< Job 6 >
1 respondens autem Iob dixit
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 utinam adpenderentur peccata mea quibus iram merui et calamitas quam patior in statera
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 quasi harena maris haec gravior appareret unde et verba mea dolore sunt plena
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 quia sagittae Domini in me sunt quarum indignatio ebibit spiritum meum et terrores Domini militant contra me
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 numquid rugiet onager cum habuerit herbam aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 aut poterit comedi insulsum quod non est sale conditum aut potest aliquis gustare quod gustatum adfert mortem
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 quae prius tangere nolebat anima mea nunc prae angustia cibi mei sunt
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 quis det ut veniat petitio mea et quod expecto tribuat mihi Deus
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 et qui coepit ipse me conterat solvat manum suam et succidat me
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 et haec mihi sit consolatio ut adfligens me dolore non parcat nec contradicam sermonibus Sancti
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 quae est enim fortitudo mea ut sustineam aut quis finis meus ut patienter agam
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 nec fortitudo lapidum fortitudo mea nec caro mea aerea est
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 ecce non est auxilium mihi in me et necessarii quoque mei recesserunt a me
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 qui tollit ab amico suo misericordiam timorem Domini derelinquit
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 fratres mei praeterierunt me sicut torrens qui raptim transit in convallibus
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 qui timent pruinam inruet super eos nix
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 tempore quo fuerint dissipati peribunt et ut incaluerit solventur de loco suo
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 involutae sunt semitae gressuum eorum ambulabunt in vacuum et peribunt
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 considerate semitas Theman itinera Saba et expectate paulisper
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 confusi sunt quia speravi venerunt quoque usque ad me et pudore cooperti sunt
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 nunc venistis et modo videntes plagam meam timetis
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 numquid dixi adferte mihi et de substantia vestra donate mihi
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 vel liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 docete me et ego tacebo et si quid forte ignoravi instruite me
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 quare detraxistis sermonibus veritatis cum e vobis nullus sit qui possit arguere
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 ad increpandum tantum eloquia concinnatis et in ventum verba profertis
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 super pupillum inruitis et subvertere nitimini amicum vestrum
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 verumtamen quod coepistis explete praebete aurem et videte an mentiar
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 respondete obsecro absque contentione et loquentes id quod iustum est iudicate
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 et non invenietis in lingua mea iniquitatem nec in faucibus meis stultitia personabit
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?