ்தி தத³ர்த்³த⁴ம்’ த³ரித்³ரேப்⁴யோ த³தே³, அபரம் அந்யாயம்’ க்ரு’த்வா கஸ்மாத³பி யதி³ கதா³பி கிஞ்சித் மயா க்³ரு’ஹீதம்’ தர்ஹி தச்சதுர்கு³ணம்’ த³தா³மி|
9 ait Iesus ad eum quia hodie salus domui huic facta est eo quod et ipse filius sit Abrahae
ததா³ யீஸு²ஸ்தமுக்தவாந் அயமபி இப்³ராஹீம​: ஸந்தாநோ(அ)த​: காரணாத்³ அத்³யாஸ்ய க்³ரு’ஹே த்ராணமுபஸ்தி²தம்’|
10 venit enim Filius hominis quaerere et salvum facere quod perierat
யத்³ ஹாரிதம்’ தத் ம்ரு’க³யிதும்’ ரக்ஷிதுஞ்ச மநுஷ்யபுத்ர ஆக³தவாந்|
11 haec illis audientibus adiciens dixit parabolam eo quod esset prope Hierusalem et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur
அத² ஸ யிரூஸா²லம​: ஸமீப உபாதிஷ்ட²த்³ ஈஸ்²வரராஜத்வஸ்யாநுஷ்டா²நம்’ ததை³வ ப⁴விஷ்யதீதி லோகைரந்வபூ⁴யத, தஸ்மாத் ஸ ஸ்²ரோத்ரு’ப்⁴ய​: புநர்த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம் உத்தா²ப்ய கத²யாமாஸ|
12 dixit ergo homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum et reverti
கோபி மஹால்லோகோ நிஜார்த²ம்’ ராஜத்வபத³ம்’ க்³ரு’ஹீத்வா புநராக³ந்தும்’ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம|
13 vocatis autem decem servis suis dedit illis decem mnas et ait ad illos negotiamini dum venio
யாத்ராகாலே நிஜாந் த³ஸ²தா³ஸாந் ஆஹூய த³ஸ²ஸ்வர்ணமுத்³ரா த³த்த்வா மமாக³மநபர்ய்யந்தம்’ வாணிஜ்யம்’ குருதேத்யாதி³தே³ஸ²|
14 cives autem eius oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes nolumus hunc regnare super nos
கிந்து தஸ்ய ப்ரஜாஸ்தமவஜ்ஞாய மநுஷ்யமேநம் அஸ்மாகமுபரி ராஜத்வம்’ ந காரயிவ்யாம இமாம்’ வார்த்தாம்’ தந்நிகடே ப்ரேரயாமாஸு​: |
15 et factum est ut rediret accepto regno et iussit vocari servos quibus dedit pecuniam ut sciret quantum quisque negotiatus esset
அத² ஸ ராஜத்வபத³ம்’ ப்ராப்யாக³தவாந் ஏகைகோ ஜநோ பா³ணிஜ்யேந கிம்’ லப்³த⁴வாந் இதி ஜ்ஞாதும்’ யேஷு தா³ஸேஷு முத்³ரா அர்பயத் தாந் ஆஹூயாநேதும் ஆதி³தே³ஸ²|
16 venit autem primus dicens domine mna tua decem mnas adquisivit
ததா³ ப்ரத²ம ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ தவ தயைகயா முத்³ரயா த³ஸ²முத்³ரா லப்³தா⁴​: |
17 et ait illi euge bone serve quia in modico fidelis fuisti eris potestatem habens supra decem civitates
தத​: ஸ உவாச த்வமுத்தமோ தா³ஸ​: ஸ்வல்பேந விஸ்²வாஸ்யோ ஜாத இத​: காரணாத் த்வம்’ த³ஸ²நக³ராணாம் அதி⁴போ ப⁴வ|
18 et alter venit dicens domine mna tua fecit quinque mnas
த்³விதீய ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ தவைகயா முத்³ரயா பஞ்சமுத்³ரா லப்³தா⁴​: |
19 et huic ait et tu esto supra quinque civitates
தத​: ஸ உவாச, த்வம்’ பஞ்சாநாம்’ நக³ராணாமதி⁴பதி ர்ப⁴வ|
20 et alter venit dicens domine ecce mna tua quam habui repositam in sudario
ததோந்ய ஆக³த்ய கத²யாமாஸ, ஹே ப்ரபோ⁴ பஸ்²ய தவ யா முத்³ரா அஹம்’ வஸ்த்ரே ப³த்³த்⁴வாஸ்தா²பயம்’ ஸேயம்’|
21 timui enim te quia homo austeris es tollis quod non posuisti et metis quod non seminasti
