< Job 36 >

1 addens quoque Heliu haec locutus est
Natovo’ i Eliho ty hoe:
2 sustine me paululum et indicabo tibi adhuc enim habeo quod pro Deo loquar
Iheveo hey iraho le hitoroako te mbe aman-ko volañeñe hañonjonañe an’Andrianañahare.
3 repetam scientiam meam a principio et operatorem meum probabo iustum
Hitoha hilala tsietoitane añe iraho, tolorako havantañañe i Mpitsene ahiy.
4 vere enim absque mendacio sermones mei et perfecta scientia probabitur tibi
Toe aman-kila o entakoo; vaho ama’o i aman-kilala fonitsey.
5 Deus potentes non abicit cum et ipse sit potens
Inao maozatse t’i Andrianañahare, naho tsy mirihy; ie fatratse an-kaozaram-paharofoanañe.
6 sed non salvat impios et iudicium pauperibus tribuit
Tsy tana’e ho veloñe o tsereheñeo, fe omei’e to ty tso-troke.
7 non aufert a iusto oculos suos et reges in solio conlocat in perpetuum et illi eriguntur
Tsy asita’e amo vantañeo o fihaino’eo; fa ampiambesare’e ho nainai’e amo mpanjaka am-piambesa’eo, vaho onjone’e.
8 et si fuerint in catenis et vinciantur funibus paupertatis
Aa ie mirohy an-tsilisily, naho nivahoran-kasotriañe,
9 indicabit eis opera eorum et scelera eorum quia violenti fuerint
le itaroña’e o sata’ iareoo naho o fiolà’ iareoo, te mitakeboke.
10 revelabit quoque aurem eorum ut corripiat et loquetur ut revertantur ab iniquitate
Sokafe’e hianatse o ravembiao, vaho lilie’e te hiambohoa’ iareo o tsy havokarañeo.
11 si audierint et observaverint conplebunt dies suos in bono et annos suos in gloria
Ie mañaoñe naho mitoroñ’aze, le amam-bokatse ty higadoña’ o andro’eo vaho am-pierañerañañe o tao’eo.
12 si autem non audierint transibunt per gladium et consumentur in stultitia
F’ie tsy mañaoñe, le ho zamanem-pibara, hiantantiritse tsy aman-kilala,
13 simulatores et callidi provocant iram Dei neque clamabunt cum vincti fuerint
ie mañaja si-manty, tsy aman-Kàke an-troke; tsy mikaike olotse te rohiza’e.
14 morietur in tempestate anima eorum et vita eorum inter effeminatos
Robak’ an-katora’e ty sandri’iareo, ty fiai’ iareo an-karapiloan-do.
15 eripiet pauperem de angustia sua et revelabit in tribulatione aurem eius
Haha’e am-pisotria’e ty misotry; anokafa’e ravembia i forekekeñey.
16 igitur salvabit te de ore angusto latissime et non habentis fundamentum subter se requies autem mensae tuae erit plena pinguedine
Eka, tinao’e boak’ an-jitse irehe mb’an-tameañe tsy aman-tindry; naho lifo-tsafo’e ty hazotso am-pandambaña’o eo.
17 causa tua quasi impii iudicata est causam iudiciumque recipies
F’ie nañeneke ty fizakañe o rati-tserekeo; fiihine’ ty zaka naho ty hatò.
18 non te ergo superet ira ut aliquem opprimas nec multitudo donorum inclinet te
Itaò tsy hanigìk’ azo hañivañiva ty habosehañe, vaho apoho tsy hampitsile azo ty habeim-bokàñe.
19 depone magnitudinem tuam absque tribulatione et omnes robustos fortitudine
Hahatohañ’azo tsy ho am-poheke hao o vara’oo? ndra ze hene hafatraran-kaozara’o?
20 ne protrahas noctem ut ascendant populi pro eis
Ko salalaeñe ty haleñe, ie aitoañe an-toe’e ondatio.
21 cave ne declines ad iniquitatem hanc enim coepisti sequi post miseriam
Miambena, tsy hitoliha’o ty haratiañe; toe ie ty nijoboñe’o, fa tsy hasotriañe.
22 ecce Deus excelsus in fortitudine sua et nullus ei similis in legislatoribus
Inao! onjoñe’ ty haozara’e t’i Andrianañahare Ia ty mpañoke mañirinkiriñe Aze?
23 quis poterit scrutari vias eius aut quis ei dicere operatus es iniquitatem
Ia ty nanendre ty lala homb’e? Ia ty mahafivolañe ty hoe: Tsy soa o nanoe’oo?
24 memento quod ignores opus eius de quo cecinerunt viri
Tiahio hey ty hañonjonañe o fitoloña’eo, o fisaboa’ ondatio.
25 omnes homines vident eum unusquisque intuetur procul
Hene nahaisake ondatio; talakesa’ ondaty an-tsietoitaneo
26 ecce Deus magnus vincens scientiam nostram numerus annorum eius inaestimabilis
Inao! jabahinake t’i Andrianañahare, tsy taka’ ty hilalan-tika; tsy hay volilieñe ty ia’ o tao’eo.
27 qui aufert stillas pluviae et effundit imbres ad instar gurgitum
Aonjo’e o pilipiton-dranoo; ampanjaria’e orañe i evoñey;
28 qui de nubibus fluunt quae praetexunt cuncta desuper
Le ampikojojoahe’ o rahoñeo, hitsopatsopake, hañerek’ am’ondatio.
29 si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum
Hete! Ia ty maharofoanañe ty fiboelea’ o rahoñeo? ty fangotroha’ i sokemitraha’ey?
30 et fulgurare lumine suo desuper cardines quoque maris operiet
Oniño te ampivarakaihe’e ama’e o fitsipela’eo vaho ampoa’e ty vaha’ i riakey.
31 per haec enim iudicat populos et dat escas multis mortalibus
Ie ro izaka’e ondatio; naho añeneña’e mahakama.
32 in manibus abscondit lucem et praecipit ei ut rursus adveniat
Safora’e helatse o fità’eo, naho lilie’e hitomboke.
33 adnuntiat de ea amico suo quod possessio eius sit et ad eam possit ascendere
Mitalily aze i ampi’ey, amo añombeo t’ie ho avy.

< Job 36 >