< Job 31 >

1 pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine
با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.
2 quam enim partem haberet Deus in me desuper et hereditatem Omnipotens de excelsis
خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟
3 numquid non perditio est iniquo et alienatio operantibus iniustitiam
آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟
4 nonne ipse considerat vias meas et cunctos gressus meos dinumerat
آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.
5 si ambulavi in vanitate et festinavit in dolo pes meus
من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.
6 adpendat me in statera iusta et sciat Deus simplicitatem meam
بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.
7 si declinavit gressus meus de via et si secutum est oculos meos cor meum et in manibus meis adhesit macula
اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،
8 seram et alius comedat et progenies mea eradicetur
باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.
9 si deceptum est cor meum super mulierem et si ad ostium amici mei insidiatus sum
اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،
10 scortum sit alteri uxor mea et super illam incurventur alii
باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛
11 hoc enim nefas est et iniquitas maxima
زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،
12 ignis est usque ad perditionem devorans et omnia eradicans genimina
و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.
13 si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancillae meae cum disceptarent adversum me
اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،
14 quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus et cum quaesierit quid respondebo illi
چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟
15 numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est et formavit in vulva unus
چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.
16 si negavi quod volebant pauperibus et oculos viduae expectare feci
هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،
17 si comedi buccellam meam solus et non comedit pupillus ex ea
یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام
18 quia ab infantia mea crevit mecum miseratio et de utero matris meae egressa est mecum
و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.
19 si despexi pereuntem eo quod non habuerit indumentum et absque operimento pauperem
اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،
20 si non benedixerunt mihi latera eius et de velleribus ovium mearum calefactus est
لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.
21 si levavi super pupillum manum meam etiam cum viderem me in porta superiorem
اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم
22 umerus meus a iunctura sua cadat et brachium meum cum suis ossibus confringatur
بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.
23 semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum et pondus eius ferre non potui
هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.
24 si putavi aurum robur meum et obrizae dixi fiducia mea
هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام
25 si laetatus sum super multis divitiis meis et quia plurima repperit manus mea
و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.
26 si vidi solem cum fulgeret et lunam incedentem clare
هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛
27 et lactatum est in abscondito cor meum et osculatus sum manum meam ore meo
28 quae est iniquitas maxima et negatio contra Deum altissimum
چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.
29 si gavisus sum ad ruinam eius qui me oderat et exultavi quod invenisset eum malum
هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،
30 non enim dedi ad peccandum guttur meum ut expeterem maledicens animam eius
هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.
31 si non dixerunt viri tabernaculi mei quis det de carnibus eius ut saturemur
هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.
32 foris non mansit peregrinus ostium meum viatori patuit
هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.
33 si abscondi quasi homo peccatum meum et celavi in sinu meo iniquitatem meam
هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.
34 si expavi ad multitudinem nimiam et despectio propinquorum terruit me et non magis tacui nec egressus sum ostium
35 quis mihi tribuat auditorem ut desiderium meum Omnipotens audiat et librum scribat ipse qui iudicat
ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،
36 ut in umero meo portem illum et circumdem illum quasi coronam mihi
و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!
37 per singulos gradus meos pronuntiabo illum et quasi principi offeram eum
تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.
38 si adversum me terra mea clamat et cum ipsa sulci eius deflent
اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،
39 si fructus eius comedi absque pecunia et animam agricolarum eius adflixi
40 pro frumento oriatur mihi tribulus et pro hordeo spina finita sunt verba Iob
باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.

< Job 31 >