Job 9
1 et respondens Iob ait
Aa hoe ty natoi’ Iobe:
2 vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo
Toe apotako ty hatò izay: fe aia te ho to añatrefan’ Añahare ondatio?
3 si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille
Naho teo ty nipay hifandietse ama’e, tsy ho toiñe’e indraik’ ami’ty arivo.
4 sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit
Mahihitse añ’Arofo, fatratse an-kaozarañe, ia ty nanjehatse ama’e tsy aman-joy?
5 qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo
Aveve’e o vohitseo, tsy apota’ iareo te avali-hoho’e an-kaviñerañe.
6 qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur
Akofikofi’e tsy an-toe’e ty tane toy, le mitroetroe o faha’eo;
7 qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo
Lilie’e tsy hanjirike i àndroy, agobo’e o vasiañeo;
8 qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris
Ie avao ty namelatse o likerañeo, naho mandialia o onjan-driakeo;
9 qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri
Ie ty nañoreñe i Arktorose naho i Telo-milahatsey, i Bode naho i Koto-kede atimoy.
10 qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus
Ie i manao halatsàñe tsy onim-biribiriy, raha tsitantane tsy taka-voliliy.
11 si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum
Ie miary amako, tsy ho treako: Naho ihelaña’e tsy ho rendreko.
12 si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis
Ie mandrirotse, ia ty hisebañe. Hanoa’ ia ty hoe, Ino o anoe’oo?
13 Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem
Tsy hampolin’ Añahare ty haviñera’e; mitsolofìñe ama’e ka o mpañimba’ i Rahabeo.
14 quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo
Akore arè ty hahatoiñako aze, ty hijoboñe o volañe hitaroñakoo;
15 qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor
Ndra te to i ahikoy, tsy ho nahatoiñe; ho nihalalieko tretre i Mpizakakoy.
16 et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam
Naho nikanjy iraho vaho nanoiñe ahiko re, tsy ho niantofako te nihaoñe’e ty feoko.
17 in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa
Vinonotrobo’e an-tio-bey iraho, indrae’e tsy amam-poto’e o ferekoo.
18 non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus
Tsy hapo’e hikofòke iraho, te mone atsafe’e afero;
19 si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere
Ty amo haozarañeo, Inao! Ie ty Maozatse! Le ty hatò: Ia ty hifamotoañe ama’e?
20 si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit
Naho naniom-batan-draho, ho nanisý ahy ty vavako; ndra t’ie tsy an-kila, ho tsarae’e te mengoke.
21 etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae
Malio tahin-draho, tsy haoñe’ ty troko, ho farieko ty fiaiko;
22 unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit
Toe raike iaby avao: aa hoe iraho: Songa rotsahe’e ty mahity naho ty lo-tsereke.
23 si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat
Naho manjamañe aniany ty angorosy, le kizahe’e ty famoeañ’ay o vañoñeo.
24 terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est
Ie atolots’an-taña’ o lo-tserekeo ty tane, le takone’e ty lahara’ o mpizakao; aa naho tsy ie, le ia ka?
25 dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum
Masìka te amo mpanao tsikiaviavio o androkoo, mihelañe tsy ahaisahan-kasoa.
26 pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam
Mitsiritsioke hoe lakam-bezo, hoe tsimalaho mañao-tsindroke.
27 cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor
Aa naho nanao ty hoe iraho, handikofako i halalikoy, hapoko ty tareheko lonjetse toy, vaho hisomilake;
28 verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti
Ihembañako o fanaintaiñakoo, apotako t’ie tsy ho haha’o;
29 si autem et sic impius sum quare frustra laboravi
Aa kanao atao lo-tsereke iraho; ino ty ifanehafako tsy vente’e?
30 si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae
Naho miandro an-dranom-panala, naho kotriñeko an-tsokay o tañakoo;
31 tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea
Mbe hagodo’o an-davak’ ao, vaho halaim-bintañe ahy o sikikoo.
32 neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri
Toe tsy ondaty manahak’ ahy re hahatoiñako, t’ie hifañatrek’ an-jaka.
33 non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus
Tsy amam-pañalañalañe ty añivo’ay ao, ze mete ho nanazok’ anay roroe.
34 auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat
Ehe te hasita’e amako i kobai’ey, vaho tsy hampangebahebak’ ahy i fañeveñañe ama’ey;
35 loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere
Le ho nivolan-draho, vaho tsy ho nianifañe ama’e; fa toe tsy Izay ty an-troko ao.
