< Job 29 >

1 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
Job mah a thuih ih patahhaih lok to patomh poe;
2 quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me
aw kai loe kalaem tangcae khrah, Sithaw mah khetzawnhaih ni thuem ih baktiah om let nasoe;
3 quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris
ka lu nuiah angmah ih hmaithawk to paang moe, anih aanghaih hoiah khoving thungah kam kaeh;
4 sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo
ka qoengh li nathuem ih aninawk baktih, ka im ah Sithaw angkomhaih oh nathuem ih aninawk baktiah om let nasoe;
5 quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei
lensawk Sithaw kai khaeah oh moe, ka caanawk hoi nawnto oh o;
6 quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei
maitaw tahnutui hoiah khok to ka pasaeh, thlung thung hoiah situi to tui baktiah long;
7 quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi
vangpui khongkha ah ka caeh moe, lampui ah kang hnut,
8 videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant
thendoengnawk mah kai ang hnuk o naah, anghawk o ving; mitongnawk loe angthawk o moe, angdoet o.
9 principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo
Angraengnawk loe lokthui o ai, pakha to ban hoiah tamuep o.
10 vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat
Toksah angraengnawk doeh lok apae o ai, palai to angsumh o.
11 auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi
Naa mah ka lok thaih naah, kai han tahamhoihaih ang paek; mik mah kai hnuk naah, kai hnukung ah oh;
12 quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor
tipongah tih nahaeloe amtang kami, amno ampa tawn ai kami, bomkung tawn ai kami hang naah ka bomh pongah ni.
13 benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum
Kadueh tom kami mah tahamhoihaih ang paek moe, lamhmai to anghoehaih laasak hanah palung kang hoesak.
14 iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo
Toenghaih to khukbuen ah kang khuk, ka toenghaih loe kahni baktih, lumuek baktiah oh.
15 oculus fui caeco et pes claudo
Mikmaengnawk hanah mik ah ka oh moe, khokkhaem kaminawk hanah khok ah ka oh.
16 pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam
Amtang kaminawk hanah ampa ah ka oh moe, angvinnawk ih lok ka tahngaih pae.
17 conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam
Kasae kaminawk ih ano to ka khaeh pae moe, anih mah kaek ih kaminawk to ka pahlong.
18 dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies
To pacoengah, ka hinghaih aninawk loe savuet baktiah pop, kai loe kaimah ih im ah ni ka dueh tih.
19 radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea
Kai ih tangzun loe tui taengah pha ueloe, aqum puek ka tanghang nuiah dantui angbuem tih.
20 gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur
Ka lensawkhaih loe cak poe ueloe, ka ban ih kalii doeh tha om let tih.
21 qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum
Kaminawk mah ka lok to tahngaih o, ka thuih ih lok to aek o ai.
22 verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum
Lok ka thuih pacoengah, mi doeh lok apae o ai boeh; ka thuih ih lok loe nihcae nuiah tui baktiah ca.
23 expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum
Nihcae mah khotui zing o baktih toengah kai to ang zing o, hnukkhuem ih khotui kazing baktiah pakha to kalen ah a angh o.
24 si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram
Nihcae ka pahnui thuih naah, nihcae mah tang o ai; ka mikhmai aanghaih to a hnuk o naah, ka mikhmai aanghaih to anghmaa o sak thai ai.
25 si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator
Nihcae ih loklam to ka qoih moe, kahoih koek ahmuen ah kang hnut, palungsae kami pathloepkung baktih, misatuh kaminawk salak ih siangpahrang baktiah kang hnut, tiah ka thuih.

< Job 29 >