த்வம்’ க்ரு’பணோ யந்நாஸ்தா²பயஸ்தத³பி க்³ரு’ஹ்லாஸி, யந்நாவபஸ்ததே³வ ச சி²நத்ஸி ததோஹம்’ த்வத்தோ பீ⁴த​: |
22 dicit ei de ore tuo te iudico serve nequam sciebas quod ego austeris homo sum tollens quod non posui et metens quod non seminavi
ததா³ ஸ ஜகா³த³, ரே து³ஷ்டதா³ஸ தவ வாக்யேந த்வாம்’ தோ³ஷிணம்’ கரிஷ்யாமி, யத³ஹம்’ நாஸ்தா²பயம்’ ததே³வ க்³ரு’ஹ்லாமி, யத³ஹம்’ நாவபஞ்ச ததே³வ சி²நத்³மி, ஏதாத்³ரு’ஸ²​: க்ரு’பணோஹமிதி யதி³ த்வம்’ ஜாநாஸி,
23 et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam et ego veniens cum usuris utique exegissem illud
தர்ஹி மம முத்³ரா ப³ணிஜாம்’ நிகடே குதோ நாஸ்தா²பய​: ? தயா க்ரு’தே(அ)ஹம் ஆக³த்ய குஸீதே³ந ஸார்த்³த⁴ம்’ நிஜமுத்³ரா அப்ராப்ஸ்யம்|
24 et adstantibus dixit auferte ab illo mnam et date illi qui decem mnas habet
பஸ்²சாத் ஸ ஸமீபஸ்தா²ந் ஜநாந் ஆஜ்ஞாபயத் அஸ்மாத் முத்³ரா ஆநீய யஸ்ய த³ஸ²முத்³ரா​: ஸந்தி தஸ்மை த³த்த|
25 et dixerunt ei domine habet decem mnas
தே ப்ரோசு​: ப்ரபோ⁴(அ)ஸ்ய த³ஸ²முத்³ரா​: ஸந்தி|
26 dico autem vobis quia omni habenti dabitur ab eo autem qui non habet et quod habet auferetur ab eo
யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி யஸ்யாஸ்²ரயே வத்³த⁴தே (அ)தி⁴கம்’ தஸ்மை தா³யிஷ்யதே, கிந்து யஸ்யாஸ்²ரயே ந வர்த்³த⁴தே தஸ்ய யத்³யத³ஸ்தி தத³பி தஸ்மாந் நாயிஷ்யதே|
27 verumtamen inimicos meos illos qui noluerunt me regnare super se adducite huc et interficite ante me
கிந்து மமாதி⁴பதித்வஸ்ய வஸ²த்வே ஸ்தா²தும் அஸம்மந்யமாநா யே மம ரிபவஸ்தாநாநீய மம ஸமக்ஷம்’ ஸம்’ஹரத|
28 et his dictis praecedebat ascendens in Hierosolyma
இத்யுபதே³ஸ²கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸோக்³ரக³​: ஸந் யிரூஸா²லமபுரம்’ யயௌ|
29 et factum est cum adpropinquasset ad Bethfage et Bethania ad montem qui vocatur Oliveti misit duos discipulos suos
ததோ பை³த்ப²கீ³பை³த²நீயாக்³ராமயோ​: ஸமீபே ஜைதுநாத்³ரேரந்திகம் இத்வா ஸி²ஷ்யத்³வயம் இத்யுக்த்வா ப்ரேஷயாமாஸ,
30 dicens ite in castellum quod contra est in quod introeuntes invenietis pullum asinae alligatum cui nemo umquam hominum sedit solvite illum et adducite
யுவாமமும்’ ஸம்முக²ஸ்த²க்³ராமம்’ ப்ரவிஸ்²யைவ யம்’ கோபி மாநுஷ​: கதா³பி நாரோஹத் தம்’ க³ர்த்³த³ப⁴ஸா²வகம்’ ப³த்³த⁴ம்’ த்³ரக்ஷ்யத²ஸ்தம்’ மோசயித்வாநயதம்’|
31 et si quis vos interrogaverit quare solvitis sic dicetis ei quia Dominus operam eius desiderat
தத்ர குதோ மோசயத²​: ? இதி சேத் கோபி வக்ஷ்யதி தர்ஹி வக்ஷ்யத²​: ப்ரபே⁴ரத்ர ப்ரயோஜநம் ஆஸ்தே|
32 abierunt autem qui missi erant et invenerunt sicut dixit illis stantem pullum
ததா³ தௌ ப்ரரிதௌ க³த்வா தத்கதா²நுஸாரேண ஸர்வ்வம்’ ப்ராப்தௌ|
33 solventibus autem illis pullum dixerunt domini eius ad illos quid solvitis pullum
க³ர்த³ப⁴ஸா²வகமோசநகாலே தத்வாமிந ஊசு​: , க³ர்த³ப⁴ஸா²வகம்’ குதோ மோசயத²​: ?
