Job 4
1 respondens autem Eliphaz Themanites dixit
| آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: |
2 si coeperimus loqui tibi forsitan moleste accipias sed conceptum sermonem tenere quis possit
| ای ایوب، آیا اجازه می‌دهی چند کلمه‌ای حرف بزنم؟ چون دیگر نمی‌توانم ساکت بمانم. |
3 ecce docuisti multos et manus lassas roborasti
| تو در گذشته بسیاری را نصیحت کرده‌ای که به خدا توکل جویند. به ضعیفان و بیچارگان و کسانی که گرفتار یأس بودند، قوت قلب داده‌ای. |
4 vacillantes confirmaverunt sermones tui et genua trementia confortasti
5 nunc autem venit super te plaga et defecisti tetigit te et conturbatus es
| ولی اکنون که مصیبت به سراغ تو آمده است بی‌طاقت و پریشان شده‌ای. |
6 timor tuus fortitudo tua patientia tua et perfectio viarum tuarum
| آیا اطمینان تو نباید بر خداترسی‌ات باشد، و امید تو بر زندگی بی‌عیبی که داری؟ |
7 recordare obsecro te quis umquam innocens perierit aut quando recti deleti sint
| قدری فکر کن و ببین آیا تا به حال دیده‌ای انسانی درستکار و بی‌گناهی هلاک شود؟ |
8 quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem et seminant dolores et metunt eos
| تجربه من نشان می‌دهد که هر چه بکاری همان را درو می‌کنی. کسانی که گناه و بدی می‌کارند همان را درو می‌کنند. |
9 flante Deo perisse et spiritu irae eius esse consumptos
| دَمِ خدا آنها را نابود می‌کند، و آنها از بادِ غضبش تباه می‌شوند. |
10 rugitus leonis et vox leaenae et dentes catulorum leonum contriti sunt
| شیر می‌غُرّد و شیر ژیان نعره می‌کشد، اما دندانهای شیران قوی خواهند شکست. |
11 tigris periit eo quod non haberet praedam et catuli leonis dissipati sunt
| شیر نر از گرسنگی تلف می‌شود و تمام بچه‌هایش پراکنده می‌گردند. |
12 porro ad me dictum est verbum absconditum et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius
| سخنی در خفا به من رسید، گویی کسی در گوشم زمزمه می‌کرد. |
13 in horrore visionis nocturnae quando solet sopor occupare homines
| این سخن در رویایی آشفته، هنگامی که مردم در خوابی سنگین بودند بر من آشکار گشت. |
14 pavor tenuit me et tremor et omnia ossa mea perterrita sunt
| ناگهان ترس وجودم را فرا گرفت و لرزه بر استخوانهایم افتاد. |
15 et cum spiritus me praesente transiret inhorruerunt pili carnis meae
| روحی از برابر من گذشت و موی بر تنم راست شد! |
16 stetit quidam cuius non agnoscebam vultum imago coram oculis meis et vocem quasi aurae lenis audivi
| حضور روح را احساس می‌کردم، ولی نمی‌توانستم او را ببینم. سپس در آن سکوت وحشتناک این ندا به گوشم رسید: |
17 numquid homo Dei conparatione iustificabitur aut factore suo purior erit vir
| «آیا انسان خاکی می‌تواند در نظر خدای خالق، پاک و بی‌گناه به حساب بیاید؟ |
18 ecce qui serviunt ei non sunt stabiles et in angelis suis repperit pravitatem
| خدا حتی به فرشتگان آسمان نیز اعتماد ندارد و بر خادمان خود خرده می‌گیرد، |
19 quanto magis hii qui habitant domos luteas qui terrenum habent fundamentum consumentur velut a tinea
| چه برسد به آدمیانی که از خاک آفریده شده‌اند و مانند بید ناپایدارند. |
20 de mane usque ad vesperum succidentur et quia nullus intellegit in aeternum peribunt
| صبح، زنده‌اند و شب، می‌میرند و برای همیشه از بین می‌روند و اثری از آنها باقی نمی‌ماند. |
21 qui autem reliqui fuerint auferentur ex eis morientur et non in sapientia
| طنابِ خیمۀ آنها کشیده می‌شود و خیمه فرو می‌افتد، و آنها در جهالت می‌میرند.» |
