Job 5
1 voca ergo si est qui tibi respondeat et ad aliquem sanctorum convertere
Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?
2 vere stultum interficit iracundia et parvulum occidit invidia
Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.
3 ego vidi stultum firma radice et maledixi pulchritudini eius statim
Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.
4 longe fient filii eius a salute et conterentur in porta et non erit qui eruat
Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.
5 cuius messem famelicus comedet et ipsum rapiet armatus et ebibent sitientes divitias eius
Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.
6 nihil in terra sine causa fit et de humo non orietur dolor
Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;
7 homo ad laborem nascitur et avis ad volatum
Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.
8 quam ob rem ego deprecabor Dominum et ad Deum ponam eloquium meum
Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;
9 qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero
Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;
10 qui dat pluviam super faciem terrae et inrigat aquis universa
Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;
11 qui ponit humiles in sublimi et maerentes erigit sospitate
Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 qui dissipat cogitationes malignorum ne possint implere manus eorum quod coeperant
Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;
13 qui adprehendit sapientes in astutia eorum et consilium pravorum dissipat
Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.
14 per diem incurrent tenebras et quasi in nocte sic palpabunt in meridie
Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.
15 porro salvum faciet a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem
On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.
16 et erit egeno spes iniquitas autem contrahet os suum
Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.
17 beatus homo qui corripitur a Domino increpationem ergo Domini ne reprobes
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.
18 quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt
On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.
19 in sex tribulationibus liberabit te et in septima non tanget te malum
Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.
20 in fame eruet te de morte et in bello de manu gladii
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.
21 a flagello linguae absconderis et non timebis calamitatem cum venerit
Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.
22 in vastitate et fame ridebis et bestiam terrae non formidabis
Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.
23 sed cum lapidibus regionum pactum tuum et bestiae terrae pacificae erunt tibi
Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.
24 et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum et visitans speciem tuam non peccabis
I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.
25 scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum et progenies tua quasi herba terrae
Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.
26 ingredieris in abundantia sepulchrum sicut infertur acervus in tempore suo
W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.
27 ecce hoc ut investigavimus ita est quod auditum mente pertracta
Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.
