Job 37
1 super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
“Esia na nye dzi lã kpo eye wòti kpo le enɔƒe.
2 audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
O ɖo to! Ɖo to eƒe gbe ƒe gbeɖeɖe kple bublu si le dodom tso eƒe nu me.
3 subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
Eɖe asi le eƒe dzokeke ŋu ɖe yame katã eye wòɖoe ɖe anyigba ƒe mlɔenu ke hã
4 post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
Eƒe gbeɖeɖe kplɔa esia ɖo, ebluna kple eƒe ŋutikɔkɔe ƒe gbe. Ne eƒe gbe ɖi la, meléa naneke ɖi o.
5 tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
Mawu ƒe gbe bluna le nukumɔwo dzi, ewɔa nu dzɔtsu siwo kɔ wu míaƒe gɔmesese.
6 qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
Egblɔna na tsikpe be, ‘Dza ɖe anyigba dzi’ eye na tsi be, ‘Nye tsi gã aɖe nàdza.’
7 qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
Ale be amegbetɔ siwo katã wòwɔ la nanya eƒe dɔwɔwɔ, eye wòɖoa asi ame sia ame ƒe dɔ dzi.
8 ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
Gbemelãwo sina bena eye wonɔa woƒe dowo me.
9 ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
Ahom tsoa eƒe xɔa me vana eye ya sesẽwo hea vuvɔ vɛ.
10 flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
Mawu ƒe gbɔgbɔ hea fafa gã aɖe vɛ eye tsi gbanawo dzi zua tsikpe.
11 frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
Enyɔa tsi ɖe lilikpowo me, ekakaa eƒe dzikedzo to wo me.
12 quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
Le eƒe mɔfiafia nu wotrɔa trɔgodoe le anyigba la katã ŋkume, be woawɔ nu sia nu si ƒe se wòde na wo.
13 sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
Ehea lilikpowo vɛ be woahe to na amewo alo be woade tsi anyigba, ne wòaɖe eƒe lɔlɔ̃ afia ameawo.
14 ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
“Hiob, ɖo to nàse nu sia, zi ɖoɖoe eye nàbu Mawu ƒe nukunuwo ŋu.
15 numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
Ènya ale si Mawu léa lilikpowo ɖe asii, eye wònana dzi kea dzoa?
16 numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
Ènya ale si lilikpowo wɔ hafi le yamea, ènya nukunu siwo nye ame si de blibo le gɔmesese me la tɔa?
17 nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
Wò ame si le fifia tem le wò awuwo me, ne dzieheya xɔdzo nya ƒo to anyigba dzi ko,
18 tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
àte ŋu akpe ɖe eŋu le dziŋgɔli ƒe keke ɖe yame me, nu si sesẽ abe ahuhɔ̃e si wowɔ kple akɔbli enea?
19 ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
“Gblɔ nu si míagblɔ nɛ la na mí, míate ŋu ahe míaƒe nya ayi egbɔe o elabena míawo míele viviti me.
20 quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
Wonegblɔ nɛ be medi be maƒo nua? Ɖe ame aɖe abia be wonemi ye agbagbea?
21 at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
Azɔ la, ame aɖeke mate ŋu akpɔ ɣe o elabena ele keklẽm le dziƒo ŋutɔ, esi yaƒoƒo na eƒe mo kɔ nyuie.
22 ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
Edo tso anyiehe kple sikatsyɔ̃ɖoɖo. Mawu ɖiɖi va le ŋɔdzi ƒe ŋutikɔkɔe me.
23 digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
Ame aɖeke matu Ŋusẽkatãtɔ la o elabena togbɔ be eƒe ŋusẽ de dzi bobobo, le eƒe afiatsotso kple dzɔdzɔenyenye gã la me hã la, metea ame aɖeke ɖe anyi o.
24 ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes
Eya ta amewo dea bubu eŋu elabena ɖe medea bubu ame siwo katã ƒe dzi me nunya le la ŋu oa?”
