< Iohannem 6 >

1 post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae quod est Tiberiadis
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਗਾਲੀਲ੍ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਸ੍ਯ ਤਿਵਿਰਿਯਾਨਾਮ੍ਨਃ ਸਿਨ੍ਧੋਃ ਪਾਰੰ ਗਤਵਾਨ੍|
2 et sequebatur eum multitudo magna quia videbant signa quae faciebat super his qui infirmabantur
ਤਤੋ ਵ੍ਯਾਧਿਮੱਲੋਕਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਕਰਣਰੂਪਾਣਿ ਤਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਹਵੋ ਜਨਾਸ੍ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਗੱਛਨ੍|
3 subiit ergo in montem Iesus et ibi sedebat cum discipulis suis
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਰ੍ੱਵਤਮਾਰੁਹ੍ਯ ਤਤ੍ਰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕਮ੍|
4 erat autem proximum pascha dies festus Iudaeorum
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਨਾਮ੍ਨਿ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ ਉਤ੍ਸਵ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ
5 cum sublevasset ergo oculos Iesus et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum dicit ad Philippum unde ememus panes ut manducent hii
ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਨੇਤ੍ਰੇ ਉੱਤੋਲ੍ਯ ਬਹੁਲੋਕਾਨ੍ ਸ੍ਵਸਮੀਪਾਗਤਾਨ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਫਿਲਿਪੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜਨਾਯ ਭੋਜਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਵਯੰ ਕੁਤ੍ਰ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਰੁਮਃ?
6 hoc autem dicebat temptans eum ipse enim sciebat quid esset facturus
ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਤਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਤ੍ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਅਜਾਨਾਤ੍|
7 respondit ei Philippus ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis ut unusquisque modicum quid accipiat
ਫਿਲਿਪਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੈਕੋ ਯਦ੍ਯਲ੍ਪਮ੍ ਅਲ੍ਪੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਦ੍ਵਿਸ਼ਤੇਨ ਕ੍ਰੀਤਪੂਪਾ ਅਪਿ ਨ੍ਯੂਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
8 dicit ei unus ex discipulis eius Andreas frater Simonis Petri
ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਾਖ੍ਯਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕੋ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍
9 est puer unus hic qui habet quinque panes hordiacios et duos pisces sed haec quid sunt inter tantos
ਅਤ੍ਰ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਬਾਲਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪਞ੍ਚ ਯਾਵਪੂਪਾਃ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਮਤ੍ਸ੍ਯਦ੍ਵਯਞ੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾਨਾਂ ਏਤਾਵਾਤਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤੈਃ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
10 dixit ergo Iesus facite homines discumbere erat autem faenum multum in loco discubuerunt ergo viri numero quasi quinque milia
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਲੋਕਾਨੁਪਵੇਸ਼ਯਤ ਤਤ੍ਰ ਬਹੁਯਵਸਸੱਤ੍ਵਾਤ੍ ਪਞ੍ਚਸਹਸ੍ਤ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਨ੍ਯੂਨਾ ਅਧਿਕਾ ਵਾ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਭੂਮ੍ਯਾਮ੍ ਉਪਾਵਿਸ਼ਨ੍|
11 accepit ergo panes Iesus et cum gratias egisset distribuit discumbentibus similiter et ex piscibus quantum volebant
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਪੂਪਾਨਾਦਾਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਕੀਰ੍ੱਤਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍ ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੇਭ੍ਯ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਲੋਕੇਭ੍ਯਃ ਪੂਪਾਨ੍ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟਮਤ੍ਸ੍ਯਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਦੁਃ|
12 ut autem impleti sunt dixit discipulis suis colligite quae superaverunt fragmenta ne pereant
ਤੇਸ਼਼ੁ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਤਾਨਵੋਚਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਯਥਾ ਨਾਪਚੀਯਤੇ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ|
13 collegerunt ergo et impleverunt duodecim cofinos fragmentorum ex quinque panibus hordiaciis quae superfuerunt his qui manducaverunt
ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਞ੍ਚਾਨਾਂ ਯਾਵਪੂਪਾਨਾਂ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਯਖਿਲਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਡੱਲਕਾਨ੍ ਅਪੂਰਯਨ੍|
14 illi ergo homines cum vidissent quod fecerat signum dicebant quia hic est vere propheta qui venturus est in mundum
