< Job 30 >

1 nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei
Fe itsikihan-jaiko henaneo, ie tsy ho nimeiko hindrezan-droae’ iareo o amboan’ añondrikoo.
2 quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni
Eka! hataoko ino’ ty herin-taña’ iareo? Ie fa modo ty hagañ’oza’ iareo?
3 egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria
Miheahea naho poie’e vaho saliko iereo, draote’ iereo ty tane kànkañe ie nimontoñe naho tanan-taolo te omale.
4 et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum
Tsindrohe’ iereo ty aña-mafaitse miharo vahon-tsoy, fihina’iareo ty vahan-jañapoly.
5 qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant
Sinoik’ an-drolongo’e iareo, nikoraheñe hoe t’ie malaso.
6 in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream
Aa le mimoneñe am-bavatane mampangebahebak’ ao iereo, an-dakatom-bato naho an-kadahan-tane ao.
7 qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant
Mikoaike boak’an-drongoñe ao, mihimpok’ añ’antak’ ao.
8 filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes
Anan-dagola, anake po-tahinañe, nasiotsiotse amy taney.
9 nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium
Bekobekoe’ iareo iraho henaneo toe fandrabioña’ iareo.
10 abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur
Heje’ iereo vintañe, ihankaña’ iareo, tsy apo’ iareo ty mandrora an-tareheko.
11 faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum
Amy te navotso’e ty tàlem-pale’e le nitrofahe’e iraho, vaho ahifi’ iereo laboridy te miatrek’ ahy.
12 ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis
Mitroatse an-kavanako eo o tora’eo; fehefehè’ iereo o tombokoo vaho atroa’ iareo amako ty satam- pandrotsaha’ iareo.
13 dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium
Trobotroboe’ iereo o lalakoo, indrà’ iareo amako o feh’ ohatseo, ndra t’ie tsy amam-pañolotse.
14 quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt
Mizilike hoe mb’an-jeba’e mitañataña ao iareo; Iboroboñafa’ iareo i rinotsakey le mikidiadia’ mb’etoy.
15 redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea
Natolik’ amako o fampirevendreveñañeo; heañe’ iereo hoe tioke ty asiko; fa nihelañe añe hoe rahoñe ty fandrombahako.
16 nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis
Ie henaneo, fa nadoañe amako ato ty fiaiko; fa mifelek’ ahy o ­andro nanotriañe ahikoo.
17 nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt
Tsipohe’e haleñe o taolakoo, vaho tsy mitofa ty fikotekotehañe ahy.
18 in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me
Mampiroñaroña o sikikoo i fañindra’e mafey vaho vihine’e iraho manahake i kolen’ akanjokoy.
19 conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri
Fa navokovoko’e am-potak’ ao iraho, le ninjare hoe lavenoke naho deboke.
20 clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me
Mikaik’ imba ama’o raho fe tsy toiñe’o; miongake fe angarefa’o.
21 mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi
Toe mpampisoañe ahy irehe: an-kaozaram-pità’o ty isareraha’o.
22 elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide
Ampionjone’o mb’amy tiokey mb’eo, naho ampiningira’o, fe atrana’o amy tio-beiy.
23 scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi
Apotako t’ie hasese’o mb’an-kavetrahañe mb’eo, mb’añ’anjombam-pifañaoña’ ze kila veloñe.
24 verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis
Aa tsy hañity ty fità’e hao ty am-botrim-piantoañe eo? tsy hikoik’ imba hao t’ie mizò hekoheko?
25 flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi
Tsy nitañiako hao ty nian-kòheke? Tsy nampihontoke ty troko hao o rarakeo?
26 expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae
Izaho nitama hasoa, pok’eo ty raty; ie nandiñe hazavàñe nihohohe’ ty ieñe.
27 interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis
Mikokèntrekokèntreñe ty añovako ao le tsy mitofa; atreatrén-tsan-kasotriañe.
28 maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi
Mijarabajaraba añ’ ieñe ao tsy amam-panjirik’ andro, miongak’ am-pivory naho mikaik’ imba.
29 frater fui draconum et socius strutionum
Fa rahalahim-panaloke iraho, rañe’ o voron-tsatrañeo.
30 cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate
Mikò-mainte amako ty holiko, mitsovovoke o taolakoo ami’ty hasilo’e.
31 versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium
Aa le mivali-ko feon-kontoke ty marovaniko, naho feom-pandala ty soliko

< Job 30 >