Job 32
1 omiserunt autem tres viri isti respondere Iob eo quod iustus sibi videretur
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 et iratus indignatusque Heliu filius Barachel Buzites de cognatione Ram iratus est autem adversus Iob eo quod iustum se esse diceret coram Deo
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 porro adversum amicos eius indignatus est eo quod non invenissent responsionem rationabilem sed tantummodo condemnassent Iob
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 igitur Heliu expectavit Iob loquentem eo quod seniores se essent qui loquebantur
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent iratus est vehementer
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 respondensque Heliu filius Barachel Buzites dixit iunior sum tempore vos autem antiquiores idcirco dimisso capite veritus sum indicare vobis meam sententiam
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur et annorum multitudo doceret sapientiam
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 sed ut video spiritus est in hominibus et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 non sunt longevi sapientes nec senes intellegunt iudicium
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 ideo dicam audite me ostendam vobis etiam ego meam scientiam
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 expectavi enim sermones vestros audivi prudentiam vestram donec disceptaremini sermonibus
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 et donec putabam vos aliquid dicere considerabam sed ut video non est qui arguere possit Iob et respondere ex vobis sermonibus eius
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 ne forte dicatis invenimus sapientiam Deus proiecit eum non homo
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 nihil locutus est mihi et ego non secundum vestros sermones respondebo illi
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 extimuerunt non responderunt ultra abstuleruntque a se eloquia
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 quoniam igitur expectavi et non sunt locuti steterunt nec responderunt ultra
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 en venter meus quasi mustum absque spiraculo quod lagunculas novas disrumpit
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 loquar et respirabo paululum aperiam labia mea et respondebo
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 non accipiam personam viri et Deum homini non aequabo
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 nescio enim quamdiu subsistam et si post modicum tollat me factor meus
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