ਅਪਰੰ ਯੀਸ਼ੋਰੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕ੍ਰਿਯਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਲੋਕਾ ਮਿਥੋ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ ਜਗਤਿ ਯਸ੍ਯਾਗਮਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਏਵਾਯਮ੍ ਅਵਸ਼੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਕ੍ੱਤਾ|
15 Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum et facerent eum regem fugit iterum in montem ipse solus
ਅਤਏਵ ਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤਮਾਕ੍ਰਮ੍ਯ ਰਾਜਾਨੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਾਨਸੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਪਰ੍ੱਵਤਮ੍ ਏਕਾਕੀ ਗਤਵਾਨ੍|
16 ut autem sero factum est descenderunt discipuli eius ad mare
ਸਾਯੰਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਜਲਧਿਤਟੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਨਾਵਮਾਰੁਹ੍ਯ ਨਗਰਦਿਸ਼ਿ ਸਿਨ੍ਧੌ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾਗਮਨ੍|
17 et cum ascendissent navem venerunt trans mare in Capharnaum et tenebrae iam factae erant et non venerat ad eos Iesus
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤਿਮਿਰ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਨਾਗੱਛਤ੍|
18 mare autem vento magno flante exsurgebat
ਤਦਾ ਪ੍ਰਬਲਪਵਨਵਹਨਾਤ੍ ਸਾਗਰੇ ਮਹਾਤਰਙ੍ਗੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭੇ|
19 cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta vident Iesum ambulantem super mare et proximum navi fieri et timuerunt
ਤਤਸ੍ਤੇ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵਿਤ੍ਰਾਨ੍ ਕ੍ਰੋਸ਼ਾਨ੍ ਗਤਾਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁੰ ਜਲਧੇਰੁਪਰਿ ਪਦ੍ਭ੍ਯਾਂ ਵ੍ਰਜਨ੍ਤੰ ਨੌਕਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤ੍ਰਾਸਯੁਕ੍ਤਾ ਅਭਵਨ੍
20 ille autem dicit eis ego sum nolite timere
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਾਨੁਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਅਯਮਹੰ ਮਾ ਭੈਸ਼਼੍ਟ|
21 voluerunt ergo accipere eum in navi et statim fuit navis ad terram quam ibant
ਤਦਾ ਤੇ ਤੰ ਸ੍ਵੈਰੰ ਨਾਵਿ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ ਤਦਾ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਉੱਦਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਥਾਨੇ ਨੌਰੁਪਾਸ੍ਥਾਤ੍|
22 altera die turba quae stabat trans mare vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navem sed soli discipuli eius abissent
ਯਯਾ ਨਾਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਗੱਛਨ੍ ਤਦਨ੍ਯਾ ਕਾਪਿ ਨੌਕਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਨਾਸੀਤ੍ ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਨਾਗਮਤ੍ ਕੇਵਲਾਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਗਮਨ੍ ਏਤਤ੍ ਪਾਰਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾ ਜ੍ਞਾਤਵਨ੍ਤਃ|
23 aliae vero supervenerunt naves a Tiberiade iuxta locum ubi manducaverant panem gratias agente Domino
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯਤ੍ਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਅਨੁਕੀਰ੍ੱਤ੍ਯ ਲੋਕਾਨ੍ ਪੂਪਾਨ੍ ਅਭੋਜਯਤ੍ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥਤਿਵਿਰਿਯਾਯਾ ਅਪਰਾਸ੍ਤਰਣਯ ਆਗਮਨ੍|
24 cum ergo vidisset turba quia Iesus non esset ibi neque discipuli eius ascenderunt naviculas et venerunt Capharnaum quaerentes Iesum
ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਪਿ ਤਤ੍ਰ ਨਾ ਸਨ੍ਤਿ ਲੋਕਾ ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਗਵੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਤਰਣਿਭਿਃ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ ਪੁਰੰ ਗਤਾਃ|
25 et cum invenissent eum trans mare dixerunt ei rabbi quando huc venisti
ਤਤਸ੍ਤੇ ਸਰਿਤ੍ਪਤੇਃ ਪਾਰੇ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਕਦਾਗਮਤ੍?
26 respondit eis Iesus et dixit amen amen dico vobis quaeritis me non quia vidistis signa sed quia manducastis ex panibus et saturati estis
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਦਰ੍ਸ਼ਨਾੱਧੇਤੋ ਰ੍ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੂਪਭੋਜਨਾਤ੍ ਤੇਨ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤਤ੍ਵਾਞ੍ਚ ਮਾਂ ਗਵੇਸ਼਼ਯਥ|
27 operamini non cibum qui perit sed qui permanet in vitam aeternam quem Filius hominis vobis dabit hunc enim Pater signavit Deus (aiōnios g166)
ਕ੍ਸ਼਼ਯਣੀਯਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਮਾ ਸ਼੍ਰਾਮਿਸ਼਼੍ਟ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਤਾਯੁਰ੍ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਤ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ; ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਪ੍ਰਾਦਾਤ੍| (aiōnios g166)
28 dixerunt ergo ad eum quid faciemus ut operemur opera Dei
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਮਤੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ?
