Job 9
1 et respondens Iob ait
Na Hiob kasaa bio sɛ:
2 vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo
“Aane, menim sɛ yei yɛ nokorɛ. Na ɛbɛyɛ dɛn na ɔdasani bɛtene wɔ Onyankopɔn anim?
3 si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille
Sɛ obi pɛ sɛ ɔne Onyankopɔn yiyi a, ɔrentumi nyi nsɛm apem mu baako mpo ano.
4 sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit
Ne nyansa mu dɔ, na ne tumi so. Hwan na ɔne no adi asie na ne ho baabiara anti?
5 qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo
Ɔtutu mmepɔ a wɔnnim ho hwee ɔbubu wɔn fa so wɔ nʼabufuo mu.
6 qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur
Ɔwoso asase firi ne siberɛ, na ɔma ne nnyinasoɔ woso biribiri.
7 qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo
Ɔkasa kyerɛ owia na ɛnhyerɛn, na ɔsɔ nsoromma hyerɛn ano.
8 qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris
Ɔno nko ara na ɔtrɛ ɔsoro mu, na ɔnante ɛpo asorɔkye so.
9 qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri
Ɔno ne Nwenwenente, Akokɔbaatan ne ne mma Yɛfoɔ; Nsorommabafan ne ewiem anafoɔ fam nsorommakuo no.
10 qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus
Ɔyɛ anwanwadeɛ a wɔntumi nte aseɛ, nsɛnkyerɛnneɛ a wɔntumi nkan.
11 si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum
Sɛ ɔnam me ho a, menhunu no; sɛ ɔsene a, menhunu no.
12 si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis
Sɛ ɔhwim kɔ a, hwan na ɔsi no kwan? Hwan na ɔbɛtumi abisa no sɛ, ‘Ɛdeɛn na woreyɛ yi?’
13 Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem
Onyankopɔn nkora nʼabufuo so; Rahab aboafoɔ mpo ho popo wɔ nʼanim.
14 quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo
“Na me ne hwan a me ne no bɛyiyi? Mɛyɛ dɛn anya nsɛm a me ne no de bɛgye akyinnyeɛ?
15 qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor
Sɛ menim mpo a, merentumi nyi nʼano; ɛno ara ne sɛ mɛsrɛ ahummɔborɔ afiri me ɔtemmufoɔ nkyɛn.
16 et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam
Mpo, sɛ mefrɛ no na ɔba a, mennye nni sɛ ɔbɛtie mʼasɛm.
17 in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa
Ɔde asorɔkye bɛdwerɛ me ama mʼapirakuro adɔɔso kwa.
18 non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus
Ɔremma menya mʼahome, bio. Ɔde awerɛhoɔ bɛhyɛ me ma tɔ.
19 si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere
Sɛ ɛba no ahoɔden a, ɔyɛ ɔhoɔdenfoɔ! Na sɛ ɛba atɛntenenee nso a, hwan na ɔbɛsamane no?
20 si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit
Sɛ medi bem mpo a, mʼano bɛbu me kumfɔ; sɛ me ho nni asɛm a, ɛbɛbu me fɔ.
21 etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae
“Ɛwom sɛ medi bem deɛ, nanso memmu me ho; abrabɔ afono me.
22 unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit
Ne nyinaa yɛ pɛ; ɛno enti na meka sɛ, ‘Ɔsɛe deɛ ne ho nni asɛm ne omumuyɛfoɔ.’
23 si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat
Ɛberɛ a amanehunu de owuo aba no, ɔsere deɛ ne ho nni asɛm no akomatuo.
24 terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est
Ɛberɛ a asase akɔ amumuyɛfoɔ nsam no, ɔfira ɛso atemmufoɔ ani. Sɛ ɛnyɛ ɔno a, na ɛyɛ hwan?
25 dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum
“Me nna ho yɛ herɛ sene ommirikatufoɔ; ɛsene kɔ a anigyeɛ kakra mpo nni mu.
26 pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam
Ɛtwam kɔ sɛ akodoɔ a wɔde paparɔs ayɛ te sɛ akɔdeɛ a wɔreto akyere wɔn ahaboa.
27 cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor
Sɛ meka sɛ, ‘Me werɛ mfiri mʼanwiinwii, mɛsesa me nsɛm ka, na masere a,’
28 verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti
me yea ahodoɔ no bɔ me hu ara. Na menim sɛ, woremmu me bem.
29 si autem et sic impius sum quare frustra laboravi
Woabu me fɔ dada enti, adɛn na ɛsɛ sɛ meha me ho kwa?
30 si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae
Mpo sɛ ɛba sɛ mede samina dware na mede samina hohoro me nsa ho a,
31 tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea
wobɛto me atwene atɛkyɛ amena mu, ama mʼatadeɛ mpo akyiri me.
32 neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri
“Ɔnyɛ onipa te sɛ me na mayi nʼano, na yɛakɔgyina asɛnniiɛ abobɔ yɛn nkuro.
33 non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus
Sɛ anka obi wɔ hɔ a ɔbɛsiesie yɛn ntam na waka yɛn baanu abɔ mu a,
34 auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat
obi a ɔbɛyi Onyankopɔn abaa afiri me so, sɛdeɛ nʼahunahuna mmɔ me hu bio a,
35 loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere
anka mɛkasa a merensuro no, nanso saa tebea a mewɔ mu yi deɛ, mentumi.
