Job 32
1 omiserunt autem tres viri isti respondere Iob eo quod iustus sibi videretur
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2 et iratus indignatusque Heliu filius Barachel Buzites de cognatione Ram iratus est autem adversus Iob eo quod iustum se esse diceret coram Deo
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3 porro adversum amicos eius indignatus est eo quod non invenissent responsionem rationabilem sed tantummodo condemnassent Iob
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4 igitur Heliu expectavit Iob loquentem eo quod seniores se essent qui loquebantur
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5 cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent iratus est vehementer
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6 respondensque Heliu filius Barachel Buzites dixit iunior sum tempore vos autem antiquiores idcirco dimisso capite veritus sum indicare vobis meam sententiam
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7 sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur et annorum multitudo doceret sapientiam
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8 sed ut video spiritus est in hominibus et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 non sunt longevi sapientes nec senes intellegunt iudicium
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10 ideo dicam audite me ostendam vobis etiam ego meam scientiam
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11 expectavi enim sermones vestros audivi prudentiam vestram donec disceptaremini sermonibus
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12 et donec putabam vos aliquid dicere considerabam sed ut video non est qui arguere possit Iob et respondere ex vobis sermonibus eius
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13 ne forte dicatis invenimus sapientiam Deus proiecit eum non homo
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14 nihil locutus est mihi et ego non secundum vestros sermones respondebo illi
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15 extimuerunt non responderunt ultra abstuleruntque a se eloquia
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16 quoniam igitur expectavi et non sunt locuti steterunt nec responderunt ultra
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17 respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18 plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19 en venter meus quasi mustum absque spiraculo quod lagunculas novas disrumpit
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20 loquar et respirabo paululum aperiam labia mea et respondebo
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21 non accipiam personam viri et Deum homini non aequabo
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22 nescio enim quamdiu subsistam et si post modicum tollat me factor meus
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