29 respondit Iesus et dixit eis hoc est opus Dei ut credatis in eum quem misit ille
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੰ ਪ੍ਰੈਰਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਮਤੰ ਕਰ੍ੰਮ|
30 dixerunt ergo ei quod ergo tu facis signum ut videamus et credamus tibi quid operaris
ਤਦਾ ਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਭਵਤਾ ਕਿੰ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤੰ ਯੱਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਭਵਤਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਤ੍ਵਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤੰ?
31 patres nostri manna manducaverunt in deserto sicut scriptum est panem de caelo dedit eis manducare
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਮਹਾਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਮਾੰਨਾਂ ਭੋਕ੍ੱਤੁੰ ਪ੍ਰਾਪੁਃ ਯਥਾ ਲਿਪਿਰਾਸ੍ਤੇ| ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਣਿ ਤੁ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਪ੍ਰਦਦੌ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ|
32 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis non Moses dedit vobis panem de caelo sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਮੂਸਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨਾਦਾਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਪਿਤਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯੰ ਪਰਮੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ|
33 panis enim Dei est qui descendit de caelo et dat vitam mundo
ਯਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਵਰੁਹ੍ਯ ਜਗਤੇ ਜੀਵਨੰ ਦਦਾਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਦੱਤਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਰੂਪਃ|
34 dixerunt ergo ad eum Domine semper da nobis panem hunc
ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਿਦੰ ਨਿਤ੍ਯਮਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਦਾਤੁ|
35 dixit autem eis Iesus ego sum panis vitae qui veniet ad me non esuriet et qui credit in me non sitiet umquam
ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਅਹਮੇਵ ਜੀਵਨਰੂਪੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯੋ ਜਨੋ ਮਮ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਗੱਛਤਿ ਸ ਜਾਤੁ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਰ੍ੱਤੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਥਾ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਸ ਜਾਤੁ ਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਰ੍ੱਤੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
36 sed dixi vobis quia et vidistis me et non creditis
ਮਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਪਿ ਯੂਯੰ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹਮ੍ ਇਤ੍ਯਵੋਚੰ|
37 omne quod dat mihi Pater ad me veniet et eum qui venit ad me non eiciam foras
ਪਿਤਾ ਮਹ੍ਯੰ ਯਾਵਤੋ ਲੋਕਾਨਦਦਾਤ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਏਵ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿੱਚ ਮਮ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਯਾਸ੍ਯਤਿ ਤੰ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਨ ਦੂਰੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
38 quia descendi de caelo non ut faciam voluntatem meam sed voluntatem eius qui misit me
ਨਿਜਾਭਿਮਤੰ ਸਾਧਯਿਤੁੰ ਨ ਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਰਭਿਮਤੰ ਸਾਧਯਿਤੁੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ|
39 haec est autem voluntas eius qui misit me Patris ut omne quod dedit mihi non perdam ex eo sed resuscitem illum novissimo die
ਸ ਯਾਨ੍ ਯਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਮਹ੍ਯਮਦਦਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕਮਪਿ ਨ ਹਾਰਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਿਨੇ ਸਰ੍ੱਵਾਨਹਮ੍ ਉੱਥਾਪਯਾਮਿ ਇਦੰ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਃ ਪਿਤੁਰਭਿਮਤੰ|
40 haec est enim voluntas Patris mei qui misit me ut omnis qui videt Filium et credit in eum habeat vitam aeternam et resuscitabo ego eum in novissimo die (aiōnios g166)
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਨਵਸੁਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਿਨੇ ਮਯੋੱਥਾਪਿਤਃ ਸਨ੍ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ ਇਤਿ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਸ੍ਯਾਭਿਮਤੰ| (aiōnios g166)
41 murmurabant ergo Iudaei de illo quia dixisset ego sum panis qui de caelo descendi
ਤਦਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਯਦ੍ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਵਾਰੋਹਤ੍ ਤਦ੍ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਹਮੇਵ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯੈਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੇ ਵਿਵਦਮਾਨਾ ਵਕ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ
42 et dicebant nonne hic est Iesus filius Ioseph cuius nos novimus patrem et matrem quomodo ergo dicit hic quia de caelo descendi
ਯੂਸ਼਼ਫਃ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਸ੍ਯ ਮਾਤਾਪਿਤਰੌ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮ ਏਸ਼਼ ਕਿੰ ਸਏਵ ਨ? ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਾਰੋਹਮ੍ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥੰ ਵਕ੍ੱਤਿ?
