Job 7
1 militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius
Diklai hman ah hlanghing hamla caempuei a om moenih a? A khohnin te kutloh kah khohnin banghui ni.
2 sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui
Sal bangla hlipkhup a hloep tih kutloh bangla a bisai a lamtawn.
3 sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi
Ka taengah a poeyoek la a hla ka pang van tih thakthaenah hlaem he kai hamla a khueh.
4 si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras
Ka yalh tih, “Me vaengah nim ka thoh ve?” ka ti. Khoyin loh puh tih hlaemhmah duela yutnah khaw ka cung.
5 induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est
Ka saa loh a rhit a bai, ka vin laipi tiknong khaw uet tih a tuei.
6 dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe
Ka khohnin loh tampai lakah bawn tih lungli lungla la ngaiuepnah bawt.
7 memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona
Ka hingnah mueihla he poek lah. Hnothen hmuh ham khaw ka mik loh mael voel mahpawh.
8 nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam
Kai aka so mik loh kai m'mae voel mahpawh. Na mik te kai soah om dae kai ka om voel pawh.
Cingmai loh haai tih cing, saelkhui la aka suntla rhoek tah ha mael tangloeng pawh. (Sheol h7585)
10 nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius
A im la koep mael pawt vetih a hmuen loh anih hmat voel mahpawh.
11 quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae
Te dongah kai khaw ka ka tuem mahpawh. Ka mueihla khobing doela ka thui vetih. Ka hinglu khahing doela ka lolmang pueng ni.
12 numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere
Kai he tuipuei tuihnam tih nim kai soah thongim na khueh.
13 si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo
Ka soengca kai n'hloep bitni, ka thingkong loh ka kohuetnah te a phueih bitni ka ti.
14 terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties
Mueimang neh kai nan rhihyawp sak tih olphong neh kai nan let sak.
15 quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea
Ka hinglu loh ka rhuhrhong lakah khaknah neh dueknah ni a coelh.
16 desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei
Ka kohnue coeng, kumhal duela ka hing mahpawh, kai he n'toeng laeh, ka khohnin khaw a honghi ni.
17 quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum
Mebang hlanghing lae amah na pantai sak tih a taengah na lungbuei na khueh te.
18 visitas eum diluculo et subito probas illum
Anih te mincang ah na cawh tih mikhaptok ah ni anih te na loepdak.
19 usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam
Balae tih kai lamloh na mangthong pawt eh? Ka timtui ka dolh hil kai nan rhael moenih.
20 peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis
Hlang aka kueinah nang taengah ka tholh tih balae ka saii? Balae tih kai he na kutnoek la nan khueh. Te dongah kai ham tah hnorhih la ka om coeng.
21 cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam
Te dongah ka boekoek he na phueih tih kai kathaesainah he nan khoe mai pawt lae? Laipi khuila ka yalh pawn ni. Kai na toem cakhaw ka om voel moenih,” a ti nah.
