Job 37
1 super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
NO keia mea hoi haalulu kuu naau, A nauwe ae mai kona wahi aku.
2 audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
E hoolohe pono i ka poha ana o kona leo, A me ka halulu e puka ana mai kona waha mai.
3 subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
Malalo o ka lani a pau nana no ia i nou aku, A o kona malamalama i na welau o ka honua.
4 post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
Mahope o ia mea, poha mai ka leo; Hoohekili mai ia me kona leo mana; Aole ia e hoopaa ia lakou i loheia'i kona leo.
5 tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
Hoohekili kupanaha mai la ke Akua me kona leo; Hana no ia i na mea nui, aole e ike maopopo ia.
6 qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
No ka mea, ua i aku ia i ka hau, E kau ma ka honua, A i ka ua liilii, a me ka ua nui o kona ikaika.
7 qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
Hoopaa aku ia i ka lima o na kanaka a pau, I ike na kanaka a pau i kana haua.
8 ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
A komo na holoholona iloko o na lua, A noho ma ko lakou mau wahi.
9 ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
Mai ke kukulu hema i hele mai ka puahiohio, A mai ke kukulu akau ke anu.
10 flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
Mai ka hanu o ke Akua i haawiia mai ka wai paa: A o ka palahalaha o na wai, ua hoopaaia.
11 frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
O ka wa malie hoi, ua kipaku ia i ke ao: Ua hoohehee kona malamalama i ka ohu:
12 quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
A ua hoohuliia'ku ia a puni ma kona manao; I hana aku ai lakou i na mea a pau ana i kauoha mai ai, Ma ke alo o ka honua a puni.
13 sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
Ina no ka laau hahau, ina no kona aina, Ina no ke aloha, nana no ia i hoopuka mai.
14 ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
E hoolohe mai oe, e Ioba, i keia; E ku malie, a e noonoo i na hana kupanaha a ke Akua.
15 numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
Ua ike anei oe i ka hooponopono ana o ke Akua ia lakou, A hoopuka mai i ka malamalama o kona ao?
16 numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
Ua ike anei i na kaupaona ana o na ao, I na hana kupanaha o ka mea hemolele i ka ike?
17 nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
A pehea hoi i mahana ai kou kapa, I ka wa i hoomalie mai ai oia i ka aina i ka makani kukulu hema?
18 tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
E hiki anei ia oe me ia ke hohola aku i ke aouli, He ikaika, e like me ke aniani i hooheheeia?
19 ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
E hoike mai oe ia makou i ka mea a makou e olelo aku ai ia ia; Aole makou e olelo aku, no ka pouli.
20 quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
E haiia aku anei ia ia, ke olelo aku au? Ina e olelo aku ke kanaka, e aleia auanei oia.
21 at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
Ano aole lakou i ike i ka malamalama alohilohi iloko o na ao; A hele ae la ka makani a hoomaemae ia lakou.
22 ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
Mai ke kukulu akau ke alohilohi gula i hele mai ai; Aia i ke Akua ka nani weliweli.
23 digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
O ka Mea mana, aole e loaa ia kakou ia; Ua hoonui i ka ikaika, a i ka pono, a ua nui hoi i ka lokomaikai; Aole ia e hookaumaha.
24 ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes
A makau na kanaka ia ia; Aole ia e maliu mai i ka poe naauao a pau.