34 at illi dixerunt quia Dominus eum necessarium habet
தாவூசது​: ப்ரபோ⁴ரத்ர ப்ரயோஜநம் ஆஸ்தே|
35 et duxerunt illum ad Iesum et iactantes vestimenta sua supra pullum inposuerunt Iesum
பஸ்²சாத் தௌ தம்’ க³ர்த³ப⁴ஸா²வகம்’ யீஸோ²ரந்திகமாநீய தத்ப்ரு’ஷ்டே² நிஜவஸநாநி பாதயித்வா தது³பரி யீஸு²மாரோஹயாமாஸது​: |
36 eunte autem illo substernebant vestimenta sua in via
அத² யாத்ராகாலே லோகா​: பதி² ஸ்வவஸ்த்ராணி பாதயிதும் ஆரேபி⁴ரே|
37 et cum adpropinquaret iam ad descensum montis Oliveti coeperunt omnes turbae discentium gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus quas viderant virtutibus
அபரம்’ ஜைதுநாத்³ரேருபத்யகாம் இத்வா ஸி²ஷ்யஸம்’க⁴​: பூர்வ்வத்³ரு’ஷ்டாநி மஹாகர்ம்மாணி ஸ்ம்ரு’த்வா,
38 dicentes benedictus qui venit rex in nomine Domini pax in caelo et gloria in excelsis
யோ ராஜா ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நாயாதி ஸ த⁴ந்ய​: ஸ்வர்கே³ குஸ²லம்’ ஸர்வ்வோச்சே ஜயத்⁴வநி ர்ப⁴வது, கதா²மேதாம்’ கத²யித்வா ஸாநந்த³ம் உசைரீஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வக்துமாரேபே⁴|
39 et quidam Pharisaeorum de turbis dixerunt ad illum magister increpa discipulos tuos
ததா³ லோகாரண்யமத்⁴யஸ்தா²​: கியந்த​: பி²ரூஸி²நஸ்தத் ஸ்²ருத்வா யீஸு²ம்’ ப்ரோசு​: , ஹே உபதே³ஸ²க ஸ்வஸி²ஷ்யாந் தர்ஜய|
40 quibus ipse ait dico vobis quia si hii tacuerint lapides clamabunt
ஸ உவாச, யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி யத்³யமீ நீரவாஸ்திஷ்ட²ந்தி தர்ஹி பாஷாணா உசை​: கதா²​: கத²யிஷ்யந்தி|
41 et ut adpropinquavit videns civitatem flevit super illam dicens
பஸ்²சாத் தத்புராந்திகமேத்ய தத³வலோக்ய ஸாஸ்²ருபாதம்’ ஜகா³த³,
42 quia si cognovisses et tu et quidem in hac die tua quae ad pacem tibi nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis
ஹா ஹா சேத் த்வமக்³ரே(அ)ஜ்ஞாஸ்யதா²​: , தவாஸ்மிந்நேவ தி³நே வா யதி³ ஸ்வமங்க³லம் உபாலப்ஸ்யதா²​: , தர்ஹ்யுத்தமம் அப⁴விஷ்யத், கிந்து க்ஷணேஸ்மிந் தத்தவ த்³ரு’ஷ்டேரகோ³சரம் ப⁴வதி|
43 quia venient dies in te et circumdabunt te inimici tui vallo et circumdabunt te et coangustabunt te undique
த்வம்’ ஸ்வத்ராணகாலே ந மநோ ந்யத⁴த்தா² இதி ஹேதோ ர்யத்காலே தவ ரிபவஸ்த்வாம்’ சதுர்தி³க்ஷு ப்ராசீரேண வேஷ்டயித்வா ரோத்ஸ்யந்தி
44 ad terram prosternent te et filios qui in te sunt et non relinquent in te lapidem super lapidem eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae
பா³லகை​: ஸார்த்³த⁴ம்’ பூ⁴மிஸாத் கரிஷ்யந்தி ச த்வந்மத்⁴யே பாஷாணைகோபி பாஷாணோபரி ந ஸ்தா²ஸ்யதி ச, கால ஈத்³ரு’ஸ² உபஸ்தா²ஸ்யதி|
45 et ingressus in templum coepit eicere vendentes in illo et ementes
அத² மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய தத்ரத்யாந் க்ரயிவிக்ரயிணோ ப³ஹிஷ்குர்வ்வந்
46 dicens illis scriptum est quia domus mea domus orationis est vos autem fecistis illam speluncam latronum
அவத³த் மத்³க்³ரு’ஹம்’ ப்ரார்த²நாக்³ரு’ஹமிதி லிபிராஸ்தே கிந்து யூயம்’ ததே³வ சைராணாம்’ க³ஹ்வரம்’ குருத²|
47 et erat docens cotidie in templo principes autem sacerdotum et scribae et principes plebis quaerebant illum perdere
பஸ்²சாத் ஸ ப்ரத்யஹம்’ மத்⁴யேமந்தி³ரம் உபதி³தே³ஸ²; தத​: ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகா​: ப்ராசீநாஸ்²ச தம்’ நாஸ²யிதும்’ சிசேஷ்டிரே;
48 et non inveniebant quid facerent illi omnis enim populus suspensus erat audiens illum
கிந்து தது³பதே³ஸே² ஸர்வ்வே லோகா நிவிஷ்டசித்தா​: ஸ்தி²தாஸ்தஸ்மாத் தே தத்கர்த்தும்’ நாவகாஸ²ம்’ ப்ராபு​: |

< Lucam 19 >