< Job 30 >
1 nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei
然るに今は我よりも年少き者等われを笑ふ 彼等の父は我が賤しめて群の犬と並べ置くことをもせざりし者なり
2 quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni
またかれらの手の力もわれに何の用をかなさん 彼らは其氣力すでに衰へたる者なり
3 egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria
かれらは缺乏と饑とによりて痩おとろへ 荒かつ廢れたる暗き野にて乾ける地を咬む
4 et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum
すなはち灌木の中にて藜を摘み苕の根を食物となす
5 qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant
彼らは人の中より逐いださる 盜賊を追ふがごとくに人かれらを追て呼はる
6 in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream
彼等は懼ろしき谷に住み 土坑および磐穴に居り
7 qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant
灌木の中に嘶なき 荊棘の下に偃す
8 filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes
彼らは愚蠢なる者の子 卑むべき者の子にして國より撃いださる
9 nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium
しかるに今は我かれらの歌謠に成り 彼らの嘲哢となれり
10 abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur
かれら我を厭ふて遠く我を離れ またわが面に唾することを辭まず
11 faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum
神わが綱を解て我をなやましたまへば彼等もわが前にその韁を縱せり
12 ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis
この輩わが右に起あがり わが足を推のけ我にむかひて滅亡の路を築く
13 dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium
彼らは自ら便なき者なれども尚わが逕を毀ち わが滅亡を促す
14 quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt
かれらは石垣の大なる崩口より入がごとくに進み來り 破壞の中にてわが上に乗かかり
15 redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea
懼ろしき事わが身に臨み 風のごとくに我が尊榮を吹はらふ わが福祿は雲のごとくに消失す
16 nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis
今はわが心われの衷に鎔て流れ 患難の日かたく我を執ふ
17 nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt
夜にいれば我骨刺れて身を離る わが身を噬む者つひに休むこと無し
18 in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me
わが疾病の大なる能によりてわが衣服は醜き樣に變り 裏衣の襟の如くに我身に固く附く
19 conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri
神われを泥の中に投こみたまひて我は塵灰に等しくなれり
20 clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me
われ汝にむかひて呼はるに汝答へたまはず 我立をるに 汝只われをながめ居たまふ
21 mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi
なんぢは我にむかひて無情なりたまひ 御手の能力をもて我を攻撃たまふ
22 elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide
なんぢ我を擧げ風の上に乗て負去しめ 大風の音とともに消亡しめたまふ
23 scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi
われ知る汝はわれを死に歸らしめ一切の生物の終に集る家に歸らしめたまはん
24 verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis
かれは必ず荒垤にむかひて手を舒たまふこと有じ 假令人滅亡に陷るとも是等の事のために號呼ぶことをせん
25 flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi
苦みて日を送る者のために我哭ざりしや 貧しき者のために我心うれへざりしや
26 expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae
われ吉事を望みしに凶事きたり 光明を待しに黑暗きたれり
27 interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis
わが膓沸かへりて安からず 患難の日我に追及ぬ
28 maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi
われは日の光を蒙らずして哀しみつつ歩き 公會の中に立て助を呼もとむ
29 frater fui draconum et socius strutionum
われは山犬の兄弟となり 駝鳥の友となれり
30 cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate
わが皮は黑くなりて剥落ち わが骨は熱によりて焚け
31 versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium
わが琴は哀の音となり わが笛は哭の聲となれり