Job 37
1 super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
He dongah ka lungbuei lakueng tih a hmuen lamloh cungpet.
2 audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
A ol dongkah khoponah te hnatun hnatun. A ka lamloh caitawknah thoeng.
3 subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
Vaan boeih hmuiah a hlah tih a vangnah loh diklai hmoi duela pawk.
4 post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
A hnukkah a kawk ol khaw a hoemdamnah ol neh hum tih a ol a yaak vaengah rhaek uelh sak boeh.
5 tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
Pathen loh a ol neh khobaerhambae a saii khungdaeng tih hum dae m'ming uh moenih.
6 qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
Vuelsong neh khotlan khonal te, 'Diklai ah om saeh,’ a ti vaengah khotlan khonal khaw a sarhi tak.
7 qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
Amah kutngo hlang boeih ming sak ham hlang boeih kah kut te rhodaek a soei pah.
8 ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
Te vaengah mulhing khaw a khui la kun tih a khuisaek ah kho a sak.
9 ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
Cangpalam te imkhui lamloh, khosik te tlangpuei lamloh ha thoeng.
10 flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
Pathen kah hiil lamloh rhaelnu khaw a khueh tih tui daang mangdaeng mangtok la om.
11 frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
Khomai te cingtui loh a rhih sak tih cingmai loh amah kah vangnah te a taekyak.
12 quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
Te khaw diklai kah lunglai hman ah a uen boeih te saii hamla a niing, a niing dongah kuluk la a hil.
13 sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
Te te caitueng lam khaw, a khohmuen ham khaw, sitlohnah ham khaw a thoeng sak.
14 ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
Job, he he hnakaeng lah. Pai lamtah Pathen kah khobaerhambae he yakming lah.
15 numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
Te rhoek soah Pathen loh a khueh tih a cingmai kah vangnah a sae te na ming a?
16 numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
Poeknah rhuemtuet, mangvawt khomai a haainah te na ming a?
17 nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
Tuithim loh khohmuen a mong sak vaengah na himbai te aka bae sak,
18 tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
Hmaidan a hlawn bangla khomong a thah la amah taengah na nulh thai aya?
19 ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
Amah taengah metla n'thui ham khaw kaimih tueng lah. Hmaisuep hmai ah n'tawn uh thai pawt oe.
20 quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
Hlang loh a dolh hamla thui cakhaw ka thui bangla amah taengah a tae pa aya?
21 at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
Tahae ah khaw vangnah a hmuh uh moenih. A aa te khohli loh a yawn tih a caihcil hnukkah khomong dongah tueng.
22 ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
Tlangpuei lamkah sui te mueithennah rhih om Pathen taengla pawk.
23 digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
Tlungthang te thadueng a len dongah a tiktamnah m'hmuh lek moenih. Duengnah khaw a cungkuem dongah hlang a phaep moenih.
24 ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes
Hlang rhoek loh amah te a rhih uh tangloeng dongah lungbuei aka cueih rhoek takuem khaw a sawt moenih,” a ti.
