< Job 30 >
1 nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei
Laakiinse haatan waxaa igu majaajilooda kuwa iga da' yar Oo aan aabbayaashood quudhsan jiray inay xataa la fadhiistaan eeyaha adhigayga.
2 quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni
Nimanka xooggoodu dhammaaday Itaalka gacmahoodu muxuu ii tarayaa?
3 egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria
Waxay la weydoobeen baahi iyo abaar, Oo waxay u cararaan dhul engegan, kaasoo ah lamadegaan gudcur iyo cidlo ah.
4 et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum
Waxay gurtaan geed cusbeed oo kaynta ku yaal, Oo cuntadooduna waxa weeye geed rotem la yidhaahdo xididdadiisa.
5 qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant
Iyaga dadka waa laga dhex eryaa, Oo waxaa looga daba qayliyaa sida tuug looga daba qayliyo oo kale.
6 in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream
Waa inay ku hoydaan haadaamaha dooxooyinka, Iyo boholaha dhulka iyo dhagaxyada dhexdooda.
7 qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant
Waxay ka qayliyaan kaynta dhexdeeda, Oo waxay dhammaantood ku soo ururaan maraboob hoosteed.
8 filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes
Iyagu waa nacasyo iyo ceebaalowyo carruurtood, Oo dhulka waxaa lagaga saaray karbaash.
9 nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium
Oo haatan gabay cay ah baan u noqday, Oo halqabsi baan u ahay.
10 abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur
Way i karahsadaan, oo meel fog bay iga istaagaan, Oo inay candhuufo wejiga iiga tufaanna iskama ay qabtaan.
11 faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum
Ilaah baa xadhiggaygii debciyey, wuuna i dhibay, Oo taas aawadeed iyagu hortayda iskuma celiyaan.
12 ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis
Xagga midigtayda waxaa ka kaca ciyaalasuuq, Oo cagtaydana way iska riixaan, Oo waxay igu hor tuuraan jidadkoodii halligaadda.
13 dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium
Jidadkayga way halleeyaan, Oo waxay soo deddejiyaan masiibadayda; Oo mid caawiyaana ma jiro.
14 quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt
Jabniin ballaadhan ayay ka soo dusaan, Oo burburka dhexdiisa ayay igaga soo dhacaan.
15 redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea
Waxaa igu soo jeesta cabsi weyn, Oo sharaftayda waxaa loo kaxeeyaa sida dabayshu wax u kaxayso oo kale. Barwaaqadaydiina waxay u dhammaatay sidii daruur oo kale.
16 nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis
Haddaba naftaydaa igu dhex daadatay, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.
17 nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt
Habeenkii lafahaygaa i muda, Oo xanuunka i cunayaana ima daayo innaba.
18 in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me
Xoogga weyn oo cudurkayga daraaddiis ayaa dharkaygii ku xumaaday, Oo wuxuu iigu cidhiidhisan yahay sidii jubbaddayda qoorteeda.
19 conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri
Isagu wuxuu igu tuuray dhoobada dhexdeeda, Oo waxaan noqday sidii boodh iyo dambas oo kale.
20 clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me
Anigu waan kuu qayshadaa, adiguse iima aad jawaabtid, Waan ku soo hor istaagaa, adiguse ima aad aragtid.
21 mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi
Calooladeeg baad igula soo jeesatay, Oo gacantaada itaalkeeda ayaad igu silcisaa.
22 elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide
Kor baad iigu qaaddaa dabaysha, Oo waxaad i fuushisaa dusheeda, Oo haddana waxaad igu baabbi'isaa duufaanka.
23 scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi
Waayo, waan ogahay inaad ii kaxaynaysid dhimasho, Iyo guriga inta nool oo dhammu ku wada kulmayaan.
24 verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis
Laakiinse ninkii hoos u dhacaya sow gacantiisa sooma fidiyo? Markuu halligmayose sow ma qayshado?
25 flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi
Oo ninka dhibaataysan anigu sow uma ooyi jirin? Naftayduse sow masaakiinta uma murugoon jirin?
26 expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae
Laakiinse markaan wanaagga filanayo waxaa ii iman jiray xumaanta, Oo markaan nuurka sugana waxaa ii iman jiray gudcurka.
27 interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis
Qalbigaygu welwel buu la kacsan yahay, mana nasto, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.
28 maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi
Anigoo barooranaya ayaan qorraxda la'aanteed socdaa, Waxaan ka dhex istaagaa shirka, oo caawimaad waan u qayshadaa.
29 frater fui draconum et socius strutionum
Waxaan noqday walaalka dawacooyinka, Iyo saaxiibka gorayada.
30 cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate
Dubkaygu intuu gubto ayuu iska diirmaa, Oo lafahayguna kulayl bay ku gubtaan.
31 versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium
Sidaas daraaddeed kataaradaydii waxay u rogmatay baroorasho, Oo biibiilahaygiina wuxuu u rogmaday kuwa ooya codkooda.