Job 37
1 super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
“Yei ma mʼakoma bɔ paripari na ɛbɔ denden pa ara.
2 audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
Tie! Tie ne nne mmobom, ne hooyɛ a ɛfiri nʼanom reba.
3 subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
Ɔgyaa nʼanyinam mu wɔ ɔsoro ase nyinaa na ɔma ɛkɔduru asase ano.
4 post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
Ɛno akyi na ne mmobom no ba; ɔde nne kɛseɛ bobom. Sɛ ɔkasa a, biribiara nsianka no.
5 tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
Onyankopɔn nne bobom ma no yɛ nwanwa; ɔyɛ nneɛma akɛseɛ a ɛboro yɛn adwene so.
6 qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
Ɔka kyerɛ sukyerɛmma sɛ, ‘Tɔ gu asase so,’ ne osutɔ nso sɛ, ‘Yɛ osutɔ kɛseɛ.’
7 qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
Sɛdeɛ nnipa a wabɔ wɔn nyinaa bɛhunu nʼadwuma enti, ɔma obiara gyae nʼadwuma.
8 ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
Wiram mmoa kɔtetɛ; wɔkɔhyehyɛ wɔn abɔn mu.
9 ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
Ahum tu firi ne pia mu, na awɔ nso firi mframa a ɛrebɔ mu.
10 flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
Onyankopɔn ahome de nsukyeneeɛ ba, na nsuo hahanaa no kyene.
11 frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
Ɔde fɔnwuni hyɛ omununkum ma; na ɔtwa nʼanyinam fa mu.
12 quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
Ɔhyɛ ma wɔkyinkyini fa asase so nyinaa so hyia yɛ deɛ ɔkyerɛ sɛ wɔnyɛ biara.
13 sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
Ɔde omununkum ba de bɛtwe nnipa aso, anaasɛ ɔma ɛtɔ gu asase so de kyerɛ nʼadɔeɛ.
14 ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
“Tie yei, Hiob; gyae na dwene Onyankopɔn anwanwadeɛ ho.
15 numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
Wonim sɛdeɛ Onyankopɔn danedane omununkum, na ɔma anyinam tete firi mu?
16 numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
Wonim sɛdeɛ omununkum sensɛn ewiem, deɛ ɔyɛ nyansaboakwa no anwanwadeɛ?
17 nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
Mo a mote fifire wɔ mo ntadeɛ mu ɛberɛ a anafoɔ mframa ma asase no yɛ dinn no,
18 tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
wobɛtumi aboa no ama watrɛ ewiem, a ɛyɛ dene sɛ kɔbere mfrafraeɛ ahwehwɛ?
19 ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
“Kyerɛ yɛn deɛ ɛsɛ sɛ yɛka kyerɛ no; yɛrentumi nka yɛn asɛm, ɛsiane sɛ yɛnnim enti.
20 quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
Ɛsɛ sɛ wɔbɔ Onyankopɔn nkaeɛ sɛ mepɛ sɛ me ne no kasa anaa? Onipa bi wɔ hɔ a ɔbɛpɛ sɛ wɔbɛmene no anaa?
21 at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
Obiara rentumi nhwɛ owia, sɛdeɛ ɛhyerɛn wɔ ewiem ɛberɛ a mframa abɔ ama ewiem ateɛ.
22 ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
Ɔfiri atifi fam ba wɔ animuonyam sononko mu; Onyankopɔn ba wɔ surokronkron tumi mu.
23 digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
Yɛnhunu Otumfoɔ deɛ, nanso ne tumi yɛ kɛseɛ; nʼatɛntenenee ne teneneeyɛ kɛseɛ akyi mpo ɔnyɛ nhyɛsoɔ.
24 ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes
Ɛno enti nnipa de anidie ma no, na ɔmmu akoma mu anyansafoɔ biara.”
