Job 34
1 pronuntians itaque Heliu etiam haec locutus est
Elihu parolis plue, kaj diris:
2 audite sapientes verba mea et eruditi auscultate me
Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.
3 auris enim verba probat et guttur escas gustu diiudicat
Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.
4 iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius
Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.
5 quia dixit Iob iustus sum et Deus subvertit iudicium meum
Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;
6 in iudicando enim me mendacium est violenta sagitta mea absque ullo peccato
En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.
7 quis est vir ut est Iob qui bibit subsannationem quasi aquam
Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?
8 qui graditur cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis
Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;
9 dixit enim non placebit vir Deo etiam si cucurrerit cum eo
Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.
10 ideo viri cordati audite me absit a Deo impietas et ab Omnipotente iniquitas
Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;
11 opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet
Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.
12 vere enim Deus non condemnabit frustra nec Omnipotens subvertet iudicium
Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.
13 quem constituit alium super terram aut quem posuit super orbem quem fabricatus est
Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?
14 si direxerit ad eum cor suum spiritum illius et flatum ad se trahet
Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,
15 deficiet omnis caro simul et homo in cinerem revertetur
Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.
16 si habes ergo intellectum audi quod dicitur et ausculta vocem eloquii mei
Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.
17 numquid qui non amat iudicium sanare potest et quomodo tu eum qui iustus est in tantum condemnas
Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?
18 qui dicit regi apostata qui vocat duces impios
Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?
19 qui non accipit personas principum nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem opus enim manuum eius sunt universi
Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.
20 subito morientur et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt et auferent violentum absque manu
Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.
21 oculi enim eius super vias hominum et omnes gressus eorum considerat
Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.
22 non sunt tenebrae et non est umbra mortis ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem
Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.
23 neque enim ultra in hominis potestate est ut veniat ad Deum in iudicium
Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.
24 conteret multos innumerabiles et stare faciet alios pro eis
Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;
25 novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem et conterentur
Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.
26 quasi impios percussit eos in loco videntium
Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;
27 qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt
Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,
28 ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni et audiret vocem pauperum
Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.
29 ipso enim concedente pacem quis est qui condemnet ex quo absconderit vultum quis est qui contempletur eum et super gentem et super omnes homines
Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,
30 qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi
Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.
31 quia ergo ego locutus sum ad Deum te quoque non prohibeo
Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;
32 si erravi tu doce me si iniquitatem locutus sum ultra non addam
Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.
33 numquid a te Deus expetit eam quia displicuit tibi tu enim coepisti loqui et non ego quod si quid nosti melius loquere
Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.
34 viri intellegentes loquantur mihi et vir sapiens audiat me
Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:
35 Iob autem stulte locutus est et verba illius non sonant disciplinam
Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.
36 pater mi probetur Iob usque ad finem ne desinas in hominibus iniquitatis
Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;
37 quia addit super peccata sua blasphemiam inter nos interim constringatur et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum
Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.
