Job 29

1 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit

2 quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me

3 quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris

4 sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo

5 quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei

6 quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei

7 quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi

8 videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant

9 principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo

10 vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat

11 auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi

12 quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor

13 benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum

14 iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo

15 oculus fui caeco et pes claudo

16 pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam

17 conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam

18 dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies

19 radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea

20 gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur

21 qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum

22 verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum

23 expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum

24 si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram

25 si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator