Job 29
1 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
Job loh amah kah a pom te a cong tih,
2 quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me
“Kai he hlamat kah hla bangla aka khueh tih Pathen kah khohnin bangla kai aka tuem te unim?
3 quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris
Amah loh a hmaithoi te ka lu soah a thangthen tih amah kah vangnah nen ni a hmuep ah khaw ka caeh.
4 sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo
Ka cavaa tue vaengah khaw ka dap ah Pathen kah baecenol la ka om.
5 quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei
Tlungthang te kai taengah om pueng tih, ka kaepvai ka ca rhoek om.
6 quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei
Ka khokan te suknaeng neh a hluk tih lungpang loh kai ham situi sokca a long sak.
7 quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi
Vangpuei vongka ah ka thoeng tih toltung ah ka ngolhmuen cikngae sak.
8 videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant
Kai m'hmuh uh vaengah cadong rhoek te thuh uh. Patong rhoek khaw thoo uh tih pai uh.
9 principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo
Mangpa rhoek loh olthui te a phah uh tih a kut te a ka dongla a khueh uh.
10 vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat
Rhaengsang rhoek ol te a phah tih a lai khaw a dang dongla kap.
11 auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi
Hna loh a yaak vaengah kai n'uem tih mik loh a hmuh vaengah kai n'rhalrhing sak.
12 quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor
Mangdaeng loh bomnah a bih tih cadah neh a taengah aka bom aka om pawt khaw ka loeih sak.
13 benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum
Hlang milh kah yoethennah te kai soah pai tih nuhmai kah lungbuei khaw ka tamhoe sak.
14 iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo
Duengnah te ka bai tih hnikul bangla kai n'khuk. Ka tiktamnah he ka sammuei nah ni.
15 oculus fui caeco et pes claudo
Mikdael taengah mik la, khokhaem taengah kho la ka om.
16 pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam
Kai tah khodaeng taengah a napa la ka om tih ming pawt kah tuituknah te ka khe pah.
17 conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam
Boethae kah pumcu te ka thuk pah tih a no lamkah maeh te ka voeih pah.
18 dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies
Te dongah, “Ka bu ah ka pal mako,” ka ti tih laivin bangla khohnin ka puh.
19 radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea
Ka yung loh tui taengla a muk tih buemtui loh ka cangvuei dongah rhaeh.
20 gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur
Ka thangpomnah ka taengah thai tih ka lii ka kut dongah tinghil.
21 qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum
Kai taengah a hnatun uh tih a lamtawn uh dongah ka cilsuep ham kuemsuem uh.
22 verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum
Ka ol hnukah talh uh voel pawt tih kai olthui he amih soah tla.
23 expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum
Kai ham tah khotlan bangla a lamtawn uh tih a ka loh tlankhol bangla a ang uh.
24 si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram
Amih taengah ka luem dae n'tangnah uh pawt tih ka maelhmai vangnah dongah khaw yalh uh pawh.
25 si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator
Amih kah longpuei te ka coelh tih boeilu la ka ngol. Caem lakli ah manghai bangla kho ka sak tih rhahdoe cangpoem akhaw a hloep.
