< Lucam 15 >

1 erant autem adpropinquantes ei publicani et peccatores ut audirent illum
Todos los recaudadores de impuestos y los pecadores se acercaban a él para escucharle.
2 et murmurabant Pharisaei et scribae dicentes quia hic peccatores recipit et manducat cum illis
Los fariseos y los escribas murmuraban diciendo: “Este acoge a los pecadores y come con ellos.”
3 et ait ad illos parabolam istam dicens
Les contó esta parábola:
4 quis ex vobis homo qui habet centum oves et si perdiderit unam ex illis nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam quae perierat donec inveniat illam
“¿Quién de vosotros, si tuviera cien ovejas y perdiera una de ellas, no dejaría las noventa y nueve en el desierto e iría tras la que se perdió, hasta encontrarla?
5 et cum invenerit eam inponit in umeros suos gaudens
Cuando la encuentra, la lleva sobre sus hombros, alegrándose.
6 et veniens domum convocat amicos et vicinos dicens illis congratulamini mihi quia inveni ovem meam quae perierat
Cuando vuelve a casa, convoca a sus amigos y a sus vecinos, diciéndoles: “Alegraos conmigo, porque he encontrado mi oveja que se había perdido”.
7 dico vobis quod ita gaudium erit in caelo super uno peccatore paenitentiam habente quam super nonaginta novem iustis qui non indigent paenitentia
Os digo que así habrá más alegría en el cielo por un solo pecador que se arrepienta, que por noventa y nueve justos que no necesitan arrepentirse.
8 aut quae mulier habens dragmas decem si perdiderit dragmam unam nonne accendit lucernam et everrit domum et quaerit diligenter donec inveniat
“¿O qué mujer, si tuviera diez monedas de dracma, si perdiera una moneda de dracma, no encendería una lámpara, barrería la casa y buscaría diligentemente hasta encontrarla?
9 et cum invenerit convocat amicas et vicinas dicens congratulamini mihi quia inveni dragmam quam perdideram
Cuando la encuentra, convoca a sus amigos y vecinos, diciendo: “¡Alégrense conmigo, porque he encontrado la dracma que había perdido!
10 ita dico vobis gaudium erit coram angelis Dei super uno peccatore paenitentiam agente
Así os digo que hay alegría en presencia de los ángeles de Dios por un pecador que se arrepiente.”
11 ait autem homo quidam habuit duos filios
Dijo: “Un hombre tenía dos hijos.
12 et dixit adulescentior ex illis patri pater da mihi portionem substantiae quae me contingit et divisit illis substantiam
El menor de ellos dijo a su padre: “Padre, dame mi parte de tus bienes”. Así que repartió su sustento entre ellos.
13 et non post multos dies congregatis omnibus adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose
No muchos días después, el hijo menor lo reunió todo y se fue a un país lejano. Allí malgastó sus bienes con una vida desenfrenada.
14 et postquam omnia consummasset facta est fames valida in regione illa et ipse coepit egere
Cuando lo hubo gastado todo, sobrevino una gran hambruna en aquel país, y empezó a pasar necesidad.
15 et abiit et adhesit uni civium regionis illius et misit illum in villam suam ut pasceret porcos
Fue y se unió a uno de los ciudadanos de aquel país, y éste lo envió a sus campos para alimentar a los cerdos.
16 et cupiebat implere ventrem suum de siliquis quas porci manducabant et nemo illi dabat
Quiso llenar su vientre con las vainas que comían los cerdos, pero nadie le dio nada.
17 in se autem reversus dixit quanti mercennarii patris mei abundant panibus ego autem hic fame pereo
Cuando volvió en sí, dijo: “¡Cuántos jornaleros de mi padre tienen pan de sobra, y yo me muero de hambre!
18 surgam et ibo ad patrem meum et dicam illi pater peccavi in caelum et coram te
Me levantaré, iré a ver a mi padre y le diré: “Padre, he pecado contra el cielo y ante tus ojos.
19 et iam non sum dignus vocari filius tuus fac me sicut unum de mercennariis tuis
Ya no soy digno de ser llamado hijo tuyo. Hazme como uno de tus jornaleros”.
20 et surgens venit ad patrem suum cum autem adhuc longe esset vidit illum pater ipsius et misericordia motus est et adcurrens cecidit supra collum eius et osculatus est illum
“Se levantó y vino a su padre. Pero cuando aún estaba lejos, su padre lo vio y se compadeció, corrió, se echó a su cuello y lo besó.
21 dixitque ei filius pater peccavi in caelum et coram te iam non sum dignus vocari filius tuus
El hijo le dijo: “Padre, he pecado contra el cielo y ante tus ojos. Ya no soy digno de ser llamado hijo tuyo”.
22 dixit autem pater ad servos suos cito proferte stolam primam et induite illum et date anulum in manum eius et calciamenta in pedes
“Pero el padre dijo a sus siervos: “Sacad el mejor vestido y ponédselo. Ponedle un anillo en la mano y sandalias en los pies.
23 et adducite vitulum saginatum et occidite et manducemus et epulemur
Traed el ternero cebado, matadlo y comamos y celebremos;
24 quia hic filius meus mortuus erat et revixit perierat et inventus est et coeperunt epulari
porque éste, mi hijo, estaba muerto y ha vuelto a vivir. Se había perdido y se ha encontrado”. Entonces se pusieron a celebrar.
25 erat autem filius eius senior in agro et cum veniret et adpropinquaret domui audivit symphoniam et chorum
“Su hijo mayor estaba en el campo. Al acercarse a la casa, oyó música y danzas.
26 et vocavit unum de servis et interrogavit quae haec essent
Llamó a uno de los criados y le preguntó qué pasaba.
27 isque dixit illi frater tuus venit et occidit pater tuus vitulum saginatum quia salvum illum recepit
Este le dijo: “Tu hermano ha venido, y tu padre ha matado el ternero cebado, porque lo ha recibido sano y salvo”.
28 indignatus est autem et nolebat introire pater ergo illius egressus coepit rogare illum
Pero él se enfadó y no quiso entrar. Entonces su padre salió y le rogó.
29 at ille respondens dixit patri suo ecce tot annis servio tibi et numquam mandatum tuum praeterii et numquam dedisti mihi hedum ut cum amicis meis epularer
Pero él respondió a su padre: ‘Mira, estos muchos años te he servido, y nunca he desobedecido un mandamiento tuyo, pero nunca me has dado un cabrito para que lo celebre con mis amigos.
30 sed postquam filius tuus hic qui devoravit substantiam suam cum meretricibus venit occidisti illi vitulum saginatum
Pero cuando vino este hijo tuyo, que ha devorado tu sustento con las prostitutas, mataste para él el ternero cebado’.
31 at ipse dixit illi fili tu semper mecum es et omnia mea tua sunt
“Le dijo: ‘Hijo, tú estás siempre conmigo, y todo lo mío es tuyo.
32 epulari autem et gaudere oportebat quia frater tuus hic mortuus erat et revixit perierat et inventus est
Peroera conveniente celebrar y alegrarse, porque éste, tu hermano, estaba muerto y ha vuelto a vivir. Estaba perdido y ha sido encontrado”.

< Lucam 15 >