Job 7
1 militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius
“Ko, munhu haashandi zvakaoma panyika here? Ko, mazuva ake haana kuita seomushandi here?
2 sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui
Somuranda anoshuva mimvuri yamadekwana, kana mushandi akamirira kwazvo mubayiro wake,
3 sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi
saizvozvo ndakagoverwa mwedzi isina maturo, uye usiku hwokutambudzika hwakagoverwa kwandiri.
4 si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras
Pandinovata pasi ndinofunga kuti, ‘Ndichamuka riniko?’ Usiku hunononoka, uye ndinoshanduka-shanduka kusvikira mambakwedza.
5 induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est
Muviri wangu wakafukidzwa nehonye uye nemaronda, ganda rangu rakatsemuka uye raora.
6 dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe
“Mazuva angu ari kukurumidza kufamba kukunda chokurukisa chomuruki, uye anosvika kumagumo asina tariro.
7 memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona
Rangarirai henyu, imi Mwari, kuti upenyu hwangu hunongova mweya wokufema; meso angu haachazoonizve mufaro.
8 nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam
Ziso rinondiona zvino harichazondionizve; muchanditsvaka, asi handichazovapozve.
Sokunyangarika kunoita gore ndokuenda, saizvozvo uyo anoburukira kubwiro haadzokizve. (Sheol h7585)
10 nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius
Haachazouyi kumba kwakezve; nzvimbo yake haichazomuzivizve.
11 quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae
“Naizvozvo handinganyarari; ndichataura pakurwadza kwomweya wangu, ndichanyunyuta mushungu dzomwoyo wangu,
12 numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere
Ko, ndiri gungwa kanhi, kana chikara chokwakadzika, zvamunondiisa pasi pomurindi?
13 si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo
Pandinofunga kuti mubhedha wangu uchandivaraidza, uye kuti mubhedha wangu uchadzikamisa kunyunyuta kwangu,
14 terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties
ipapo munondityisidzira nezviroto uye munondivhundutsa nezviratidzo,
15 quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea
zvokuti ndinosarudza kuti ndidzipwe ndife hangu, pachinzvimbo chomuviri wangu uno.
16 desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei
Ndinozvidza upenyu hwangu, handidi kurarama nokusingaperi. Ndiregei nokuti mazuva angu haana zvaanoreva.
17 quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum
“Munhu chiiko zvamunomukoshesa kudai, zvamunomurangarira zvakadai,
18 visitas eum diluculo et subito probas illum
zvamunomunzvera mangwanani ose uye muchimuedza nguva dzose?
19 usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam
Hamusi kuzombotarirawo kudivi here, kana kumbondisiyawo ndakadaro kwechinguva?
20 peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis
Kana ndakatadza, ndakaiteiko kwamuri, imi mutariri wavanhu? Makaitireiko kuti ini ndive munhu wamunovavarira? Ko, ini ndava mutoro kwamuri here?
21 cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam
Nemhaka yeiko musingandikanganwiri mhaka dzangu uye musingandiregereri zvivi zvangu? Nokuti ndichavata muguruva nokukurumidza. Muchanditsvaka, asi handichazovapozve.”