43 respondit ergo Iesus et dixit eis nolite murmurare in invicem
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮਾ ਵਿਵਦਧ੍ਵੰ
44 nemo potest venire ad me nisi Pater qui misit me traxerit eum et ego resuscitabo eum novissimo die
ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੇਣ ਪਿਤ੍ਰਾ ਨਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਕੋਪਿ ਜਨੋ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਗਤੰ ਜਨੰ ਚਰਮੇ(ਅ)ਹ੍ਨਿ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
45 est scriptum in prophetis et erunt omnes docibiles Dei omnis qui audivit a Patre et didicit venit ad me
ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਲਿਪਿਰਿੱਥਮਾਸ੍ਤੇ ਅਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਿਤੁਃ ਸਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਤੇ ਸ ਏਵ ਮਮ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
46 non quia Patrem vidit quisquam nisi is qui est a Deo hic vidit Patrem
ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਅਜਾਯਤ ਤੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਜਨਕੰ ਨਾਦਰ੍ਸ਼ਤ੍ ਕੇਵਲਃ ਸਏਵ ਤਾਤਮ੍ ਅਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
47 amen amen dico vobis qui credit in me habet vitam aeternam (aiōnios g166)
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕਰੋਤਿ ਸੋਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ| (aiōnios g166)
48 ego sum panis vitae
ਅਹਮੇਵ ਤੱਜੀਵਨਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ|
49 patres vestri manducaverunt in deserto manna et mortui sunt
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਮਹਾਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਮੰਨਾਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਭੂਕ੍ੱਤਾਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾਃ
50 hic est panis de caelo descendens ut si quis ex ipso manducaverit non moriatur
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦ੍ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਤਦ੍ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭੁਙ੍ਕ੍ੱਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਨ ਮ੍ਰਿਯਤੇ|
51 ego sum panis vivus qui de caelo descendi si quis manducaverit ex hoc pane vivet in aeternum et panis quem ego dabo caro mea est pro mundi vita (aiōn g165)
ਯੱਜੀਵਨਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਸੋਹਮੇਵ ਇਦੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯੋ ਜਨੋ ਭੁਙ੍ਕ੍ੱਤੇ ਸ ਨਿਤ੍ਯਜੀਵੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਜਗਤੋ ਜੀਵਨਾਰ੍ਥਮਹੰ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਕੀਯਪਿਸ਼ਿਤੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤਦੇਵ ਮਯਾ ਵਿਤਰਿਤੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍| (aiōn g165)
52 litigabant ergo Iudaei ad invicem dicentes quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਦਮਾਨਾ ਵਕ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ ਏਸ਼਼ ਭੋਜਨਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਪਲਲੰ ਕਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ?
53 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis nisi manducaveritis carnem Filii hominis et biberitis eius sanguinem non habetis vitam in vobis
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਆਵੋਚਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯਾਮਿਸ਼਼ੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਭੁਕ੍ੱਤੇ ਤਸ੍ਯ ਰੁਧਿਰੇ ਚ ਨ ਪੀਤੇ ਜੀਵਨੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|
54 qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem habet vitam aeternam et ego resuscitabo eum in novissimo die (aiōnios g166)
ਯੋ ਮਮਾਮਿਸ਼਼ੰ ਸ੍ਵਾਦਤਿ ਮਮ ਸੁਧਿਰਞ੍ਚ ਪਿਵਤਿ ਸੋਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਤਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ(ਅ)ਹ੍ਨਿ ਤਮਹਮ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ| (aiōnios g166)
55 caro enim mea vere est cibus et sanguis meus vere est potus
ਯਤੋ ਮਦੀਯਮਾਮਿਸ਼਼ੰ ਪਰਮੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਤਥਾ ਮਦੀਯੰ ਸ਼ੋਣਿਤੰ ਪਰਮੰ ਪੇਯੰ|
56 qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem in me manet et ego in illo
ਯੋ ਜਨੋ ਮਦੀਯੰ ਪਲਲੰ ਸ੍ਵਾਦਤਿ ਮਦੀਯੰ ਰੁਧਿਰਞ੍ਚ ਪਿਵਤਿ ਸ ਮਯਿ ਵਸਤਿ ਤਸ੍ਮਿੰਨਹਞ੍ਚ ਵਸਾਮਿ|
57 sicut misit me vivens Pater et ego vivo propter Patrem et qui manducat me et ipse vivet propter me
ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤ੍ਰਾ ਜੀਵਤਾ ਤਾਤੇਨ ਯਥਾਹੰ ਜੀਵਾਮਿ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਮੱਤਿ ਸੋਪਿ ਮਯਾ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
58 hic est panis qui de caelo descendit non sicut manducaverunt patres vestri manna et mortui sunt qui manducat hunc panem vivet in aeternum (aiōn g165)
ਯਦ੍ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਤਦਿਦੰ ਯਨ੍ਮਾੰਨਾਂ ਸ੍ਵਾਦਿਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਿਤਰੋ(ਅ)ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਇਦੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨ ਭਵਤਿ ਇਦੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯੋ ਭਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਸ ਨਿਤ੍ਯੰ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōn g165)
59 haec dixit in synagoga docens in Capharnaum
ਯਦਾ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ ਪੁਰ੍ੱਯਾਂ ਭਜਨਗੇਹੇ ਉਪਾਦਿਸ਼ਤ੍ ਤਦਾ ਕਥਾ ਏਤਾ ਅਕਥਯਤ੍|
60 multi ergo audientes ex discipulis eius dixerunt durus est hic sermo quis potest eum audire
ਤਦੇੱਥੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਅਨੇਕੇ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਕਥਯਨ੍ ਇਦੰ ਗਾਢੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਾਕ੍ਯਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਃ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਰੁਯਾਤ੍?
