Job 7
1 militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius
İnsanın yer üzündəki həyatı ağır xidmət deyilmi? Keçirdiyi günlərin muzdur ömründən fərqi nədir?
2 sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui
Kölgəyə həsrət qalan kölə kimidir, Muzdunu gözləyən fəhlə kimidir,
3 sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi
Bəli, irs olaraq mənə boş aylar verildi, Qismətimə sıxıntılı gecələr düşdü.
4 si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras
Yatanda düşünürəm: “Görəsən nə vaxt qalxacağam?” Gecə isə hey uzanır, Mən gün doğana qədər yerimdə qurcalanıram.
5 induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est
Bədənimə qurd düşüb, qabıqlanır, Çatlayan dərimdən irin axır.
6 dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe
Günlərim toxucunun məkikindən də sürətli gedir, Ümidsiz sona çatır.
7 memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona
Ey Allah, yada sal, həyatım bir nəfəsdir, Gözüm yenidən yaxşılıq görməyəcək.
8 nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam
Bu anda mənə baxan gözlər məni təzədən görməyəcək, Sənin gözlərin üzərimdə olacaq, amma mən olmayacağam.
Bulud dağılıb getdiyi kimi Ölülər diyarına enən bir daha çıxmaz. (Sheol h7585)
10 nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius
Bir daha evinə qayıtmaz, Olduğu yer artıq onu tanımaz.
11 quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae
Ona görə sakitləşməyəcəyəm, Ruhumun sıxıntısını dilə gətirəcəyəm, Canımın ağrısından şikayət edəcəyəm.
12 numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere
Dənizəmmi, dəniz əjdahasıyammı? Niyə üzərimdə nəzarətçi qoyursan?
13 si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo
Düşündüm ki, bəlkə yatağım məni rahatlar, Döşəyim şikayətimi azaldar.
14 terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties
Məni yuxularla qorxudursan, Röyalarla canıma vəlvələ salırsan.
15 quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea
Canım boğulub-ölməyi yaşamaqdan üstün tutur, Quru cəsəddə qalmaqdansa ölüm mənə xoşdur.
16 desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei
Həyatımdan bezmişəm, Uzun ömür istəmirəm. Məndən əlini çək, Ömrümün mənası getdi.
17 quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum
İnsan nədir ki, onu bu qədər böyüdürsən, Qayğısını çəkirsən.
18 visitas eum diluculo et subito probas illum
Ona hər səhər baş çəkirsən, Hər an onu sınayırsan.
19 usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam
Nə vaxtadək nəzərini üzərimdən çəkməyəcəksən? Mənə udqunmağa imkan verməyəcəksən?
20 peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis
Ey insan nəzarətçisi, nədir günahım? Mən Sənə nə etmişəm? Məni niyə Özünə hədəf etdin? İndi öz yükümü çəkə bilmirəm.
21 cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam
Niyə üsyankarlığımı əfv etmirsən, Təqsirimi bağışlamırsan? Bir azdan torpaq altda yatacağam, Axtarsan da, məni tapmayacaqsan».
