< Job 29 >
1 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
Jobho akapfuurira mberi nokutaura kwake achiti:
2 quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me
“Haiwa ndinoshuva sei mwedzi yakapfuura, iwo mazuva andairindirwa naMwari,
3 quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris
mwenje wake pawaivhenekera pamusoro pangu uye ndaivhenekerwa nechiedza chake ndichifamba murima!
4 sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo
Haiwa, iwo mazuva andakanga ndichine simba, ushamwari hwaMwari chaihwo huchiropafadza imba yangu,
5 quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei
Wamasimba Ose paakanga achineni uye vana vangu pavakanga vakandipoteredza,
6 quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei
painyorovedzwa nzira yangu noruomba, uye dombo richindidururira hova dzamafuta omuorivhi.
7 quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi
“Pandakaenda kusuo reguta ndikandogara muchivara,
8 videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant
majaya akandiona akatsaukira parutivi uye vatana vakasimuka;
9 principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo
vakuru vakaramba kutaura vakafumbira miromo yavo namaoko avo;
10 vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat
manzwi avakuru akanyararidzwa, uye ndimi dzavo dzikanamira kumusoro kwemiromo yavo.
11 auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi
Vose vakandinzwa vakataura zvakanaka pamusoro pangu, uye vose vakandiona vakandirumbidza,
12 quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor
nokuti ndakanunura varombo vaichemera rubatsiro, uye nherera dzakanga dzisina anobatsira.
13 benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum
Munhu akanga ofa akandiropafadza; ndakaita kuti mwoyo wechirikadzi uimbe.
14 iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo
Ndakafuka kururama sechipfeko changu; kururamisira kwaiva nguo yangu nenguwani yangu.
15 oculus fui caeco et pes claudo
Ndakanga ndiri meso kumapofu namakumbo kuzvirema.
16 pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam
Ndakanga ndiri baba kuna vanoshayiwa; ndaimiririra mhaka yomutorwa.
17 conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam
Ndakavhuna meno emunhu akanga akaipa, ndikabvuta chaakanga akaruma.
18 dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies
“Ndakafunga kuti, ‘Ndichafira mumba mangu, mazuva angu awanda sejecha.
19 radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea
Midzi yangu ichasvika kumvura, uye dova richava pamatavi angu usiku hwose.
20 gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur
Kukudzwa kwangu kucharamba kuri kutsva pandiri, uta hucharamba huri hutsva muruoko rwangu.’
21 qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum
“Vanhu vakanditeerera vachitarisira kwazvo, vanyerere vakamirira kurayira kwangu.
22 verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum
Shure kwokutaura kwangu, ivo havana kuzotaurazve; mashoko angu akawira panzeve dzavo zvinyoronyoro.
23 expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum
Vakandimirira kunge vakamirira mvura yomupfunhambuya, uye vakanwa mashoko angu kunge mvura yechirimo.
24 si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram
Pandakanyemwerera kwavari havana kuzvitenda; chiedza chechiso changu chaikosha kwavari.
25 si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator
Ndakavasarudzira nzira ini ndokugara saishe wavo; ndakagara samambo pakati pamauto ake; ndakanga ndakaita somunhu anonyaradza vanochema.