Job 5
1 voca ergo si est qui tibi respondeat et ad aliquem sanctorum convertere
Қени, илтиҗа қилип бақ, саңа җавап қилғучи бармекин? Муқәддәсләрниң қайсисидин панаһ тиләйсән?
2 vere stultum interficit iracundia et parvulum occidit invidia
Чүнки ахмақниң аччиғи өзини өлтүриду, Қәһри наданниң җениға замин болиду.
3 ego vidi stultum firma radice et maledixi pulchritudini eius statim
Мән өз көзүм билән ахмақниң йилтиз тартқанлиғини көргәнмән; Лекин шу һаман униң маканини «Ләнәткә учрайду!» дәп билдим,
4 longe fient filii eius a salute et conterentur in porta et non erit qui eruat
Униң балилири аманлиқтин жирақтур; Улар шәһәр дәрвазисида сот қилинғанда бастурулди; Уларға һеч ким һимайичи болмайду.
5 cuius messem famelicus comedet et ipsum rapiet armatus et ebibent sitientes divitias eius
Униң һосулини ачлар йәп түгитиду; Улар һәтта тикән арисида қалғанлириниму елип түгитиду; Қилтақчиму униң мал-мүлүклирини жутувелишқа тәйяр туриду.
6 nihil in terra sine causa fit et de humo non orietur dolor
Чүнки аваричилик әзәлдин топидин үнүп чиқмайду, Күлпәтму йәрдин өсүп чиққанму әмәс.
7 homo ad laborem nascitur et avis ad volatum
Бирақ учқун жуқуриға учидиғандәк, Инсан күлпәт тартишқа туғулғандур.
8 quam ob rem ego deprecabor Dominum et ad Deum ponam eloquium meum
Орнуңда мән болсам, Тәңриғила мураҗиәт қилаттим, Мән ишимни Худайимғила тапшуриветәттим.
9 qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero
У һесапсиз карамәтләрни, Сан-санақсиз мөҗизиләрни яритиду.
10 qui dat pluviam super faciem terrae et inrigat aquis universa
У йәргә ямғур тәқдим қилиду; У дала үстигә су әвәтип бериду.
11 qui ponit humiles in sublimi et maerentes erigit sospitate
У пәс орунда туридиғанларниң мәртивисини үстүн қилиду; Матәм тутқанлар аманлиққа көтирилиду.
12 qui dissipat cogitationes malignorum ne possint implere manus eorum quod coeperant
У һейлигәрләрниң нийәтлирини бекар қиливетиду, Нәтиҗидә улар ишини пүттүрәлмәйду.
13 qui adprehendit sapientes in astutia eorum et consilium pravorum dissipat
У мәккарларни өз һейлигәрлигидин қапқанқа алиду; Әгирләрниң нәйрәңлири еқитип кетилиду.
14 per diem incurrent tenebras et quasi in nocte sic palpabunt in meridie
Күндүздә улар қараңғулуққа учрайду; Чүштә түн кечидәк силаштуруп маңиду.
15 porro salvum faciet a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem
Бирақ у мискинләрни мәккарларниң қиличи вә ағзидин қутқузиду, Уларни күчлүкләрниң чаңгилидин қудрәтлик қоли билән қутқузиду.
16 et erit egeno spes iniquitas autem contrahet os suum
Шуңа, аҗизлар үчүн үмүт туғулиду, Қәбиһлик ағзини юмиду.
17 beatus homo qui corripitur a Domino increpationem ergo Domini ne reprobes
Қара, Тәңри ибрәт бәргән адәм бәхитликтур, Шуңа, Һәммигә Қадирниң тәрбийисигә сәл қарима җуму!
18 quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt
Чүнки У адәмни яриландуриду, андин ярини таңиду; У санҗийду, бирақ Униң қоллири йәнә сақайтиду.
19 in sex tribulationibus liberabit te et in septima non tanget te malum
У сени алтә қийинчилиқтин қутқузиду; Һәтта йәттә күлпәттә һеч қандақ яманлиқ саңа тәгмәйду.
20 in fame eruet te de morte et in bello de manu gladii
Ачарчилиқта У сениң үлүмиңгә, Урушта У саңа урулған қилич зәрбисигә ниҗаткар болиду.
21 a flagello linguae absconderis et non timebis calamitatem cum venerit
Сән зәһәрлик тилларниң зәрбисидиму башпанаһлиқ ичигә йошурунисән, Вәйранчилиқ кәлгәндә униңдин һеч қорқмайдиған болисән.
22 in vastitate et fame ridebis et bestiam terrae non formidabis
Вәйранчилиқ вә қәһәтчилик алдида күлүпла қойисән; Йәр йүзидики һайванлардинму һеч қорқмайсән.
23 sed cum lapidibus regionum pactum tuum et bestiae terrae pacificae erunt tibi
Сән даладики ташлар билән әһдидаш болисән; Явайи һайванларму сән билән енақ өтиду.
24 et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum et visitans speciem tuam non peccabis
Сән чедириңниң теч-аманлиқта болидиғанлиғини билип йетисән; Мал-мүлкүңни едитлисәң, һәммә немәңниң тәл екәнлигини байқайсән.
25 scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum et progenies tua quasi herba terrae
Нәслиң көп болидиғанлиғини, Пәрзәнтлириңниң от-чөптәк көп екәнлигини билисән.
26 ingredieris in abundantia sepulchrum sicut infertur acervus in tempore suo
Сән өз вақтидила йетилип жиғилған бир бағ буғдайдәк, Пәқәт вақит-саитиң пишип йетилгәндила йәрлигиңгә кирисән.
27 ecce hoc ut investigavimus ita est quod auditum mente pertracta
Биз өзимиз буни тәкшүрүп көргәнмиз — улар һәқиқәтән шундақтур. Шуңа өзүң аңлап бил, буларни өзүңгә тәтбиқлап ойлап бақ».
