Lamentationes 5
1 recordare Domine quid acciderit nobis intuere et respice obprobrium nostrum
Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
2 hereditas nostra versa est ad alienos domus nostrae ad extraneos
Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
3 pupilli facti sumus absque patre matres nostrae quasi viduae
Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
4 aquam nostram pecunia bibimus ligna nostra pretio conparavimus
Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
5 cervicibus minabamur lassis non dabatur requies
Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
6 Aegypto dedimus manum et Assyriis ut saturaremur pane
Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
7 patres nostri peccaverunt et non sunt et nos iniquitates eorum portavimus
Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
8 servi dominati sunt nostri non fuit qui redimeret de manu eorum
Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
9 in animabus nostris adferebamus panem nobis a facie gladii in deserto
Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
10 pellis nostra quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis
Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
11 mulieres in Sion humiliaverunt virgines in civitatibus Iuda
Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
12 principes manu suspensi sunt facies senum non erubuerunt
Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
13 adulescentibus inpudice abusi sunt et pueri in ligno corruerunt
Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
14 senes de portis defecerunt iuvenes de choro psallentium
Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
15 defecit gaudium cordis nostri versus est in luctu chorus noster
Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
16 cecidit corona capitis nostri vae nobis quia peccavimus
Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
17 propterea maestum factum est cor nostrum ideo contenebrati sunt oculi nostri
Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
18 propter montem Sion quia disperiit vulpes ambulaverunt in eo
— Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
19 tu autem Domine in aeternum permanebis solium tuum in generatione et generatione
Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
20 quare in perpetuum oblivisceris nostri derelinques nos in longitudinem dierum
Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
21 converte nos Domine ad te et convertemur innova dies nostros sicut a principio
Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
22 sed proiciens reppulisti nos iratus es contra nos vehementer
— Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
