Job 37
1 super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
| «لەبەر ئەمە دڵم خورپە دەکات و لە جێی خۆی دەست دەکات بە کوتان. |
2 audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
| بۆ نەڕەی دەنگەکەی و گرمەگرمی دەمی گوێ شل بکە! |
3 subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
| لەژێر هەموو ئاسمان هەتا ئەوپەڕی زەوی، بە بروسکەکەی دەردەبڕێت. |
4 post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
| لەدوای ئەوەش هەر دەنگی نەڕەکەی دێت، بە دەنگی پڕ شانازییەکەی دەگرمێنێت. کاتێک دەنگ دەداتەوە بروسکەکەی ڕاناگرێت. |
5 tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
| خودا بە دەنگێکی سەرسوڕهێنەر دەگرمێنێت؛ کاری مەزنی وا دەکات کە ئێمە تێیناگەین. |
6 qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
| بە بەفر دەفەرموێت:”بکەوە سەر زەوی،“هەروەها بە تاوە باران دەفەرموێت:”بە لێزمە ببارێ.“ |
7 qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
| مۆر لە دەستی هەموو مرۆڤێک دەدات، بۆ ئەوەی هەموو خەڵکی دروستکەری خۆیان بناسن. |
8 ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
| گیانلەبەران دەچنە ناو لانەکانی خۆیانەوە و لەناو کونەکانی خۆیان دەمێننەوە. |
9 ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
| لە باشوورەوە ڕەشەبا دێت و لە باکووریشەوە سەرما. |
10 flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
| لە هەناسەی خوداوە بەستەڵەک پەیدا دەبێت و سەر ڕووی ئاوەکان دەبنە سەهۆڵ. |
11 frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
| هەروەها هەورەکان بە شێ بار دەکات؛ بروسکەکەی بەناو هەورەکاندا پەرت دەکات. |
12 quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
| بەگوێرەی خواستی ئەو لەسەر ڕووی زەوی ئاوەدان دەگەڕێن هەتا هەموو ئەوە بکات کە فەرمانی پێ دەکرێت. |
13 sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
| هەورەکان دەهێنێت بۆ تەمبێکردنی خەڵک، یان بۆ ئەوەی ئاو بداتە زەوییەکەی و خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی پیشان بدات. |
14 ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
| «ئەیوب گوێ بۆ ئەمە شل بکە! هەستە و لە پەرجووەکانی خودا وردبەرەوە. |
15 numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
| ئایا دەزانیت خودا چۆن فەرمان بە هەورەکان دەکات، یان درەوشانەوەی هەورە بروسکەکەی چۆنە؟ |
16 numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
| ئایا دەزانیت چۆن هەورەکان بە ئاسمانەوە وەستاون، ئایا کارە سەرسوڕهێنەرەکانی خودا دەزانیت ئەوەی کە زانیاری تەواوە؟ |
17 nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
| ئەی ئەوەی لەناو جلوبەرگەکەت گەرما دەتخوات بە کپبوونی زەوی بە بای باشوور، |
18 tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
| ئایا دەتوانیت هاوکاری ئەو بکەیت ئاسمان بڵاو بکەیتەوە، کە وەک ئاوێنەیەکی لە بڕۆنز داڕێژراو ڕەقە؟ |
19 ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
| «پێمان بڵێ کە چی پێ بڵێین؛ لەبەر ئەوەی ئێمە لە تاریکیداین ناتوانین داواکارییەکەمان ئامادە بکەین. |
20 quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
| ئایا دەبێت پێی بگوترێت کە من دەمەوێ قسە بکەم؟ ئایا مرۆڤ قسە دەکات بۆ ئەوەی خۆی بە قووتدان بدات؟ |
21 at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
| ئێستاش کەس ناتوانێت تەماشای خۆر بکات کە لە ئاسماندا دەدرەوشێتەوە دوای ئەوەی با هەڵیکرد و ئاسمانی بێگەرد کرد. |
22 ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
| لە باکوورەوە بە شکۆمەندییەکی زێڕین دێت، خودای شکۆدار و سامناک دێت. |
23 digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
| ئێمە پەی بە خودای هەرە بەتوانای باڵادەست نابەین، کە لەبەر دادپەروەرییە مەزنەکەی و ڕاستودروستییە زۆرەکەی ستەم ناکات. |
24 ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes
| لەبەر ئەمە خەڵکی لێی دەترسن، چونکە ئاوڕ دەداتەوە لەوانەی کە بە دڵیان دانان.» |
