Job 5
1 voca ergo si est qui tibi respondeat et ad aliquem sanctorum convertere
Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 vere stultum interficit iracundia et parvulum occidit invidia
Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
3 ego vidi stultum firma radice et maledixi pulchritudini eius statim
Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
4 longe fient filii eius a salute et conterentur in porta et non erit qui eruat
Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 cuius messem famelicus comedet et ipsum rapiet armatus et ebibent sitientes divitias eius
Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
6 nihil in terra sine causa fit et de humo non orietur dolor
Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 homo ad laborem nascitur et avis ad volatum
Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 quam ob rem ego deprecabor Dominum et ad Deum ponam eloquium meum
Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero
Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 qui dat pluviam super faciem terrae et inrigat aquis universa
Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 qui ponit humiles in sublimi et maerentes erigit sospitate
Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
12 qui dissipat cogitationes malignorum ne possint implere manus eorum quod coeperant
Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
13 qui adprehendit sapientes in astutia eorum et consilium pravorum dissipat
Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
14 per diem incurrent tenebras et quasi in nocte sic palpabunt in meridie
En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 porro salvum faciet a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem
Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
16 et erit egeno spes iniquitas autem contrahet os suum
Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
17 beatus homo qui corripitur a Domino increpationem ergo Domini ne reprobes
Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
18 quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt
Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
19 in sex tribulationibus liberabit te et in septima non tanget te malum
En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
20 in fame eruet te de morte et in bello de manu gladii
En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 a flagello linguae absconderis et non timebis calamitatem cum venerit
Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
22 in vastitate et fame ridebis et bestiam terrae non formidabis
Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 sed cum lapidibus regionum pactum tuum et bestiae terrae pacificae erunt tibi
Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum et visitans speciem tuam non peccabis
Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
25 scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum et progenies tua quasi herba terrae
Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 ingredieris in abundantia sepulchrum sicut infertur acervus in tempore suo
En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 ecce hoc ut investigavimus ita est quod auditum mente pertracta
Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.
