< Job 37 >

1 super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
Eng upa uh oru insiuk kihmkim arulana upa.
2 audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
Kowos nukewa porongo pusren God, Ac lohng pusren pulahl su tuku ke oalul me.
3 subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
El supu sarom uh sasla in acn engyeng uh, Liki tafun faclu nwe ke tafun yen ngia.
4 post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
Na ngirngir lun pusracl lohngyukyak, Pusra ku ac fulat lun pulahl uh Ac sarom uh wi pacna fahsr.
5 tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
Ke sap ku lun God, ma na usrnguk sikyak, Ma na yohk su kut tia ku in kalem kac.
6 qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
El sap snow uh in putati nu faclu, Ac supu af na matol in kurrauk faclu.
7 qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
El tulokinya orekma lun mwet uh; El oru in kalem selos ma El ku in oru.
8 ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
Kosro lemnak uh som nu in luf kialos.
9 ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
Eng in paka tuku eir me, Ac ohu na upa tuku epang me.
10 flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
Momong lun God orala kof uh in kekela, Ac ekulla kof uh nu ke ice matoltol.
11 frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
Sarom uh ac sarmelik liki pukunyeng uh,
12 quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
Ke ac mukuiyak oana ma lungse lun God. Sarom uh ac oru ma nukewa ma God El sapkin uh, In acn nukewa fin faclu.
13 sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
God El supwama af in aksroksrokye faclu; Sahp El supwama in kai mwet uh, Ku in akkalemye insewowo lal.
14 ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
“Job, mislawin ac porongo; Srike nunku ke orekma usrnguk God El oru uh.
15 numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
Ya kom etu lah God El sapsap fuka Ac oru tuh sarom uh in sarmelik liki pukunyeng uh?
16 numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
Ya kom etu lah pukunyeng uh sohksok fuka yen engyeng uh, Su ma orek ke ku sakirik lun God?
17 nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
Mo, kom ac arulana fol, Ke pacl se eng fol lun acn eir uh tuhme.
18 tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
Mea, kom ku in kasru God laknelik acn lucng Ac oru tuh in ku oana sie osra ma tuktuki ac akfwelyeyukla?
19 ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
Luti nu sesr ma kut in fahk nu sin God; Kut lohsrla; wanginla ma kut ku in fahk.
20 quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
Nga ac tia suk ngan kaskas nu sin God; Mwe mea ngan sang pacl lal in kunausyula?
21 at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
“Ac inge, kalem lucng me uh arulana saromrom; Upala kalem kac uh, kut tia ku in ngetang nu kac; Ac eng uh aknasnasyela yen engyeng uh.
22 ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
Sie kalem na saromrom liyeyuk epang me, Ac wolana lun God arulana aksangengyekutla.
23 digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
Ku lun God uh arulana yokla — kut tia ku in kalukyang nu yorol; El suwoswos ac pwayena ke ma El oru nu sin mwet uh.
24 ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes
Ke ouinge uh, ac tia sukok lah efu ku mwet uh sangeng sel, Ac lah efu ku El tia lohang nu selos su sifacna oru mu elos lalmwetmet.”

< Job 37 >