61 sciens autem Iesus apud semet ipsum quia murmurarent de hoc discipuli eius dixit eis hoc vos scandalizat
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਇੱਥੰ ਵਿਵਾਦੰ ਸ੍ਵਚਿੱਤੇ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਘ੍ਨੰ ਜਨਯਤਿ?
62 si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius
ਯਦਿ ਮਨੁਜਸੁਤੰ ਪੂਰ੍ੱਵਵਾਸਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵੰ ਗੱਛਨ੍ਤੰ ਪਸ਼੍ਯਥ ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
63 spiritus est qui vivificat caro non prodest quicquam verba quae ego locutus sum vobis spiritus et vita sunt
ਆਤ੍ਮੈਵ ਜੀਵਨਦਾਯਕਃ ਵਪੁ ਰ੍ਨਿਸ਼਼੍ਫਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਹੰ ਯਾਨਿ ਵਚਾਂਸਿ ਕਥਯਾਮਿ ਤਾਨ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਜੀਵਨਞ੍ਚ|
64 sed sunt quidam ex vobis qui non credunt sciebat enim ab initio Iesus qui essent credentes et quis traditurus esset eum
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਕੇਚਨ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਨ੍ਤਿ ਕੇ ਕੇ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਕੋ ਵਾ ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਾਪ੍ਰਥਮਾਦ੍ ਵੇੱਤਿ|
65 et dicebat propterea dixi vobis quia nemo potest venire ad me nisi fuerit ei datum a Patre meo
ਅਪਰਮਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਕਥਯੰ ਪਿਤੁਃ ਸਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਸ਼ਕ੍ੱਤਿਮਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕੋਪਿ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
66 ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro et iam non cum illo ambulabant
ਤਤ੍ਕਾਲੇ(ਅ)ਨੇਕੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨਾਗੱਛਨ੍|
67 dixit ergo Iesus ad duodecim numquid et vos vultis abire
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਉਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਯੂਯਮਪਿ ਕਿੰ ਯਾਸ੍ਯਥ?
68 respondit ergo ei Simon Petrus Domine ad quem ibimus verba vitae aeternae habes (aiōnios g166)
ਤਤਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕਸ੍ਯਾਭ੍ਯਰ੍ਣੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? (aiōnios g166)
69 et nos credidimus et cognovimus quia tu es Christus Filius Dei
ਅਨਨ੍ਤਜੀਵਨਦਾਯਿਨ੍ਯੋ ਯਾਃ ਕਥਾਸ੍ਤਾਸ੍ਤਵੈਵ| ਭਵਾਨ੍ ਅਮਰੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ੱਤਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਨੀਮਃ|
70 respondit eis Iesus nonne ego vos duodecim elegi et ex vobis unus diabolus est
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਕਿਮਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਜਨਾਨ੍ ਮਨੋਨੀਤਾਨ੍ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍? ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇਪਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦੇਕੋ ਵਿਘ੍ਨਕਾਰੀ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
71 dicebat autem Iudam Simonis Scariotis hic enim erat traditurus eum cum esset unus ex duodecim
ਇਮਾਂ ਕਥੰ ਸ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰਮ੍ ਈਸ਼਼੍ਕਰੀਯੋਤੀਯੰ ਯਿਹੂਦਾਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਤੋ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਗਣਿਤਃ ਸ ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

< Iohannem 6 >