< Job 37 >

1 super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
Hae hmuen pongah ka palungthin tasoeh moe, a ohhaih ahmuen hoiah angthuih ving.
2 audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
A thuih ih lok, anih ih pakha thung hoiah tacawt lok to kahoih ah tahngai ah.
3 subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
A thuih ih lok loe van tlim ah kaom ahmuen boih ah phak moe, tangphrapuekhaih doeh long boenghaih ahmuen khoek to phak.
4 post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
Tangphrapuek pacoengah lok to angzoh; a lensawkhaih lok hoiah kho to pazisak; lok tacawt pacoengah loe, takhi sae songhaih diisak let mak ai boeh.
5 tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
Dawnrai koi kaom ah Sithaw mah khopazih lok to tacawtsak; aicae mah panoek thai ai ih kalen parai hmuennawk to anih mah sak.
6 qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
Dantui khaeah, Long ah krah ah, tiah a naa. Khotui khaeah, Kalen parai kho angzoh hanah lok a paek.
7 qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
Kami boih mah a sak ih hmuen panoek thai hanah, kami boih mah sak ih tok to anghaksak.
8 ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
Taw ih moinawk loe akhaw thungah caeh o moe, athung ah abuep o.
9 ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
Aloih bang hoiah takhi kamhae to angzoh moe, aluek bang hoiah kangqai to angzoh.
10 flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
Sithaw ih takhi mah hmuh pongah, tui to amkhawk, kawk parai tuinawk loe amkhawk o.
11 frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
Tamai to tui hoiah koisak moe, ni aengh mah tamai to angkhoengsak phaeng.
12 quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
Long ah kaom hmuennawk boih loe, a thuih ih lok baktih toengah, sak o hanah a thuih ih lok hoiah ni amhae o.
13 sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
Kaminawk thuitaek han ih, to tih ai boeh loe angmah ih long to khetzawn han ih, to tih ai boeh loe palungnathaih amtuengsak han ih, to tiah ohsak.
14 ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
Aw Job hae lok hae tahngai ah; dawnrai koi kaom Sithaw ih hmuennawk hae, anghngaih duem ah loe, poek ah.
15 numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
Sithaw mah kawbangmaw tamainawk to amzamsak moe, aanghaih to ohsak, tiah na panoek maw?
16 numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
Palunghahaih hoi kakoep, dawnrai koi kaom, Sithaw mah sak ih hmuen ah kaom, tamainawk to kawbangmaw amzamsak, tito na panoek vai maw?
17 nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
Aloih bang ih takhi mah long to betsak naah, na khukbuen to kawbangmaw bet, tiah na panoek vai maw?
18 tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
Sithaw mah kabae amdingsak hanah tamai to taboksak, nang loe to tiah na sak thai maw?
19 ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
Anih khaeah timaw ka thuih o han, tito na patuk ah; khoving pongah tidoeh ka sah o thai ai boeh.
20 quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
Lokthuih ka koeh, tiah Anih khaeah ka thuih han maw? Kami mah to tiah thui nahaeloe, to kami to anih mah amrosak tangtang tih.
21 at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
Takhi song moe, tamai to hmuh phaeng naah, mi mah doeh ni aengh to khen thai ai.
22 ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
Anih loe kampha sui baktiah aluek bang hoiah angzoh; Sithaw loe zitthok Lensawkhaih hoiah akoep.
23 digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
Thacak Sithaw loe aicae mah hnu thai ai; anih loe thacakhaih, lokcaekhaih hoi toenghaih hoiah akoep; anih loe mi kawbaktih doeh pacaekthlaek ai.
24 ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes
To pongah kaminawk mah anih to zit o; anih loe palungha kami ni, tiah poek ih kaminawk khingyahaih to tawn ai, tiah a naa.

< Job 37 >