Job 37
1 super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
Шундақ, жүригимму буни аңлап тәвринип кетиватиду, Жүригим қепидин чиқип кетәй, деди.
2 audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
Мана аңлиғина! Униң һөкиригән авазини, Униң ағзидин чиқиватқан гүлдүрмама авазини аңла!
3 subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
У авазини асман астидики пүткүл йәргә, Чақмиқини йәрниң қәригичә йәткүзиду.
4 post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
Чақмақтин кейин бир аваз һөкирәйду; Өз һәйвитиниң авази билән у гүлдүрләйду, Авази аңлиниши биләнла һеч аянмай чақмақлириниму қоюветиду.
5 tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
Тәңри авази билән карамәт гүлдүрләйду, Биз чүшинәлмәйдиған нурғун қалтис ишларни қилиду.
6 qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
Чүнки у қарға: «Йәргә яғ!», Һәм һөл-йеғинға: «Күчлүк ямғур бол!» дәйду.
7 qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
У барлиқ инсанни өзиниң яратқанлиғини билсун дәп, Һәммә адәмниң қолини булар билән тосуп қойиду;
8 ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
Явайи һайванлар өз угисиға кирип кетиду, Өз қоналғусида турғузулиду.
9 ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
Боран-чапқун коһиқаптин келиду, Һәм соғ-зимистан таратқучи шамаллардин келиду.
10 flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
Тәңриниң нәпәси билән муз һасил болиду; Бепаян сулар қетип қалиду.
11 frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
У йәнә қоюқ булутларға мол нәмлик жүкләйду, У чақмақ көтиридиған булутни кәң йейип қойиду.
12 quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
Улар пүткүл йәр-зимин йүзидә У буйруған ишни иҗра қилиш үчүн, Униң йолйоруқлири билән һәряққа бурулиду.
13 sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
Яки тәрбийә тайиғи болуши үчүн, Яки Өз дунияси үчүн, Яки Өз рәһимдиллигини көрситиш үчүн У [булутлирини] кәлтүриду.
14 ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
И Аюп, буни аңлап қой, Тәңриниң карамәт әмәллирини тонуп йетип шүк тур.
15 numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
Тәңриниң булутларни қандақ сәптә турғузғанлиғини биләмсән? Униң булутиниң чақмиқини қандақ чақтуридиғанлиғиниму биләмсән?
16 numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
Булутларниң қандақ қилип бошлуқта муәлләқ туридиғанлиғини, Билими мукәммәл Болғучиниң карамәтлирини биләмсән?
17 nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
Һәй, Униң қандақ қилип йәр-зиминни җәнупдики шамал билән тиничландуруп, Сени кийим-кечигиңниң оттәк исситқинини биләмсән?
18 tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
Сән Униңға һәмраһ болуп асманни худди қуюп чиқарған әйнәктәк, Мустәһкәм қилип яйғанмидиң?!
19 ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
Униңға немини дейишимиз керәклигини бизгә үгитип қойғин! Қараңғулуғимиз түпәйлидин биз дәвайимизни җайида сәпкә қоялмаймиз.
20 quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
Униңға «Мениң Саңа гепим бар» дейиш яхшиму? Ундақ дегүчи адәм жутулмай қалмайду!
21 at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
Әнди шамаллар келип булутларни тарқитиветиду, Бирақ булутлар арисидики қуяш нуриға адәмләр беваситә қарап туралмайду. Қуяшниң алтун рәңги шимал тәрәптинму пәйда болиду; Тәңриниң һозурида дәһшәтлик һәйвәт бардур. Һәммигә Қадирни болса, биз Уни мөлчәрләлмәймиз; Қудрити қалтистур, Униң адалити улуқ, һәққанийлиғи чоңқур, Шуңа У адәмләргә зулум қилмайду.
22 ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
23 digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
24 ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes
Шуңа адәмләр Униңдин қорқиду; Көңлидә өзини дана чағлайдиғанларға У һеч етивар қилмайду».
